สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 93

บทที่93 สมคำร่ำลือจริงๆ

เหมือนดูความคิดของเย้นหว่านออก โห้หลีเฉินกระซิบข้างหูเธอ：

“เขาเกิดมาในตระกูลแพทย์ เฉลียวฉลาดตั้งแต่เกิด ตอนอายุสิบเอ็ดขวบก็โด่งดังไปทั่วโลกแล้ว เคยช่วยชีวิตผู้ป่วยนับไม่ถ้วนที่เป็นโรคร้ายที่ไม่สามารถรักษาหายได้”

คนแบบนี้ เป็นตำนาน ยิ่งเป็นปาฏิหาริย์

ป่ายฉีขยี้ตาอย่างเกียจคร้าน เขาไม่เหลียวมองพวกเขาเลยด้วยซ้ำ คำพูดช่างเรียบง่ายแต่ยืนหยัดมาก

“พวกคุณกลับไปเถอะ ผมไม่มีทางรักษาโรคให้พวกคุณหรอก”

เป็นคำพูดที่ไล่แขกซึ่งๆหน้าเลย

เย้นหว่านตะลึงงัน คนๆนี้เป็นอย่างที่เขาว่ากันจริง เป็นคนหัวแข็งจริงๆ

เว่ยชีเตรียมการไว้ตั้งนานแล้ว เดินไปข้างหน้า น้ำเสียงที่จริงจังและมีมารยาท

“คุณหมอป่าย ไม่ว่ายังไงครั้งนี้คุณก็ออกแรงช่วยสักครั้งเถอะครับ คุณผู้ชายของผมสามารถรับปากทุกเงื่อนไขของคุณ”

“ไม่พิศวาส”

ป่ายฉีไม่คิดเลยด้วยซ้ำก็ปฎิเสธทันที ท่าทีขี้เกียจและโอหัง

เว่ยชีลังเลไปครู่นึง แล้วมองไปที่โห้หลีเฉิน แค่เห็นเขาพยักหน้า

เว่ยชีถึงได้พูดต่อว่า:“ตระกูลโห้มีสายข่าวที่แข็งแกร่งที่สุด กระจายครอบคลุมทั่วโลก เท่าที่ผมรู้ ตลอดหลายปีมานี้คุณหมอป่ายได้ตามหาคนๆนึงอยู่”

ทีนี้ป่ายฉีถึงได้หันหน้ามาอย่างช้าๆ บรรยากาศรอบตัวได้เปลี่ยนไปอย่างกระทันหัน มืดมนและอันตราย

สายตาที่เฉียบคมและอันตรายได้จ้องไปที่โห้หลีเฉิน

“คุณโห้นี่ช่างมีความสามารถจริงๆ แม้แต่เรื่องที่เป็นความลับอย่างนี้ก็ยังสามารถตรวจสอบได้”

โห้หลีเฉินพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย “ขอแค่คุณช่วยรักษา ผมจะช่วยคุณหาคนๆนั้นให้เจอ”

นี่ถึงจะเป็นเงื่อนไขที่แท้จริงของโห้หลีเฉิน

ป่ายฉีรูม่านตาหดเล็กน้อย เหมือนจะรู้สึกอ่อนไหวแล้ว

นี่เป็นคนที่เขาหาอย่างยากลำบากมาหลายปี แต่ก็หาไม่เจอสักที เป็นคนที่สำคัญมากสำหรับเขา

“แต่ว่า ผมก็ไม่รักษาให้หรอกนะ”

ป่ายฉียิ้มร้ายๆ คนที่เขาจะหา เขาจะหาด้วยตัวเองๆ

ยิ่งไปกว่านั้น คนๆนั้นสำคัญมากจริงๆ ฐานะยิ่งเซนซิทีฟ ถ้าโห้หลีเฉินอาศัยโอกาสนี้ทำเรื่องบางอย่างล่ะก็ ผลที่ตามมาไม่อาจคาดคิด

เขาจะไม่ยอมเสี่ยงเด็ดขาด

คำตอบของป่ายฉีเกินความคาดหมายของโห้หลีเฉินเล็กน้อย แต่เขากลับไม่โมโห และมีสีหน้าสงบนิ่ง

ขยับปากเล็กน้อย พูดอย่างเรียบเฉย “ถ้างั้นผมจะหาตัวเขาออกมา แล้วฆ่าทิ้งซะ”

“โห้หลีเฉิน นี่คุณกล้าหรอ?!”

ป่ายฉีสีหน้าเปลี่ยนไปทันที และเอานิ้วชี้มาที่โห้หลีเฉิน ไฟแห่งความโมโหพลุ่งพล่านอยู่ในตัว

โห้หลีเฉินก็ยังมีสีหน้าสงบนิ่ง คำพูดที่พูดออกมาเฉยเมยจนทำให้คนโมโหจัด

“คุณลองดูก็ได้นะ”

ข่มขู่อย่างซึ่งๆหน้า

นายอำเภอมองโห้หลีเฉินด้วยความตื่นตกใจ ในใจยิ่งเต็มไปด้วยความกลัว โห้หลีเฉินที่เป็นราชาของวงการธุรกิจ วิธีการโหดเหี้ยมและเด็ดขาด เป็นคนที่ไม่มีใครกล้าจะต่อกรด้วย

ตอนแรกเห็นโห้หลีเฉินที่หล่อเหลาขนาดนี้นี้ แค่ดูเย็นชาและสีหน้าเรียบเฉยเท่านั้น นึกว่าเขาไม่ได้โหดเหี้ยมเหมือนที่ร่ำลือกัน

แต่ตอนนี้เขาถึงได้รู้ว่า สมคำร่ำลือจริงๆ!

วิธีการของโห้หลีเฉินคนนี้ โหดเหี้ยมไร้ที่ติ เรื่องจับจุดอ่อนของคนอื่นนี่ยิ่งถนัดนัก บีบให้คนยอมแพ้

เขามีชีวิตอยู่มาหลายสิบปี เพิ่งจะเคยเห็นครั้งแรกว่ามีคนใช้วิธีข่มขู่แบบนี้มาขอให้หมอรักษาโรค

ไม่กลัวว่าระหว่างผ่าตัดเขาจะทำอะไรมิดีมิร้ายหรือ?

ป่ายฉียืนตัวตรงอยู่ที่หน้าประตู หน้าที่หล่อเหลา ณ เวลานี้ได้ปะทุไฟแห่งความโมโหขึ้นมา สายตาที่จ้องมองที่โห้หลีเฉินยิ่งแทบอยากจะสับเขาให้เป็นหมื่นๆชิ้นเลย

เขาอยู่อย่างสันโดษก็ไม่คิดจะช่วยชีวิตคนอีกแล้ว แต่คิดไม่ถึงว่าโห้หลีเฉินถึงขั้น.............

ถึงขั้นต่ำช้าไร้ยางอายเช่นนี้!

“โอเค ผมช่วย”

ผ่านไปครู่นึง พลานุภาพรอบตัวของป่ายฉีถึงได้หดตัวลง แล้วพูดอย่างถอดใจ