เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1629

ลูกหลานชั้นยอดของห้าตระกูลใหญ่สิบกว่าคน มองสุ่ยหมิงคงที่มีประกายน้ำน่ากลัวในค่ายกล พากันเงียบ สีหน้าหวาดกลัว

ใบหน้าสุ่ยโม่หรานมีรอยยิ้ม มองลู่ฝานที่กำลังดิ้นรนอย่างไร้ประโยชน์แล้วพูดเสียงเบาว่า “ความสามารถแค่นี้ คิดจะเอาชนะพี่ฉัน น่าขำชะมัด!”

สุ่ยโม่หรานนับนิ้วดูเวลา จากนั้นพูดว่า “อย่างมากประมาณสิบลมหายใจก็สามารถตัดสินแพ้ชนะได้แล้ว!”

ผู้ฝึกชี่นับไม่ถ้วนในประเทศตันเซิ่งพากันถอนหายใจออกมา

“สุ่ยหมิงคงยังแข็งแกร่งเหมือนเดิม สู้กันแบบตัวต่อตัว ไม่มีใครสู้สุ่ยหมิงคงได้จริงๆ”

“วิชาของลู่ฝานไม่เลว เครื่องรางก็ไม่เลว แค่วิทยายุทธด้อยกว่าเล็กน้อย สุ่ยหมิงคงกดดันด้วยวิทยายุทธ ลู่ฝานไม่มีโอกาสชนะเลย!”

“เซียนบำเพ็ญชี่ขั้นต้นกับเซียนบำเพ็ญชี่ชั้นสุดยอด สู้กันได้ขนาดนี้ถือว่าไม่เลวแล้ว!”

เหมือนทุกคนเห็นตอนจบของลู่ฝานแล้ว

ทุกคนเห็นพลังชี่กับเปลวเพลิงบนตัวลู่ฝานหายไปอย่างรวดเร็ว แอบคาดเดาว่าลู่ฝานจะฝืนได้อีกนานแค่ไหน

ลู่ฝานเบิกตามองสุ่ยหมิงคงที่เป็นร่างแห่งน้ำ ตอนนี้เขาไม่ค่อยมีวิธีที่ดีเท่าไร

เก็บพลังชี่ทั้งตัว ลู่ฝานเอามันแนบติดกับผิวหนัง ในเมื่อสุ่ยหมิงคงจะแข่งเรื่องสูญเสียพลังกับเขา

งั้นลู่ฝานจะลองดูสักครั้งว่าใครแน่กว่ากัน!

เวลาหนึ่งลมหายใจ สองลมหายใจ สิบลมหายใจ ยี่สิบลมหายใจผ่านไปแล้ว

ลู่ฝานยังคงยืนอยู่ตรงนั้น กลับเป็นสุ่ยหมิงคงที่ขมวดคิ้วขึ้นมา

เมื่อเซียนบำเพ็ญชี่ทั่วไปอยู่ภายใต้กระบวนท่านี้ของสุ่ยหมิงคง ไม่มีทางทนได้ถึงห้าลมหายใจ จะโดนน้ำไร้รูปร่างของเขาเผาผลาญพลังชี่ไปจนหมด หลังจากนั้นจำใจต้องยอมแพ้

แต่วันนี้ลู่ฝานดูไม่เหมือนเซียนบำเพ็ญชี่ทั่วไป

พลังชี่บนตัวเขาจะหมดอยู่แล้ว แต่พลังชี่ที่เหลืออยู่เพียงน้อยนิดนี่แหละที่ไม่สามารถทำลายได้