เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 128

ตอนที่128 เล่ห์เหลี่ยมของโทมัส1

ตอนที่กู้ฮอนนั้นได้เข้าไปร้านผับกับเป่หมิงโม่ ณ ตอนนั้น เธอก็ไม่ได้มองอะไรมากมาย ในร้านนั้นก็คนสีผิวมากมาย เห็นได้ไปหมด ซึ่งเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ ร้องเพลงดังไปหมด

กลิ่นเหล้าที่แรงหึ่งนั้น รอยมาติดจมูก

“ไฮ Vicent ไม่เจอกันนานเลยนะ” คนที่พูดนั้นเป็นผู้ชายที่มีผมสีแดง พูดภาษาจีนไม่ค่อยชัดเท่าไหร่ ซึ่งเป็นเจ้าของผับนี้

ส่วนเป่หมิงโม่นั้นก็เป็นแขกที่มาบ่อยมาก ก็เลยทำการพยักหน้าแล้วใช้ภาษาสเปนในการพูดคุยหลายประโยคอยู่

เลยทำให้ผู้ชายคนนั้นหัวเราะออกมา

เป่หมิงโม่หันกลับมาแล้วพูดว่า “รออยู่ที่นี่ อย่าไปมั่วที่ไหน รอผมกลับมา ไปสักครู่เดียว”

พอพูดเสร็จ ก็ได้เดินตามผู้ชายผมแดงไป

กู้ฮอนนั้นถึงแม้จะไม่ได้ภาษาสเปน แต่อยู่ที่สหรัฐอเมริกามาห้าปี ภาษาอังกฤษก็ยังถือว่ายอดเยี่ยมอยู่

เมื่อสักครู่นี้ที่มีคนเรียกเชื่อ Vicent น่าจะเป็นชื่อสเปนของเป่หมิงโม่ ? แล้วมือก็ได้ไปลูบคลำตรงสร้อยของตัวเอง จึงคิดออกว่า V.Q เป็นชื่อย่อของเขา

เป่หมิงโม่ส่งมอบของชิ้นนี้ให้ แล้วยังสลักชื่อเขานั้น มันหมายความว่าอะไร ?

ในใจนั้นก็เหมือนถูกอะไรกระทบเข้า แล้วเหมือนจะทะลักออกมา

เธอนั้นไม่กล้าไปคิดให้มากไปกว่านี้อีกเลย

ก็เลยเดินไปยังหน้าเคาน์เตอร์บาร์ แล้วก็ใช้ภาษาอังกฤษพูดว่าจะเอาไวน์แดง

ด้านหนึ่งดื่มไปอีกด้านหนึ่งก็ได้มองผู้คนที่มาจากทั่วสารทิศบนโลกนี้ แล้วก็รอเป่หมิงโม่อยู่ที่นั่น

“สวัสดี คุณผู้หญิงงามแห่งตะวันออก ผมชื่อโทมัส ไม่คิดว่าจะพบคน มาที่นี่ครั้งแรกหรือ ? “

ผู้ชายวัยหนุ่มที่ผมสีทอง ในมือถือไวน์แล้วเดินมาหากู้ฮอน แล้วก็ใช้ภาษาอังกฤษอย่าถนัดปาก

กู้ฮอนก็ได้มองไปรอบหนึ่ง แล้วก็ใช้สายตาที่ค่อนข้างมีมารยาทในการมอง ผู้ชายแบบนี้ก็ได้เห็นในอเมริกามาเยอะแล้ว ซึ่งไม่ใช่คนที่เธอต้องตา

“ฮ่า ๆ ฉันมาที่นี่เกือบทุกวัน คุณผู้ชายเมื่อสักครู่นี้เป็นสามีคุณหรือ? ” โทมัสถามด้วยความตื่นตาตื่นใจ แล้วก็ทำให้กู้ฮอนก็เหมือนไม่เต็มใจ แล้วก็ยิ้มอย่างแสยะออกมา แล้วผู้ชายคนนั้นก็ได้นั่งข้าง ๆ เธอเรียบร้อย

กู้ฮอนนั้นก็ได้ส่ายหัวแสงถึงการปฏิเสธ

“อั้ยย้ะ สุดยอดไปเลย ฉันมีโอกาสแล้ว” โทมัสสีหน้าที่รู้สึกเต็มไปด้วยความหวัง

เลยทำให้กู้ฮอนนั้นรู้ว่าโทมัสความจริงแล้วก็เป็นคนโสด แม่เขาเป็นคนสเปน พ่อเขาเป็นคนอังกฤษ เขานั้นอยู่กับแม่ที่นี่ ส่วนพ่อของเขานั้นก็นาน ๆ ที จะกลับมา

โทมัสก็ได้พูดกับเขาอย่างสนุกสนานที่สุด ยี่สิบกว่าปีที่ผ่านมา ชีวิตความลำบากนั้นไม่อาจจะทำให้เขาล้มลงได้ แต่ทำให้เขานั้นมีความมุ่งมั่นขึ้นอีก

พอคิดถึงเรื่องโทมัสที่เจอมา ทำให้กู้ฮอนนั้นคิดถึงเรื่องตัวเองเมื่อก่อน