อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 1250

“ไม่มีหลักฐาน งั้นข้าก็คงทำตามคำสั่งนั้นไม่ได้”

หลินเฟยไม่ยอมฟังคำใครทั้งสิ้น และไม่คิดจะเปิดโอกาสให้ต่อรองอีก

ราชินีมองภาพที่วุ่นวายนี้อย่างมีความสุข สูดดมกลิ่นเลือดอย่างโลภมาก

อ๋องเสวี่ยฉินกระทืบเท้าเดินมาถึงหน้ากู้ชูหน่วน คุกเข่าลงแล้วพูดขึ้นว่า “กระหม่อมขอคารวะองค์ราชินี ขอองค์ราชินีทรงพระเจริญหมื่นปี หมื่นปี หมื่นหมื่นปี”

อ๋องเสวี่ยฉินคุกเข่าตะโกนเสียงดัง เขานำทหารทุกคนคุกเข่าลง แล้วตะโกนขึ้นพร้อมกันว่า “ขอองค์ราชินีทรงพระเจริญหมื่นปี หมื่นปี หมื่นหมื่นปี”

เสียงดังก้องไปถึงหูทุกคน ก้องไปทั่วลานพิธี หรือแม้แต่ในวังหลวงอันกว้างใหญ่

ว่าไงนะ……

อ๋องเสวี่ยฉินเรียกมู่หน่วนว่าราชินีเหรอ?

นี่มันเรื่องอะไรกัน?

ขุนนางทุกคนอึ้งกันหมด

เผ่าเทียนเฟิ่นก็อึ้งเหมือนกัน

เวินเส้าหยีตกตะลึงมาก

แม้แต่สัตว์เลี้ยงของกู้ชูหน่วนต่างก็ตกใจกันหมด

กระทิงไฟเก้าเขาพูดขึ้นอย่างตื่นเต้นว่า “ลูกพี่เป็นราชินีจริงเหรอ? ทำไมถึงไม่บอกกับข้าล่ะ ทำเอาพวกเราต้องฆ่าผู้คนตั้งนานถึงจะเข้าวังได้”

“ลูกพี่เป็นราชินีทำไมถึงไม่บอกล่ะ พวกเราแย่งตำแหน่งกลับมาก็พอแล้ว”

“ถ้าลูกพี่เป็นราชินีจริงๆ งั้นต่อไปก็ออกคำสั่งว่าหยุดฆ่าพวกอสูรได้แล้ว ให้พวกเราได้มีชีวิตที่สุขสบายบ้าง”

“……”

พวกอสูรพูดไม่หยุด

กู้ชูหน่วนอึ้งจนพูดไม่ออก

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม