เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 141

ตอนที่ 141 ตัดขาดสัมพันธ์แห่งทศวรรษกาล2

เสื้อผ้าที่เต็มไปด้วยกลิ่นของมาม่า แต่ทันใดนั้นก็เต็มไปด้วยสภาพห้องที่มีความหรูหรา

และผสมผสานกับน้ำหอมชั้นเลิศของซูยิ่งหวั่น

กลิ่นนั้น........เหม็นเป็นที่สุด

เป่หมิงโม่นั้นไม่อาจจะทนไหว

แล้วก็ยืนขึ้น แล้วก็ไม่ได้มองซูยิ่งหวั่นเลย แล้วก็เดินไปยังห้องอาหาร

แล้วก็มองเห็นลูกชายนั้นถือมาม่าที่ใหญ่กว่าตัวของเขาเอง กินอย่างมีความสุข ทำให้เขานั้นมีสีหน้าที่ไม่พอใจ

“เป่หมิงซิเฉิง ใครอนุญาตให้กินอาหารขยะพวกนี้ ?”

หยางหยางนั้นไม่ได้พูดอะไรแล้ว แต่จมูกนั้นกลับมีเสียงกระแทกออกมา แต่ไม่ได้ออกเสียงดังมากมายแล้วก็กินต่อไป

เชฟนั้นเห็นแบบนี้ ก็เลยเข้าไปพูดว่า “คุณท่าน คุณชายน้อยหิวจนทนไม่ไหว ดังนั้น.....”

เป่หมิงโม่นั้นก็มองไปยังมาม่าที่มันย้อย ทำให้มีสีหน้าที่เริ่มไม่พอใจกว่าเดิม แล้วก็พูดออกมาอย่างตกใจว่า “กินเผ็ดรึ ? ”

หยางหยางก็ขี้เกียจไปสนใจการตกใจของเป่หมิงโม่ มือนั้นก็จับตะเกียบคีบกินอย่างอร่อย เผ็ดจนถึงที่สุดและมีความสุข

ใบหน้าที่น่ารักของเด็กน้อยนั้น เต็มไปด้วยรอยยิ้มแห่งความสุข

เป่หมิงโม่ก็มองเช่นนั้นไม่ขาดสายตา แล้วก็พูดไปถึงเชฟว่า

“ไปเอาตะเกียบและถ้วยมา”

พอฟังแล้ว ก็คิดไปว่าคุณท่านจะอยากลองชิมอาหารรสเผ็ดรึ ?

เชฟก็ไม่กล้าลีลา แล้วก็ไปยังห้องครัวเตรียมของ

หลังจากนั้น ก็อยู่ในสายตาที่ตกใจของเชฟและซูยิ่งหวั่น

ใช้มือไปจับตะเกียบ แล้วก็เดินไปยังถ้วยของเด็กคนนั้น แล้วก็ไปคีบมาม่าออกมา

หลังจากนั้น ก็เอามาไว้ที่ถ้วยของตัวเอง

มองไปหนึ่งรอบ แล้วก็รู้สึกลังเล หลังจากนั้นก็เลยกินเข้าไปดู

ท่าทางการกินนั้นทำให้รู้สึกว่าไม่ได้กินอาหารที่ไร้ราคา แต่เหมือนกับกำลังกินอาหารชั้นเลิศอยู่เช่นนั้น

และแน่นอนว่า เด็กน้อยคนนี้ก็โมโหเป็นที่เรียบร้อย

“ฮึ่ม พ่อเลว มาแย่งอาหารลูกกิน ไม่มีความเป็นผู้ดีสักนิดเลย”

ชัดเจนว่า เป่หมิงโม่นั้นไม่ได้สนใจเรื่องพวกนี้ กู้ฮอนและลูกนั้นได้รับความรู้สึกเดียวกัน

ใครจะไปรู้ว่า เป่หมิงโม่นั้นก็มีท่าทางที่บอกว่า ฉันนั้นยอมเสียสละคุณค่าของฉันแล้วมากินมาม่าของคุณนั้น เป็นบุญยิ่งแล้ว

“ฉันจะชิมอยู่สิว่า อาหารขยะทำให้มันน่าดึงดูดขนาดนี้”

หลังจากที่เขานั้นได้ลิ้มลองรสชาติไปแล้ว รสชาติที่เผ็ดเช่นนั้นทำให้เขานั้นมีคิ้วที่ขมวดขึ้น

เชฟได้สังเกตเห็นสีหน้าของเป่หมิงโม่แล้วก็ได้รีบไปเอาน้ำมาให้

“คุณท่าน เชิญ ดื่มน้ำ”