จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 719

หลิ่วหยวนเดินมายังด้านหน้าของหลินหยุน แล้วก็โค้งคำนับแสดงความเคารพ

“หมอเทพหลิน วิชาการแพทย์เก่งกาจยอดเยี่ยม ฉันยอมรับนับถือ! ”

“ก่อนหน้านี้ เป็นฉันเองที่มีตาแต่หามีแววไม่ หวังว่าหมอเทพหลินจะให้อภัย! ”

จากหลิ่วหยวนที่หยิ่งยโส ก็ยังก้มศีรษะลงต่อหลินหยุน

แสดงว่า วิชาการแพทย์ของหลินหยุนนั้น ทำให้เขายอมรับอย่างจริงใจ

“ไม่เป็นไร” หลินหยุนพูดขึ้น

หลิ่วหยวนเบาใจลงได้อย่างชัดเจน ลุกยืนขึ้น โค้งตัวลงไปข้างหน้าเล็กน้อย ราวกับผู้น้อยแสดงท่าทางเคารพต่อผู้อาวุโส

“หมอเทพหลิน ตระกูลหลิ่วของเราคือหนึ่งในเจ็ดตระกูลใหญ่การแพทย์แผนจีน ซึ่งกำลังค้นหาและหวงแหนผู้ที่มีความสามารถอย่างมาก ถ้าหากหมอเทพหลินสนใจที่จะเข้าร่วมกลุ่ม ก็สามารถมาหาตระกูลหลิ่วของพวกเราได้ทันทีเลย!

“ฉันรับรองว่า ตระกูลหลิ่วจะปฏิบัติต่อหมอเทพหลินในฐานะแขกผู้มีเกียรติอย่างแน่นอน! ”

มิน่าล่ะที่หลิ่วหยวนถึงเคารพนอบน้อมขนาดนี้ ที่จริงแล้วก็คิดที่จะตีสนิทกับตัวเอง

หลินหยุนพูดขึ้นว่า: “ตอนนี้ฉันไม่สนใจ”

“อย่างนั้นก็น่าเสียใจจริง ๆ” หลิ่วหยวนมีสีหน้าท่าทางที่ผิดหวัง จึงได้ขอตัวลากลับ แล้วก็หันหลังเดินจากไป

จากนั้น หลินหยุนก็เดินทางออกจากตระกูลนิ่ง

นิ่งโหย่วฉายเสนอตัวที่จะไปส่งหลินหยุน แต่ว่า กลับถูกนิ่งเฟิ่งเซียนขัดขวางเอาไว้

นิ่งเฟิ่งเซียนแสดงท่าทีว่า ให้นิ่งโหย่วหรงไปส่งหลินหยุนตามลำพัง

หลินหยุนปฏิเสธไม่ได้ สุดท้ายก็ต้องยอมตกลง

รถยนต์ของนิ่งโหย่วหรง คือรถยนต์ออดี้ A4 สีขาว เป็นรถรุ่นธรรมดา ซึ่งก็สอดคล้องกับท่าทางที่ไม่แยแส ไม่ใส่ใจกับโลกภายนอกของเธอ

หลินหยุนนั่งอยู่ที่นั่งข้างคนขับ ส่วนนิ่งโหย่วหรงเป็นคนขับรถ

ภายในรถสะอาดและเป็นระเบียบ มีกลิ่นหอมที่เบาบาง โดยที่ไม่รู้ว่าเป็นกลิ่นหอมจากร่างกายของ นิ่งโหย่วหรง หรือว่ากลิ่นน้ำหอมภายในรถ

“คุณพักอยู่ที่ไหน? ” นิ่งโหย่วหรงถามขึ้น โดยมองไปที่หลินหยุนด้วยสายตาที่สดใส

หลินหยุนไม่มีที่พักเป็นหลักแหล่งในเมืองหลวง ตอนนี้ยังเหลือเวลาอยู่อีกมากก่อนที่จะถึงเวลานัดกับหงซานเหอ ซึ่งหลินหยุนเองก็ยังไม่รีบร้อนที่จะแจ้งหงซานเหอ

“ไปส่งฉันที่โรงแรมที่เงียบสงบที่ไหนที่หนึ่งก็ได้! ” หลินหยุนพูดขึ้น

นิ่งโหย่วหรงหันหลับมา แล้วก็รัดเข็มขัดนิรภัย และสตาร์ทรถขึ้น

“อันที่จริง ถ้าหากคุณไม่มีที่พัก ไม่อย่างนั้นก็พักอยู่ที่บ้านของฉันก่อนก็ได้”

“ไม่ต้องหรอก ฉันกลัวว่าจะยุ่งยาก” หลินหยุนไม่ต้องการที่จะสนิทสนมกับตระกูลนิ่งมากเกินไป เพราะตอนนี้เขาไม่รู้ว่าจะเผชิญหน้ากับนิ่งโหย่วหรงอย่างไร

แม้ว่าเขาจะปฏิเสธคู่ครองที่นิ่งเฟิ่งเซียนเสนอให้ต่อหน้าทุกคน แต่ว่า เมื่อดูจากการกระทำของนิ่งเฟิ่งเซียนแล้ว ชัดเจนว่าเขายังคงไม่ละทิ้งความคิดนี้

ครั้งนี้จงใจที่จะให้นิ่งโหย่วหรงมาส่งเขา เกรงว่าจะหมายให้พวกเขาทั้งสองคนอยู่ด้วยกันตามลำพัง

ส่วนนิ่งโหย่วหรงจะคิดอย่างไรนั้น แม้แต่หลินหยุนเองก็ยังมองไม่ออก

ผู้หญิงอย่างนิ่งโหย่วหรงนี้ ไม่ว่าจะเป็นชาติที่แล้ว หรือในชาตินี้ ในตัวของเธอ มีความลับตลอดจนมองไม่ออก

ต่อให้เป็นหลินหยุน ก็ยังไม่สามารถมองออกถึงความคิดในใจของเธอได้

ในชาติที่แล้ว หลินหยุนเองก็รังเกียจเธอที่ดูถูกตนเอง แต่ว่า ตอนที่หลินหยุนประสบกับอันตราย เธอกลับช่วยเหลือหลินหยุนอยู่หลายครั้ง และช่วยหลินหยุนจัดการในหลากหลายเรื่อง

ทำให้ในตอนนี้ความรู้สึกของหลินหยุนที่มีต่อเธอนั้น มันช่างย้อนแย้งกันไปหมด

ถึงขนาดที่ว่า แม้แต่นิ่งโหย่วหรงตกลงว่าเป็นผู้หญิงลักษณะอย่างไร หลินเองก็ยังไม่สามารถระบุได้อย่างชัดเจน

ซึ่งแตกต่างกับผู้หญิงคนอื่นที่หลินหยุนเคยพบเจอมาตลอดชีวิต

เซี่ยหยู่เวยที่หยิ่งยโสจองหอง เถียนชุ่ยชุ่ยที่รักในชื่อเสียงเกียรติยศและเงินทอง อีหลิงที่ภายนอกเย็นชาแต่ภายในร้อนรุ่ม อันซินที่ไร้เดียงสาและจิตใจดี ฉินหลันที่มีความเป็นผู้ใหญ่และหนักแน่น......

ลักษณะนิสัยของคนเหล่านี้มีทั้งดีและร้าย ต่างก็แสดงออกจากชัดเจน เพียงแค่มองก็สามารถแยกแยะได้

มีเพียงนิ่งโหย่วหรง ที่ยากจะแยกแยะว่าดีหรือร้าย โดยมีลักษณะนิสัยคลุมเครือ

หลินหยุนปฏิเสธข้อเสนอของเธอ นิ่งโหย่วหรงเองก็ไม่ได้รั้งตัวเอาไว้ โดยได้ขับรถไปยังโรงแรม หวางฝู่ที่มีชื่อเสียงในเมืองหลวง

“ที่นี่น่าจะเป็นโรงแรมที่ดีที่สุดในเมืองหลวง หวังว่าจะสามารถทำให้คุณพึงพอใจ”

นิ่งโหย่วหรงหันหน้ามองไปที่หลินหยุน โดยท่าทางยังคงเฉยชาเหินห่างเหมือนเคย เหมือนกับว่าไม่สนใจอะไร ในสิ่งต่าง ๆ เลย

“ขอบคุณ” หลินหยุนกล่าวขอบคุณ จากนั้นก็ลงจากรถ

นิ่งโหย่วหรงมองผ่านกระจก ไปยังหลินหยุน ด้วยใบหน้าอันสวยงาม ที่ยังคงไม่ได้แสดงท่าทางอะไร: “ ลาก่อน แล้วค่อยพบกัน! ”