“ถ้าคุณคิดว่าจะสามารถช่วยไรอันให้พ้นจากอาชญากรรมที่เขาก่อได้ด้วยวิธีแบบนี้ แสดงว่าคุณไร้เดียงสายิ่งกว่าลูกชายและลูกสาวของฉันเสียอีกนะ”
ทันใดนั้นน้ำเสียงที่สดใสและบริสุทธิ์ก็ดังขึ้นจากฝูงชนที่โหวกเหวก
หัวใจที่เต้นแรงของเจเรมี่เต็มไปด้วยความสุขเมื่อได้ยินเสียงนี้ เขามองเมเดลีนที่เดินฝ่าฝูงชนเข้ามาด้วยท่าทางที่สง่างาม
นักข่าวเล็งกล้องไปที่เธอ และใช้โอกาสนี้ยิงคำถามเพิ่มเติม
“คุณกำลังพูดเพื่อปกป้องคุณวิทแมนใช่ไหมคะ?”
“ความสัมพันธ์ของคุณกับไรอัน โจนส์เป็นยังไงกันแน่ครับ?”
“ฉันได้ยินมาว่าตอนนี้สภาพจิตใจของคุณยังไม่ปกติ ตอนนี้บางคนก็บอกว่าคุณเสียสติไปแล้ว แน่ใจนะว่าคุณ…”
“พวกคุณคิดว่าฉันดูเหมือนคนเสียสติหรือเปล่า?” เมเดลีนเดินไปหาเจเรมี่แล้วหันกลับมาเผชิญหน้ากับกล้องอย่างมั่นใจ “ฉันไม่ได้มาที่นี่เพื่อพูดแทนใคร ฉันแค่หวังว่าเรื่องนี้จะจบลงโดยเร็วที่สุด”
เธอมองเจเรมี่ด้วยแววตาที่จริงจัง “เจเรมี่ ฉันรู้ว่าคุณกำลังพยายามรักษาศักดิ์ศรีของใครบางคน แต่สิ่งนี้ควรจะเกิดขึ้นอย่างยุติธรรมกับทุกฝ่ายเหมือนกัน ในเมื่อพวกเขาไม่ต้องการแสดงความเอื้อเฟื้อเช่นเดียวกันกับที่คุณทำ แล้วทำไมเราต้องทำร้ายตัวเองมากมายขนาดนี้เพื่อคนอื่นล่ะคะ? เราจะปล่อยให้พวกเขากล่าวหาคุณปู่โดยไม่มีเหตุผลไม่ได้นะ”
“ลินนี่ คุณพูดถูก” เจเรมี่เห็นด้วยกับเธอ
เมื่อเห็นอย่างนั้นทั้งพ่อและแม่ของไรอันก็กล่าวหาโดยพลการว่าเมเดลีนและเจเรมี่จงใจทำให้เรื่องนี้ซับซ้อนโดยไม่จำเป็น “หยุดพยายามหลอกทุกคนได้แล้ว สิ่งที่กำลังทำมันจะไม่ช่วยพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของพวกคุณและเรื่องในตอนนั้นหรอกนะ!”
“เราไม่ต้องพิสูจน์อะไรทั้งนั้น สิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนั้นเป็นเพียงความเข้าใจผิด” เมเดลีนพูดอย่างใจเย็นและเปิดจดหมายในมือของเจเรมี่ออกมา ก่อนจะเธอแสดงจดหมายให้อีกฝ่ายได้ดูเองกับตา
เมเดลีนจงใจหันหลังให้นักข่าวเพื่อไม่ให้พวกเขาเห็นเนื้อหาในจดหมาย
อย่างไรก็ตามเธอต้องการให้ทั้งพ่อและแม่ของไรอันได้เห็นสิ่งที่เขียนบนนั้นอย่างชัดเจน เพื่อที่พวกเขาจะได้เห็นว่าความจริงที่พวกเขารู้นั้นเป็นเพียงความเข้าใจผิดที่ถูกสร้างขึ้นมา
“นี่คือลายมือของพ่อคุณ ฉันคิดว่าคุณโจนส์จะรับรู้สิ่งนี้ได้ แม้ว่าคุณจะไม่รู้ก็ตาม” เมดลีนมองไปที่พ่อของไรอัน เห็นได้ชัดว่าสีหน้าของเขาเปลี่ยนแปลงไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ