ผู้ชนะเลศคือราชา นิยาย บท 8

บทที่ 8 บริษัทที่กำลังจะล้มละลาย

เฉินตงนั่งอยู่บนเก้าอี้เงียบๆ มุมปากยกยิ้มเยาะเย้ยขึ้นมา

คิดที่จะซื้อบริษัท บริษัทหนึ่ง ที่จริงแล้วไม่ง่าย

ยิ่งไปกว่านั้นสองปีมานี้บริษัทอสังหาริมทรัพย์ไท่ติ่งภายใต้การจัดการของเขา ยังคงสามารถที่จะคงการขึ้นราคากำไรเอาไว้ได้

แต่ว่า เพียงจ่ายเงินไปมากพอ ก็ไม่มีอะไรที่ซื้อไม่ได้

ถ้าเกิดมี อย่างนั้นก็จ่ายเพิ่มไปอีก!

บัตรธนาคารลายดอกชงโคในกระเป๋ากางเกงของเขาภายในบัตรก็พันล้านแล้ว จะซื้อบริษัทอสังหาริมทรัพย์ไท่ติ่งมีมากมายเหลือเฟือ

แต่ว่า ให้ท่านหลงช่วยซื้อ ชัดเจนว่าดูง่ายกว่าให้เขาเองมานั่งคุยต่อรอง รวดเร็วกว่า

เจ้าหลี่รับโทรศัพท์ หัวเราะอย่างสอพลอ “ฮัลโหลครับ พี่เขย พี่จะมาบริษัทเมื่อไหร่ครับ? ผมจะได้เตรียมต้อนรับพี่ จะได้รายงานความคืบหน้าของงาน ผมช่วยกำจัดเนื้อร้ายออกไปให้บริษัทแล้วด้วย”

ยังไงก็ไล่เฉินตงออกไปแล้ว เขาก็สามารถที่จะโยนเรื่องสัญญาราคาสูงลิบลิ่วนั่นไปให้เฉินตงรับด้วย

ยังไงเสียเฉินตงที่โดนไล่ออก สำหรับไท่ติ่งแล้วไม่ต้องสงสัยเลยก็เป็นแค่ “คนตาย” โยนความผิดให้ “คนตาย” รับไว้ “คนตาย” ยังสามารถลุกขึ้นมาเถียงต่อได้หรือไง?

อย่างไรก็ตาม วินาทีถัดไป รอยยิ้มบนใบหน้าของเจ้าหลี่ก็เปลี่ยนไปตกใจ

“อะไร? บริษัทขายแล้วเหรอ?”

เสียงร้องที่ดังขึ้นภายในห้องทำงาน เกือบทำเอาแทบหูหนวก

พนักงานที่อยู่ตรงประตูราวกับว่าโดนฟ้าผ่ากลางตัว ล้วนเผยสีหน้าประหลาดใจกันออกมา

สองปีมานี้ไท่ติ่งยังคงรักษาความสามารถในการทำกำไรที่เพิ่มขึ้นได้ ขอแค่เจ้าของบริษัทสมองไม่ได้อุดตัน ไม่มีทางที่จะเอาแม่ไก่ที่กำลังจะไข่แบบนี้ไปขาย!

ตามมาหลังจากนั้น ทุกๆคนราวกับว่าตื่นมาจากภวังค์ คิดถึงคำพูดเมื่อกี้ที่เฉินตงพูดออกมา

อย่าบอกนะว่า.......

สายตาที่แทบไม่อยากจะเชื่อแต่ละคู่ ค่อยๆมองไปยังเฉินตง

เจ้าหลี่เองก็มีปฏิกิริยากลับมารุนแรงเหมือนกัน ดวงตามองเฉินตงด้วยความวิตก เปล่งเสียงที่เกือบแหบแห้งออกมา “มึง.....ตกลงมึงทำได้ยังไง?”

“ตอนนี้ บริษัทเป็นของกูแล้ว”

เฉินตงค่อยๆลุกขึ้น ยิ้มออกมาอย่างทระนง ทำให้เขาประหลาดใจก็คือ ผลการการจัดการงานต่างๆก็ของท่านหลงช่างรวดเร็วจริงๆ

แต่ว่า เขาก็แค่รู้ความสามารถของท่านหลงจากมุมหนึ่งเท่านั้น

แต่ว่าเบื้องหลังเจ้าของไท่ติ่ง เขานั้นรู้ดีมากๆ สามารถที่ตกลงบริษัทมูลค่าร้อยล้านตามราคาตลาดได้ภายในไม่กี่นาทีแถมยังทำการซื้อได้ด้วย นี่ไม่ใช่แค่เพียงมีเงินก็สามารถจะทำได้

“ไม่มีทาง นี่มันเป็นไปไม่ได้”

เจ้าหลี่หน้าแดงหูแดง ร่ำไห้กับโทรศัพท์ราวกับคนบ้า “ พี่เขย ทำไมอยู่ๆพี่ถึงได้ขายบริษัทของเราทิ้งไปล่ะ? ทำไมถึงไม่มาปรึกษากับผมก่อน? บริษัทของพวกเราทำกำไรมาตลอดนะครับ ไม่ช้าก็เร็วก็จะเข้าตลาดได้ พี่.......”

ปั่ก!

สายตัดไปแล้ว แล้วก็ดับความหวังเส้นสุดท้ายของเจ้าหลี่ให้มอดดับไปอย่างหมดจด

เฉินตงหัวเราะ พูดขึ้น “คุณตกงานแล้ว จักรพรรดิมาแล้วก็ปกป้องงานอาชีพนี้ของคุณเอาไว้ไม่ได้!”

คำพูดดูถูก เอาคำพูดเมื่อกี้ของเจ้าหลี่ตอกกลับคืนไป

เจ้าหลี่ตัวสั่น โมโหจนดวงตาแดงฉาน คำพูดของเฉินตง เหมือนกับมือใหญ่ ตบลงมาแรงๆลงบนหน้าของเขา

จะยังไงเขาก็คิดไม่ถึง คนที่ยอมรับความผิดแทนเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่าเพราะต้องการเงิน ทำไมอยู่ๆถึงได้มีเงินมากขนาดที่สามารถซื้อบริษัทได้

สัมผัสได้ถึงสายตาเยาะเย้ยของบรรดาพนักงาน เจ้าหลี่มีความรู้สึกกระสับกระส่าย

อับอาย โกรธแค้น ไม่ยินยอม.......ความรู้สึกต่างๆนานาทำให้เขาใกล้จะเป็นบ้า

ทันใดนั้น สายตาของเขาก็เหลือบไปเห็นสัญญาที่อยู่บนโต๊ะในห้องทำงาน อยู่ๆก็หัวเราะลั่นออกมา

“ฮ่าๆๆ..... ซื้อบริษัทใช่ไหม? เฉินตงมึงแม่งโคตรจะสุดยอด! เก่งถึงขนาดที่ว่ากูต้องรีบมองมึงใหม่ไปเลย!”

เจ้าหลี่ชี้ไปที่สัญญาที่อยู่บนโต๊ะ หัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง ในแววตากลับมีความดุร้ายพวยพุ่ง “แต่ว่าแกไม่ควรที่จะไม่อ่านสัญญานะ การก่อสร้างปรับเปลี่ยนย่านสลัม กูเซ็นราคาสูงเกินไปตั้งสามสิบล้าน! มึงซื้อไท่ติ่งไป สัญญาฉบับนี้ก็ตกไปอยู่ในมือของมึง เผือกร้อนชิ้นนี้เพียงพอที่จะทำให้บริษัทของมึงล้มละลาย!”

ก่อนหน้านี้เขายังกังวลอยู่ที่ตัวเองดื่มจนเมาแล้วทำเรื่องผิดพลาด แต่ว่าตอนนี้เฉินตงมาตบหน้าเขาต่อหน้าผู้คน สัญญาฉบับนี้ก็ทำให้เขามีความรู้สึกยินดีขึ้นมา อย่างน้อยก็ทำให้เขาเอาความเลวทรามออกมาได้

ไท่ติ่งรับไหวก็แค่ประมาณร้อยล้าน มีสัญญาราคาสูงกว่าทั่วไปขึ้นมาสามสิบล้าน สำหรับไท่ติ่งแล้ว ไม่ต้องสงสัยเลยว่าคือหายนะ

ในตอนนี้เฉินตงซื้อไท่ติ่ง ถือว่ากำลังรับงานของเขาไปแท้ๆ เอาชีวิตมาแสร้งทำเป็นเก่ง!

เพียงแค่สัญญาก่อสร้างนี่ ก็มากพอที่จะทำให้เฉินตงสิ้นเนื้อประดาตัว

“สามสิบล้าน?”

นัยน์ตาดำของเฉินตงหดลง สีหน้ากรุ่นโกรธมากที่สุด “คุณนี่มันโง่ดักดานสุดๆไปเลยจริงๆ!”

ซ่า.......

ประตูห้องทำงาน พนักงานทุกคนเบิกตากว้างในเวลาเดียวกัน ความตกใจพุ่งพรวดขึ้นมา