บุบผาร้อยเสน่ห์ นิยาย บท 497

บทที่ 497 ตรงไปตรงมา

กู้อ้าวเวยกินเร็ว แต่ก็รอหลิ่วเอ๋อร์กินเสร็จ แล้วก็เล่าเรื่องที่พบระหว่างทางอีก หลิ่วเอ๋อร์ก็ฟังๆ แล้วตั้งใจกินข้าว

“ข้ากินอิ่มแล้ว” ซูพ่านเอ๋อกังวล แล้ววางตะเกียบลง

ซ่านจินจื๋อเป็นห่วงเลยถามว่า “เจ้ากลัวหรือ?”

“พี่จื๋อ.......” ซูพ่านเอ๋อทำท่าจะซบอกเขา แล้วกู้อ้าวเวยก็ยกมือขึ้น แล้วกระดิกนิ้วเรียกซ่านจินจื๋อ “ท่านอ๋องอยากรู้ไหมว่าฮ่องเต้คิดอย่างไร”

พอได้ยินคำว่าฮ่องเต้ ซูพ่านเอ๋อก็นิ่ง นั่งตัวตรง

“องค์ชายสามจะขึ้นครองราชย์ ท่านอ๋องจะยอมแลกกับข้าแล้วไปเอาใจองค์ชายสามไหม?”

“เจ้าคิดว่า” ซ่านจินจื๋อเงยหน้าขึ้น สายตาก็มองมายังนิ้วมือของนาง “ข้ายังไม่ต้องใช้ผู้หญิงมาสร้างรากฐานอำนาจหรอก”

กู้อ้าวเวยเก็บมือ แล้วก็ยิ้มๆ “อ๋อจงผิงใกล้จะกลับมาแล้ว”

ซ่านจินจื๋อก็เพิ่งรู้ข่าว เฉิงซานเองก็เพิ่งได้ยิน

“อ๋องจงผิงเป็นที่รักของฮ่องเต้ ไทเฮาแอบเตรียมทางไว้ให้อ๋องจงผิงเดิน ด่านทั้งสองของเมืองอินโจวก็อยู่ในกำมือของอ๋องจงผิง” กู้อ้าวเวยหุบยิ้ม แล้วก็เอามือเคาะโต๊ะ แล้วพูดต่อว่า “ให้ฮ่าวเอ๋อเป็นคนดูแลด่าน”

ซ่านจินจื๋อหยีตา “เจ้าติดต่อกับเขาตอนไหน?”

“วันนั้นข้าพบเขาในค่ายทหาร ก็เลยให้หยินเชี่ยวช่วยส่งจดหมาย ไม่เคยพบกัน แต่เรื่องที่จะแบ่งกำลังทหารนั้นส่งไปแล้ว” กู้อ้าวเวยก้มหน้าเล็กน้อย แล้วก็หันมองเขาอีก แล้วท้าทายว่า “จะให้แคว้นชางหลานเป็นใหญ่คนเดียวไม่ได้”

“ถ้าเป็นเช่นนั้น หลังจากองค์ชายสามครองราชย์ เจ้าจะให้ข้าเป็นศัตรูกับหยวนเอ๋อหรือ?” ซ่านจินจื๋อวางตะเกียบ แล้วหัวเราะเย็น “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ข้าก็จะบอกข่าวให้เจ้าฟัง”

กู้อ้าวเวยขมวดคิ้วแปลกใจ

“ข้าช่วยให้ฮ่าวเอ๋อกู้คืนชื่อเสียงแล้ว ตอนนั้นบอกเขาตายในสนามรบ ก็เพื่องานนี้” ซ่านจินจื๋อค่อยๆ ลุกขึ้น “พวกเราแยกแยะเรื่องส่วนตัวกับส่วนรวมออก ปีที่แล้วฤดูใบไม้ร่วงข้าพบเขาในค่ายทหาร เขายอมจะกลับมากู้สิ่งที่เป็นของเขาคืน”

ทั้งสองคุยกัน เรื่องที่แอบทำกันไว้มีไม่น้อยเลย

คนร่วมโต๊ะก็งง กู้อ้าวเวยก็หัวเราะขึ้น “ดังนั้นตอนแรกที่จากไป เจ้าไม่ได้ไปเพราะฮ่องเต้หรอกหรือ แต่ไปเพราะเรื่องส่วนตัว”

“เจ้าทำร้ายจิตใจเขา แต่เขาไม่อยากทำร้ายเจ้า ตอนแรกข้าก็สงสัยความสัมพันธ์ของพวกเจ้า แต่ตอนนี้ ก็มีเท่านั้นเอง”

“เจ้าก็รู้ว่าคนที่ข้ารักมาตลอดคือใคร ข้าไม่ได้พูดว่าเจ้าทำร้ายจิตใจข้า แต่ทั้งหมดนั้น เพราะข้าสู้เจ้าไม่ได้”

” กู้อ้าวเวยเท้าโต๊ะลุกขึ้น มองหน้าซ่านจินจื๋อ “หวางโม่ถูกแนะนำโดยเมิ่งซู่ คนที่อยู่เบื้องหลังคือเจ้าหรือฮ่องเต้?”

ตอนนั้นหวางโม่ทำให้ขุนนางปวดหัว ต่อมาก็ติดตามเมิ่งซู่มาทำงานในราชสำนัก เรื่องทั้งหมดนางก็เคยคิด แต่หวางโม่นั้นควบคุมได้ยาก แต่นางก็นึกไม่ออกว่าคนเบื้องหลังคือใคร

“เขามาพร้อมกับฮ่าวเอ๋อ” ซ่านจินจื๋อตอบ

กู้อ้าวเวยนิ่ง แล้วก็หัวเราะ “เจ้ายังจำสวี่กุยได้หรือ”