เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 901

กร๊อบ…

ค้างคาวถูกถังเฉาถีบแรง ๆ จนปลิวไปในทีเดียว ปลิวไปตรง ๆ ไกลเป็นร้อยเมตร ร่างกายฝังเข้าไปในหินก้อนยักษ์ก้อนหนึ่งตรง ๆ

เศษหินรอบ ๆ ร่วงหล่นลงมา ค้างคาวรู้สึกเจ็บปวดราวกับร่างกายแหลกเหลว ม้วนทั้งตัว

“สมควรตาย... ใครถีบฉัน?”

ค้างคาวตั้งใจจะออกมาจากในหิน ทันใดนั้นสายตาก็มองค้างอยู่ที่เงาร่างที่เหมือนกับอสูรที่อยู่ไม่ไกลร่างนั้น

การชำเลืองมองแวบเดียวนี้ไม่สำคัญ มองจนรูม่านตาของเยี่ยนซื่อเฉิงหดจนเป็นจุดเล็ก ๆ จุดหนึ่ง

“ถัง... ถังเฉา?!”

ความเย็นยะเยือกกลุ่มหนึ่งม้วนขึ้นมาทั้งตัวในทันที เยี่ยนซื่อเฉิงตกใจจนสีหน้าขาวไปหมด

รังสีสังหารบนร่างของถังเฉา เขาอยู่ห่างขนาดนี้ยังสามารถสัมผัสได้ ตอนนี้จึงสั่นสะท้านอย่างไม่มีที่มาที่ไป

ถูกเจียงไป๋เสว่รั้งไว้นานขนาดนั้น สุดท้ายก็ดึงถังเฉามาจนได้

เยี่ยนซื่อเฉิงถอนหายใจอยู่ในใจครั้งหนึ่ง ภารกิจของคืนนี้นับว่าล้มเหลวแล้ว

เยี่ยนซื่อเฉิงสำคัญตัวเองผิดว่าสามารถจะเป็นคู่ต่อสู้ของถังเฉาได้ จึงได้เริ่มก่อกบฏ พยายามที่จะเอากองทัพปราณมังกรมาเป็นของตัวเอง แต่รอจนถึงในตอนนั้นเขาจึงได้รู้ว่าเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของถังเฉาโดยสิ้นเชิง

ถังเฉาแข็งแกร่งเกินไป!

เมื่อสามปีก่อนก็สามารถขึ้นเป็นอันดับหนึ่งของหว่างเหลี่ยงได้ แม้แต่หลี่เห้าก็ยังถูกเขากดหัว ตอนนี้ทำได้เพียงแข็งแกร่งยิ่งกว่าเดิม

เดิมทีเยี่ยนซื่อเฉิงยังคิดที่จะกลับไปสนับสนุนมนุษย์โคลน แต่หลังจากที่มองเห็นถังเฉาแล้ว เขาก็ละทิ้งความคิดนี้ไปอย่างไม่ลังเล

เขาค่อย ๆ ทะลวงออกมาจากก้อนหิน จากนั้นก็หนีเอาตัวรอดราวกับบ้าคลั่ง...

หลี่เห้ารหัส10032เป็นเพียงมนุษย์โคลนคนหนึ่ง มนุษย์โคลนเช่นนี้อยากได้เท่าไหร่ก็มีได้เท่านั้น ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องเอาชีวิตไปเกี่ยวข้องด้วย

......

และในใจกลางป่าเขา ทั้งร่างของถังเฉาล้วนแต่เป็นรังสีสังหารที่ลอยขึ้นมาอย่างไม่ขาดสาย สีหน้ามืดครึ้มจนแทบจะคั้นน้ำออกมาได้ ลำพังเพียงแค่เขายืนอยู่ตรงนั้น ก็ส่งรังสีสังหารขั้นสุดให้แก่ผู้คนแล้ว รังสีสังหารประเภทนั้นเพียงพอที่จะทำให้ผู้คนหยุดหายใจ!

บรรยากาศทั้งป่าล้วนแต่เปลี่ยนเป็นเยือกแข็งเพราะถังเฉาคนเดียว

มังกรมีเกล็ดใต้คาง จำเป็นจะต้องฆ่าใครก็ตามที่แตะต้องมัน!

ไม่ใช่ว่าถังเฉาไม่มีจุดอ่อน จุดอ่อนของเขาก็คือญาติ ๆ ของเขา

หลินชิงเสว่ ถังเสี่ยวลี้ และยังมีญาติสนิทมิตรสหายอีกมากมาย

เจียงไป๋เสว่เองก็เป็นหนึ่งในนั้น

สำหรับถังเฉาแล้ว เธอเป็นคนที่พิเศษเป็นอย่างยิ่งคนหนึ่ง

เธอคือรักแรกของถังเฉา เพียงแต่เป็นเพราะตัวตนของหลี่เห้า ความรักระหว่างทั้งสองคนจึงจบตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่ม

เพราะความเก้อเขิน ดังนั้นหลังจากที่เจียงไป๋เสว่กลายเป็นพี่สะใภ้ของถังเฉาแล้ว จึงมีความเคารพกันเหมือนแขกมาโดยตลอด

หลังจากที่หลี่เห้าโดนจับตัวไป ถังเฉาก็กลายเป็นคนคนเดียวบนใบโลกใบนี้ที่เจียงไป๋เสว่ให้ความเชื่อถือ

ไม่ว่าถังเฉาจะทำอย่างไรก็ยังคงเป็นเช่นนี้

ดังนั้นพอมองเห็นเจียงไป๋เสว่ที่ทั้งร่างเต็มไปด้วยบาดแผลนอนอยู่ตรงหน้าของเขา โทสะของถังเฉา แค่คิดดูก็รู้ว่าเป็นอย่างไร

เธอสวยงามขนาดนั้น เธอเคยมีความสุขมากขนาดนั้น ตอนนี้กลับเลือดสด ๆ ไหลริน ถูกความจริงที่โหดร้ายโจมตีจนทั้งร่างเต็มไปด้วยบาดแผล เสียงร้องไห้หนักราวกับนกแขกเต้าที่ร้องไห้จนเป็นสายเลือดราวกับมีดคม ๆ ที่แทงเข้ามาในหัวใจของถังเฉาอย่างโหดเหี้ยม

ถ้าหากว่าแม้แต่พวกเขาก็ยังปกป้องเอาไว้ให้ดีไม่ได้ เช่นนั้นแล้วเขาเป็นเจ้ามังกรไปจะมีความหมายอะไร?

ความโกรธทำให้ผู้คนยิ่งใหญ่ บางครั้งการมีจุดอ่อนไม่ใช่ข้อเสีย เพราะว่าพอมีจุดอ่อนแล้วถึงจะมีความใส่ใจ พอจุดอ่อนถูกแตะต้องถึงจะสามารถบีบบังคับเอาถังเฉาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดออกมาได้

อีกด้านหนึ่ง หลินชิงเสว่ หลินจ้าวหยูนและโอดะไอ หลังจากที่ติดต่อกับถังเฉาเสร็จแล้วก็กลับกันไป

มองเห็นฉากที่ถังเฉาคุมเชิงกับมนุษย์โคลนเข้าไปพอดี

แน่นอนว่ามองเห็นเจียงไป๋เสว่ที่งดงามที่นอนอยู่ด้านหลังของถังเฉาด้วย

เธอหลับไปอย่างเงียบงันราวกับเจ้าหญิงนิทรา ไม่รู้ว่าเพราะอะไร พอมองเห็นฉากนี้แล้วแม้แต่หลินชิงเสว่และหลินจ้าวหยูนก็ล้วนแต่ระเบิดขึ้นมาอย่างเงียบงันราวกับเผชิญมันกับตัวเอง พวกเธอเข้าใจความโกรธที่ไร้เสียงของถังเฉาดี

นาทีนี้แม้แต่หลินจ้าวหยูนก็อดไม่ได้ที่จะมองหลินชิงเสว่ด้วยสายตาซับซ้อนแวบหนึ่ง

แม้แต่เธอก็ยังมองออก ถ้าหากละทิ้งเหตุผล แข่งขันกันอย่างยุติธรรม หลินชิงเสว่ไม่แน่ว่าจะไม่สามารถเอาชนะเจียงไป๋เสว่ได้

ไม่ว่าเธอจะทำได้ยอดเยี่ยมสักเพียงใด แต่ในใจของถังเฉาจะมีเงาของเจียงไป๋เสว่ไปตลอด เพราะว่าเธอไม่ใช่เพียงรักแรกของถังเฉา ยิ่งพัฒนาการไปเป็นคนสนิทในสายตาของถังเฉาอีก