สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 745

โห้หลีเฉินยังคงเข้าสู่สภาวะของการทำงานอย่างรวดเร็ว ปลายนิ้วเคาะลงบนแป้นพิมพ์ ภายในห้องทำงานที่เงียบสงบนั้น ทำให้ได้ยินเสียงสะท้อนกลับจากแป้นพิมพ์ได้อย่างชัดเจน

แต่ทว่าความสนใจของเขา จวบจนตอนนี้กลับอยู่ที่เย้นหว่านตลอดเวลา

และเห็นว่าเธอใจจดใจจ่ออยู่กับการคลิกเข้าไฟล์เอกสารเพื่อค้นหา สีหน้าที่หวาดกลัวบนใบหน้าเล็กนั้นได้หายไปเกือบหมดแล้ว เขาถึงได้ค่อย ๆ วางใจลง

แต่ทว่าดวงตาที่ดุร้ายนั้นกลับยิ่งทอประกายอันตรายรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ

ตกดึก ในค่ำคืนที่แสนเงียบสงบและวุ่นวาย

เสียงเคาะแป้นพิมพ์ยังคงดังอยู่และยิ่งดึกมากขึ้นเรื่อย ๆ ตอนนี้ได้ผ่านช่วงเวลากลางดึกไปแล้ว

คนในห้องพักของเจ้าหน้าที่ ส่วนใหญ่ก็นอนหลับไปพร้อมกับเสียงของแป้นพิมพ์แล้ว

จนกระทั่งมีบางห้องที่มีเสียงนอนกรนดังขึ้นมา

เย้นหว่านคิดว่าจะสามารถช่วยโห้หลีเฉินได้ จึงได้ทำอย่างมีสมาธิ แม้แต่ความง่วงก็ถูกเธอโยนทิ้งออกจากหัวไป

โห้หลีเฉินเตือนเธอบ้างเป็นบางครั้งบางครา “พักสักหน่อยเถอะ”

เย้นหว่านหลับตาลงอย่างเชื่อฟัง จากนั้นก็ทำต่อไป

ทันใดนั้นเอง เย้นหว่านก็หยุดชะงักมือที่กำลังเลื่อนเมาส์อยู่ แล้วขยับเข้าไปดูบนหน้าจอแสดงผล หลังจากที่ตรวจสอบดูให้แน่ใจหลายครั้งแล้ว จึงได้พูดกับโห้หลีเฉินด้วยความดีใจว่า

“ฉันหาเจอแล้ว นายลองดูสิว่าใช่อันนี้หรือเปล่า?”

โห้หลีเฉินอึ้งไปสักพัก แล้วหันไปดูที่หน้าจอของเย้นหว่าน

เห็นเพียงแค่ข้อมูลที่ถี่ยิบในนั้นมีwwหนึ่งอัน เอกสารข้อมูลรูปแบบtg

“อันนี้แหละ!”

ในน้ำเสียงของโห้หลีเฉินนั้นมีความตื่นเต้นและความยินดีอยู่บางส่วน

เย้นหว่านรู้สึกแปลกใจ เพราะโห้หลีเฉินไม่ค่อยเปิดเผยอารมณ์ของเขาบ่อยเท่าไหร่นัก คาดไม่ถึงเลยว่าจะดีใจเพราะหาเอกสารนี้เจอ?

เธอจึงอดถามด้วยความตึงเครียดไม่ได้ว่า “นี่มันเอกสารอะไร สำคัญขนาดนั้นเลยเหรอ?”

เธอลองเปิดด้านในดูแล้ว ก็มีแต่ไฟล์ข้อมูลแยกประเภทแบบถี่ยิบ

ดูราวกับกล่องของขวัญหลายชั้น แกะชั้นหนึ่งก็ยังมีอีกชั้นหนึ่ง ไม่รู้ว่าหลายในยังห่อหุ้มเอาไว้อีกกี่ชั้น ท้ายที่สุดแล้วก็เป็นเพียงของขวัญชิ้นเล็กที่งดงาม

“สำคัญมาก”

โห้หลีเฉินลูบผมของเย้นหว่านเบา ๆ น้ำเสียงเต็มไปด้วยความรักใคร่เอ็นดู

“ฉันตรวจสอบดูแล้ว ข้อมูลของเมล็ดแมกโนเลีย สถานที่เกิดอยู่ในไฟล์นี้ ช่วงระยะเวลานี้ฉันตามหาไฟล์นี้มาโดยตลอด เย้นหว่าน เธอเป็นนางฟ้านำโชคมาให้ฉัน แค่เธอมา ก็ช่วยฉันหาเจอแล้ว ”

พอได้ยินคำพูดของโห้หลีเฉินแล้ว เย้นหว่านก็รู้สึกมีความสุขขึ้นมา

นี่ก็คือรายชื่อของเมล็ดแมกโนเลียที่เฝ้าตามหามาโดยตลอด

เมื่อหามันเจอแล้ว คงจะอยู่ห่างเมล็ดแมกโนเลียอีกไม่ไกลแล้วสินะ?

“ดีมากจริง ๆ อย่างนี้พวกเราก็จะได้เจอเมล็ดแมกโนเลียในไม่ช้าแล้วสินะ แล้วก็จะได้ไปจากที่นี่สักที!”

การที่ได้ไปจากที่นี่นั้น สำหรับเย้นหว่านแล้วเป็นเรื่องที่รอต่อไปไม่ไหวเชียวล่ะ

ประเทศนี้ ไม่ได้มีความประสงค์ดีต่อนางเลยแม้แต่นิดเดียว

ในดวงตาของโห้หลีเฉินมีความปวดใจวาบผ่าน ก่อนจะพยักหน้าและบอกว่า

“ไฟล์เอกสารนี้ยังจำเป็นต้องแยกประเภท ค้นหาและถอดรหัสอยู่ อย่างมากที่สุดสองวันก็คงจะเสร็จ เธอรอฉันก่อนนะ แล้วฉันจะรีบพาเธอออกไป”

ถ้าหากไม่เป็นเพราะเขา เย้นหว่านก็คงไม่ต้องเดินทางไกลเพื่อมารับความลำบากที่ประเทศเบียนหนานหรอก

เย้นหว่านพยักหน้าติด ๆ กัน

เวลาเนิ่นนานขนาดนั้นยังรอมาแล้ว สำหรับเธอแค่สองวัน ไม่ถือว่านาน

เพียงแต่สองวันนี้ คงจะต้องหลีกเลี่ยงกดขี่และประทุษร้ายทุกรูปแบบของซาอินติ แค่จะลำบากนิดหน่อยก็เท่านั้นเอง

แต่เธอเชื่อว่า ขอเพียงมีโห้หลีเฉินอยู่ข้างกายเธอ เขาจะต้องปกป้องคุ้มครองเธอให้รอดพ้นจากอันตรายได้แน่นอน

เมื่อหาไฟล์เอกสารเจอแล้ว ก็เหลือเพียงแค่ให้โห้หลีเฉินลงมือด้วยตัวเอง แล้วถอดรหัสให้ได้

เย้นหว่านเองก็ไม่มีเรื่องอะไรทำแล้ว จึงได้ฟุบหน้าลงบนโต๊ะแล้วมองเขา

เย้นหว่านนอนฟุบอยู่ตรงนี้ ส่วนปัญหาที่ไม่ไปนอนที่ห้องพักของเจ้าหน้าที่นั้น โห้หลีเฉินก็ไม่ได้พูดถึงแม้แต่คำเดียว แล้วปล่อยให้เธอนอนฟุบหน้าอย่างง่วงหนาวหาวนอนอยู่ตรงนี้