ผู้ชนะเลศคือราชา นิยาย บท 20

บทที่ 20 ริมฝีปากแดงที่ร้อนแรง

เมื่อเฉินตงมาถึงโรงพยาบาลลี่จิง คุณแม่ยังอยู่ในห้องฉุกเฉิน

เซ็นชื่อเล่นด่วนที่สุดในขณะนี้ก็คือ ความปลอดภัยของคุณแม่

ถ้าคุณแม่ไม่ได้เป็นอะไร ทุกอย่างก็ยังพอจะเจรจากันได้

ถ้าไม่อย่างนั้นเราก็ กับนิสัยของเขาแบบนี้ เขาไม่รับประกันว่าตนเองจะทำเรื่องอะไรออกมาบ้าง

เฉินตงใบหน้าจมลง นั่งยองๆอยู่นอกห้องฉุกเฉิน

เขากัดฟันส่งข้อความวีแชทไปหาหวางหนันหนัน

น้ำเสียงเหมือนกำลังขอร้อง

“ครั้งก่อนคุณไม่สนใจในชีวิตของแม่ผมครั้งนี้ยังอยากทำอันตรายเธอเป็นครั้งที่ 2 อีกเหรอ？คุณปล่อยคนแก่อย่างเธอเถิดนะขอร้องล่ะ”

ผ่านไป 5 นาที หวางหนันหนันส่งข้อความวีแชทตอบกลับ

แต่พอเห็นเนื้อหาในข้อความแค่นั้นแหละ ความโมโหที่ไม่สามารถควบคุมได้ ได้ระเบิดออกมาจากศีรษะของเฉินตง

ข้อความตอบจากหวางหนันหนันคือ：“เฉินตงคุณนี่มันหลอกลวงกันชัดๆ！คุณนี่มันผู้ชายเหี้ยจริงๆ！คนบอกว่าเงิน 2แสนนั่นเป็นเงินจำนวนสุดท้ายสำหรับช่วยชีวิตแม่คุณ แล้วตอนนี้ทำไมแม่คุณยังไม่ตาย？แล้วยังอยู่ในระยะที่ร่างกายกำลังจะหายดีแล้ว นี่แสดงว่าคุณมีเงินตั้งแต่แรกอยู่แล้ว！ฉันจะช่วยน้องชายฉัน มาขอเงินกับแม่คุณนิดหน่อย ถือว่าเป็นค่าตอบแทนในการหย่าของเราสองคน ไม่สมควรเลยหรือไง？”

ตูม！

เฉินตงโกรธจนหน้าเขียว มือก็ชกไปที่ฝาผนัง กัดฟันพูดว่า：“ตระกูลหวาง หวางหนันหนัน……พวกคุณกำลังบีบบังคับผม！”

ประตูห้องฉุกเฉินเปิด

เฉินตงรีบเข้าไปดึงคุณหมอจาง ถามด้วยดวงตาที่แดงก่ำ：“คุณหมอจาง แม่ผมเป็นยังไงบ้าง？”

คุณหมอจางดึงหน้ากากอนามัยลง ยิ้มอย่างยกภูเขาออกจากอก：“คุณเฉินสบายใจได้แล้วครับ โชคดีที่ช่วยเหลือได้ทัน อาการท่านไม่ได้เป็นอะไรมาก”

“ขอบคุณมากนะคะคุณหมอจาง”เฉินตงราวกับยกก้อนหินออกจากอก ซาบซึ้งจนเกือบจะคุกเข่าให้คุณหมอจางเลย

ท่าทีนี้ทำให้คุณหมอจางตกใจจนเปลี่ยนสีหน้า รีบเข้าไปพยุงเฉินตงไว้

เล่นตลกอะไร？

คนที่ท่านหลงมาทำการรักษาด้วยตนเอง อย่าว่าเขาไม่กล้ารับเลย ถึงจะเป็นผู้อำนวยการโรงพยาบาลก็คงจะรับการคุกเข่าจากเฉินตงไว้ไม่ไหวหรอก

ตามด้วย คุณหมอจางที่กำชับด้วยสีหน้าให้เกียรติ：“แต่ว่า คุณเฉิน มีคำพูดคำนึง ในฐานะที่ผมเป็นหมอส่วนตัวของแม่คุณ ยังไงเขาก็ต้องบอกว่า ในเมื่อคุณกับอดีตภรรยาของคนหย่ากันแล้ว คงเข้าใจในความรู้สึกที่อยากปกป้องท่านไม่อยากให้ท่านถูกกระทบกระเทือนจิตใจ แต่การที่อดีตภรรยาของคุณช่างไม่สนใจในความเป็นความตายของท่านเลย”

“ครั้งนี้ทำการรักษาฉุกเฉินได้ทัน ถือเป็นความโชคดีของท่าน แต่ถ้าอดีตภรรยาของคุณยังมาอีกละ？สภาพอาการของผู้อาวุโสท่านในตอนนี้ ไม่สามารถถูกอะไรมากระทบกระเทือนได้แม้แต่น้อย ”

ถอนหายใจทีหนึ่ง คุณหมอจางหันหน้าเดินจากไป

รอยยิ้มบนใบหน้าของเฉินตงค่อยๆจางหายไป สิ่งที่เพิ่มขึ้นมาแทนคือความเยือกเย็นอย่างน่าขนลุก

เขากำหมัดแน่น เห็นเส้นเลือดชัดเจน และมีเสียงกระดูกนิ้วมือด้วย

ครั้งก่อน หวางหนันหนันทำเพื่อเงินดาวน์บ้านให้น้องชายในงวดแรก เอาเงินจะมาสองแสนจำนวนที่เหลือท้ายสุดสำหรับช่วยชีวิตแม่ของเขาไป

ครั้งนี้ ก็ทำไปเพราะน้องชายเธอ เกือบจะทำให้คุณแม่ตายซะแล้ว

การกระทำแบบนี้ ทำให้เขารู้สึกขยะแขยงจริงๆ！

“ทำเพื่อช่วยน้องชายของตนแล้ว ไม่สนใจในชีวิตของแม่ผม เล่นตลกกับชีวิตแม่ผมอยู่หรือไง？”

ดวงตาเฉินตงประกายความเยือกเย็น：“พวกคุณทุ่มเทเพื่อให้ไอ้ขยะที่ไร้ประโยชน์อย่างหวางเห้าได้หมั้นกับหลินเสว่เอ๋ออย่างสุดจิตสุดใจไม่ใช่เหรอ？งั้นผมก็จะเล่นด้วยกับพวกคุณ！”

อีกฝั่งนึง หวางหนันหนันตะลึงจนทำอะไรไม่ถูกนั่งลงบนริมถนน

แดดที่ร้อนจ้า เธอกลับไม่สัมผัสถึงความอบอุ่นเลยสักนิด

เธอไม่ได้โง่ หลายครั้งที่เคยติดต่อเฉินตง ความไม่ไยดีของเฉินตงทำให้เธอเข้าใจว่า ถึงแม้จะไปหาเฉินตงอีกครั้งก็ตาม คำตอบที่ได้ก็เหมือนเดิมแน่

เพราะฉะนั้น เธอก็เลยนึกได้ว่าไปหาหลี่หลานดีกว่า

หลายปีมานี้ตอนที่หลี่หลานป่วยหนัก เธอไม่ค่อยได้ไปเยี่ยมที่โรงพยาบาลสักเท่าไหร่

แต่หวางหนันหนันเข้าใจดีว่า หลี่หลานเอ็นดูคนเป็นลูกสะใภ้อย่างเธอมาก หากได้รับความช่วยเหลือจากหลี่หลาน ละก็ งั้นการขอเงินจากเฉินตงก็จะง่ายขึ้นเยอะเลย

แต่เมื่อเธอเอาตะกร้าผลไม้ ไปถึงโรงพยาบาล ภาพที่ได้เห็นไม่ใช่หลี่หลานคนที่ใบหน้าซีดเซียวผอมเหี่ยวจนกำลังจะตาย เธอถึงกับตะลึง

เมื่อถามพยาบาล ถึงรู้ว่าหลี่หลานได้ทำการปลูกถ่ายตับเรียบร้อยแล้วกำลังอยู่ในระยะที่กำลังจะหายดีเป็นปกติ

หวางหนันหนันอารมณ์เสียทันที

นี่ก็ทำให้เธอเชื่อในสิ่งที่หวางเห้าพูด

และ เธอก็รู้สึกว่าการที่เฉินตงหย่ากับเธอ เป็นไปได้ว่านี่เป็นแผนการที่เฉินตงจงใจสร้างขึ้นมา ใช้จำนวนเงิน 2 แสนหลอกให้หย่ากัน เมื่อเทียบกับการหย่าร้างทำข้อตกลงแล้ว การหย่าแบบนี้ประหยัดเงินได้มากกว่าเยอะเลย！

ยิ่งคิดยิ่งโมโห เมื่อหวางหนันหนันหาตัวหลี่หลานพบ ก็ทั้งร้องไห้ทั้งบ่นเสียงดัง

ในเมื่อหย่ากันแล้ว เฉินตงสมควรจะชดใช้ให้เธอ เธอจะไม่ลดให้แม้แต่นิดเดียวเลย

แม้จะต้องหน้าด้านแค่ไหน เธอก็จะต้องแย่งของที่เธอสมควรจะได้ให้ได้ อย่างน้อยก็สามารถช่วยเรื่องที่เร่งด่วนมากในตอนนี้ ช่วยน้องชายเธอสักหน่อย

ถ้าเป็นเพราะความใจร้อนของเธอ แล้วทำให้หย่ากันกับเฉินตงติดกับดักของเขา ทำให้ไม่สามารถช่วยน้องชายเธอได้ ชาตินี้เธอคงจะเสียใจไปตลอดชีวิตแน่ๆ

แต่สิ่งที่เธอนึกไม่ถึงก็คือ หลี่หลานที่ตอนแรกยังนอนอยู่บนเตียงผู้ป่วยดีๆเลย จู่ๆก็อาการไม่ดีในทันที ถูกคุณหมอและพยาบาลพาเข้าไปในห้องฉุกเฉินอย่างรวดเร็ว

นี่ทำเอาหวางหนันหนันตกใจมาก เธอไม่ทันได้สนใจถึงค่าชดเชย ก็วิ่งออกไปอย่างตกใจและทำอะไรไม่ถูก

“นี่ไม่เกี่ยวกับฉันนะ ฉันไม่ใช่เป็นคนทำ เฉินตง คุณเป็นคนที่ทำให้ไอ้แม่ของคุณตายเอง”

หวางหนันหนันส่ายหน้าอย่างหน้าชา ในดวงตากลับมีน้ำตาคลอไม่หยุดท：“เฉินตง คุณนี่มันผู้ชายเหี้ย ทำไมต้องหลอกฉันด้วย？เมื่อก่อนฉันไม่ฟังคำห้ามของพ่อแม่ ยังไงก็พยายามจะแต่งงานกับคุณให้ได้ เช่าห้องใช้ชีวิตอยู่แบบลำบากลำบนกับคุณ ฉันช่วยเหลือทางบ้านหน่อยจะเป็นไรไป？ฉันช่วยน้องชายแท้ๆของฉันจะเป็นไป？”

“เพื่อเหตุผลเหล่านี้ คุณถึงกับวางแผนสร้างกับดักใหญ่ขนาดนี้เลยหรอ จงใจหย่ากับฉัน คุณนี่มันใจร้ายใจดำจริงๆเลย！เรามีความสัมพันธ์กันมายาวนาน ฉันจริงใจกับคุณ คุณกลับไม่เห็นค่า คุณมันคนเนรคุณชัดๆ！”

พอยิ่งด่า หวางหนันหนันก็ยิ่งร้องไห้เสียงดัง

เธอรู้สึกว่าตนเองขมขื่นสุดๆ

ใจเธอพังทลายแล้ว นั่งลงบนถนน ก้มหน้าก้มตาร้องไห้อย่างเจ็บปวดทรมาน

เธอผู้เย่อหยิ่งในศักดิ์ศรี ไม่สนใจในสายตาที่มองมาของผู้คนที่เดินผ่านไปมาแถวนี้อีกต่อไป

เวลานี้ คุณแม่จางซิ่วจือโทรศัพท์มาหา

“เงินล่ะ？ขอได้หรือยัง？”

“แม่….ยัง ยังเลยค่ะ”หวางหนันหนันพยายามกดเสียงร้องไห้ไว้ เมื่อก่อนที่เธอแต่งงานกับเฉินตงเธอเป็นคนเลือกเอง นะเธอก็เป็นคนไปอย่างเอง ถ้าให้คุณแม่รู้ว่า เฉินตงหลอกเธอ ผลที่ตามมาคงไม่ดีแน่ๆ

คนบ้าทำเพื่องานแต่งของน้องชายแล้ว ก็เหนื่อยมากพอแล้ว คนเป็นลูกสาวอย่างเธอ ก็ไม่อยากทำให้คุณแม่ไม่สบายใจไปมากกว่านี้ในเวลานี้

“ฉันทายไม่ผิดจริงๆ แกมันยัยเด็กไร้ประโยชน์ชัดๆ！”