ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3562

ในเวลาเดียวกัน ผู้นำโจรสลัดที่จี้ปล้นเรือเจริญรุ่ง ได้รออยู่ในกองบัญชาการใหญ่ไปหนึ่งชั่วโมงกว่า ก็ไม่ได้รับการตอบกลับจากบริษัท นานาซูขนส่ง จำกัด

ท่าทีของบริษัท นานาซูขนส่ง จำกัดก็ไม่แยแสแบบนี้ ในช่วงยี่สิบปีที่เขาเป็นโจรสลัด ยังคงเจอเป็นครั้งแรก

ยิ่งไปกว่านั้น เขาเป็นโจรสลัดมายี่สิบปี เป็นครั้งแรกที่ปล้นเรือลำหนึ่งที่น้ำหนักมากขนาดนี้ ผลปรากฏว่ายังเจอกับเจ้าของเรือไม่สนใจ สิ่งนี้ทำให้เขาหมดความอดทนในทันที

เขาเดินไปเดินมาที่กองบัญชาการของตัวเอง และในปากก็พูดไปด่าไปว่า: “บริษัท นานาซูขนส่ง จำกัดนี้โง่หรือเปล่า? ไม่อย่างนั้น ทำไมตอนนี้ยังไม่ตอบรับข้อเรียกร้องของฉัน?”

ทหารด้านข้างที่ถือเอเคเอ่ยปากพูดว่า: “ลูกพี่ คาดการณ์ว่าพวกเขาอยากจะถ่วงเวลาก่อน เดี๋ยวจะต่อราคาได้ง่าย”

“ต่อรองราคาเหรอ?”ผู้นำโจรสลัดเยาะเย้ยด้วยความดูถูกว่า: “นี่เป็นเรือขนาดใหญ่ลำหนึ่ง! มีตู้คอนเทนเนอร์เกือบสองหมื่นตู้บรรทุกไปยุโรป ไม่รู้ว่าข้างในมีของดีอยู่มากแค่ไหน! ถ้าไม่จ่ายเงิน กูก็จะเปิดตู้คอนเทนเนอร์เกือบสองหมื่นนี้ทั้งหมด!”

ทหารพูดอย่างทำอะไรไม่ถูก: “ลูกพี่ ท่าเรือของพวกเราก็มีปั้นจั่นหนึ่งเครื่อง ยกตู้คอนเทนเนอร์ได้ครั้งละหนึ่งตู้เท่านั้น จะเอาตู้คอนเทนเนอร์สองหมื่นกว่าลงมาได้ยังไง…….”

ผู้นำโจรสลัดพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “นี่ก็ง่ายดายไม่ใช่เหรอ? ถึงเวลานั้นก็เปิดตู้ตรงทะเล! ของมีค่าเก็บเอาไว้แล้วโยนตู้ลงทะเล สำหรับของไร้ค่าเหล่านั้น ก็โยนสินค้าลงทะเลพร้อมตู้ในทันที!”

ทหารพูดอย่างตื่นเต้นว่า: “ตู้มากมายขนาดนี้ ไม่รู้ว่าจะเปิดของดีอะไรออกมาได้!”

ผู้นำโจรสลัดแสยะยิ้มพูดว่า: “วางใจเถอะ ของดีมีมากมายอย่างแน่นอน ไม่แน่อาจจะเปิดมาเป็นรถสปอร์ตพอร์เชองวดหนึ่ง!”

ทหารอีกคนหนึ่งรีบพูดว่า: “ลูกพี่ เรือลำนั้นเดินทางจากหัวเซี่ย(ชื่อเรียกประเทศจีนสมัยก่อน)ไปยุโรป แต่พอร์เชอผลิตในยุโรป ดังนั้นความเป็นไปได้ที่จะมีพอร์เชอบนเรือลำนั้นแทบจะเป็นศูนย์”

ผู้นำโจรสลัดตบหน้าหนึ่งฉาดอย่างแรง และด่าว่า: “แม่งเอ๊ย ฉันให้แกพูดมากเหรอ?! มีแต่แกที่รู้มากเหรอ?”

ทหารที่โดนตบหน้าหนึ่งฉาด ถอยหลังหลายก้าวในทันที ก้มหน้าลงด้วยท่าทางความน้อยใจ