มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2775

“ตราสรรพสิทธิ์!”

ในเมื่อไม่สามารถหลบเลี่ยง หลัวซิวจึงเลือกที่จะฝืนต้านทานโดยตรง รัศมีของยันต์ค่ายทั้ง 99 ยันต์ที่อยู่บนร่างกายสว่างวาบ ภายในยันต์ค่ายทุกยันต์ล้วนมีความล้ำลึกของธรรมดั้งเดิมอย่างหงและฮวงสลักอยู่

ในดวงตาทั้งสองข้างของเขามีสรรพวิชาวิวัฒนาการ บุกเบิกหมื่นจักรวาล กำเนิดอสูรจิตทั้งปวง พลังอมตะที่นับไม่ถ้วนเดือดพล่านอยู่กลางฝ่ามือเขา ปรากฏการณ์แปลกประหลาดนับหมื่นแสน 

“ตู้มม!”

เพียงชั่วพริบตาเดียว ตราสรรพสิทธิ์ของหลัวซิวก็ประสานงากับกำปั้นของยักษ์ตรีภพ พลังควันหลงที่น่ากลัวประกอบเป็นระลอกคลื่นที่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า สั่นกระเพื่อมออกไปทั่วทุกสารทิศ

ร่างกายของหลัวซิวกระเด็นออกไปภายในพริบตา พลังอมตะนับหมื่นแสนที่วิวัฒนาการออกมาจากตราสรรพสิทธิ์ล้วนพังทลาย ต้านทานอานุภาพหนึ่งหมัดของยักษ์ไม่ได้เลย ถึงแม้จะได้รับการปลุกเสกจากลักษณะพิเศษอย่างการเวียนว่ายตายเกิดของพลังแห่งชิงเทียน สุดท้ายก็ถูกโจมตีจนพังยับเยินอยู่ดี

ทว่ายักษ์ตรีภพก็ไม่ได้ดีไปกว่ากันเท่าไหร่นัก ฝืนต้านทานพลังโจมตีที่ทุ่มสุดกำลังสามารถของตราสรรพสิทธิ์ ตรีภพที่ลอยวนอยู่บนกำปั้นมันก็ถูกทลายเช่นกัน มีเลือดไหลนองออกมาจากกำปั้น มีเสียงกระดูกแตกหักสะท้อนออกมา 

“ช่างเป็นพลังอมตะที่ทรงพลังยิ่งนัก!”

ยักษ์ตรีภพตะคอกอย่างโกรธเกรี้ยว ฝืนต้านทานพลังโจมตีของตราสรรพสิทธิ์เต็ม ๆ การที่มันต้านทานได้นั้นก็ทำให้มันเจ็บปวดไม่น้อยเช่นกัน 

“ข้าจักกลืนกินเจ้า!”ทันใดนั้นเอง ยักษ์ตรีภพก็ง้างมือแล้วขยำมา

“ตราต้าฮวง!”

ความเร็วในการลงมือของยักษ์ตรีภพรวดเร็วมากเกินไป หลัวซิวเพิ่งปลดปล่อยตราสรรพสิทธิ์ ลมปราณในร่างกายยังไม่แน่นิ่ง ด้วยเหตุนี้เขาก็ยังไม่มีโอกาสได้หลบเลี่ยงอยู่เช่นเคย ทำได้เพียงฝืนต้านทาน!

พลังอมตะอย่างตราต้าฮวง เป็นพลังอมตะที่ระเบิดพลังแห่งร่างเนื้อร่างเทวออกมาได้อย่างสมบูรณ์แบบเลย แม้นจักไม่ลึกลับและมหัศจรรย์เท่าตราสรรพสิทธิ์ แต่ก็ดุดันมากกว่าตราสรรพสิทธิ์อยู่ พลานุภาพไม่อ่อนกว่าเลยแม้แต่น้อย!

ตราต้าฮวงประสานงากับมือใหญ่ของยักษ์ตรีภพอีกครั้ง ยักษ์ตรีภพร้องเฮือกทีหนึ่ง ร่างกายที่ใหญ่โตมโหฬารยิ่งสั่นคลอนขึ้นมา รู้สึกแค่ว่ามีแรงฮึดที่มากมายมหาศเคลื่อนผ่านกำปั้นตัวเอง แล้วไหลเวียนไปทั่วทั้งร่างกาย จักทำให้ร่างกายที่แข็งแรงนี้ของมันสั่นสะเทือนจนแตกสลาย 

“ปั้ง!”

แขนของยักษ์ตรีภพระเบิดแตก เมื่อเผชิญหน้ากับพลังโจมตีที่ดุดันของตราต้าฮวง ร่างกายมันก็ถอยหลังกลับ ทุกครั้งที่ก้าวถอยหลังกลับไปหนึ่งก้าว แผ่นดินใหญ่ก็จะสั่นสะเทือนจนเสียงดังเลื่อนลั่นไปด้วย

ทว่าหลัวซิวก็ไม่ได้ดีไปกว่ากันเท่าไหร่นัก ร่างกายเขากระเด็นลอยออกไปอีกครั้ง เตากลั่นนภาจื่อเซียวปรากฏเหนือศีรษะ มีเกณฑ์อัคคีเทพพรสวรรค์สาดส่องลงมาแผ่คลุมร่างกายเขาเอาไว้

“ตู้มม!”

ทันใดนั้นเอง ชี่อลวนทั้งหุบเขาหมัวหลัวก็จราจลขึ้นมา ตรีภพที่ไร้ขอบเขตประกอบเป็นภูเขาใหญ่ลูกหนึ่ง ก่อนจะกดอัดไปทางหลัวซิว

ยันต์ค่ายความเร็วทั้ง 33 ยันต์แย้มบาน ได้รับการปลุกเสกจากพลังเกณฑ์ปริมภูมิและความเร็ว ทำให้หลัวซิวระเบิดความเร็วขั้นสุดยอดออกมาภายในพริบตา แล้วพุ่งหนีออกไปจากหุบเขาหมัวหลัว

“อย่าคิดที่จะหนี!”

เสียงคำรามที่โกรธเกรี้ยวดังก้องอยู่ในหุบเขาหมัวหลัว แท่นบูชาตรีภพทั้งหลายที่อยู่ในหุบเขาแห่งนี้พังทลายแตกสลาย ก่อนจะมีเงาร่างของยักษ์ตรีภพที่สูงตระหง่านปรากฏหลักร้อยร่าง 

หลัวซิวบินหนีด้วยความเร็วที่เร็วสุดขีด เมื่อเขาหันหน้ากลับไปเห็นภาพฉากดังกล่าว สีหน้าก็เปลี่ยนไปหนักมากอย่างควบคุมไม่ได้!

แท่นบูชาตรีภพหลักร้อยที่อยู่ในหุบเขาหมัวหลัวล้วนมียักษ์นอนหลับใหลอยู่ในทุก ๆ แท่นบูชา อีกทั้งยักษ์ทั้งหมดนี้ล้วนมีผลการฝึกตนเทพมารระดับเก้า Attrตรีภพที่บริสุทธิ์ยิ่งทำให้พวกมันมีกำลังรบที่เทียบทัดราชาเทพระดับเก้า และยิ่งสามารถข้ามขั้นสังหารราชาเทพระดับเก้าได้อีกด้วย!

ยักษ์ตรีภพหลักร้อยตัว นั่นเท่ากับราชาเทพระดับเก้าหลักร้อยคนเลยนะ ในกองกำลังใหญ่ขั้นสุดยอดจำนวนมากก็ใช่ว่าจะมีผู้แข็งแกร่งที่มากมายเช่นนี้เสมอไป

ยักษ์ตรีภพหลักร้อยตัวปรากฏ ขอแค่อยู่ในขอบเขตของหุบเขาหมัวหลัว พวกมันก็ล้วนสามารถใช้สอยชี่อลวนที่อยู่ในนี้ได้ ภายใต้การผนึกจากชี่อลวนที่แน่นหนา หลัวซิวรู้สึกว่าความเร็วที่ตัวเองระเบิดจนถึงขีดสุดแล้วยังได้รับผลกระทบไปด้วย 

“สยบ!”

หลัวซิวตะคอกเสียงดังลั่น มีแสงทองที่แวววาวจับตาถึงขั้นสุดพุ่งออกมาจากหว่างคิ้ว ก่อนจะมีหอคอยฮวงบินออกมา เสียบตู้มดังขึ้น ทำการสยบตรีภพที่อยู่บริเวณรอบ ๆ ทลายการผนึกจากตรีภพที่แน่นหนา 

ชิ่ว!

ณ เสี้ยววินาทีนี้ ความเร็วของหลัวซิวถูกระเบิดให้เร็วถึงขีดสูงสุดอีกครั้ง ในที่สุดก็บินออกไปจากหุบเขาหมัวหลัวได้สักที 

ยังคงมีเสียงคำรามของยักษ์ดังก้องอยู่ในหุบเขาหมัวหลัวที่อยู่ด้านหลังเช่นเคย นี่จึงทำให้หลัวซิวยังรู้สึกหวาดหวั่นอยู่เล็กน้อย หากฝ่ายตรงข้ามปลุกให้ยักษ์ตรีภพหลักร้อยตัวนั่นฟื้นตื่นขึ้นมาตั้งแต่แรก เขาก็อาจจะไม่มีทางมีชีวิตรอดออกมาจากหุบเขาหมัวหลัวแห่งนี้ได้แล้ว 

แม้แต่ช่วงสุดท้ายที่เป็นช่วงเวลาที่สำคัญที่สุด เขาก็ต้องใช้ไพ่เด็ดอย่างหอคอยฮวงเช่นกันถึงจะหนีรอดออกมาได้ 

มีแสงทองดวงหนึ่งบินกลับเข้ามาในหว่างคิ้วเขา มีออร่าที่ล้ำลึกของธรรมเวชกาลร้างไหลเวียน เมื่อครู่หลัวซิวก็มองเห็นพลานุภาพของหอคอยฮวงแล้ว หอคอยฮวงหลังนี้ยังไม่ใช่หอคอยฮวงที่แท้จริง แต่เป็นเพียงความล้ำลึกที่แฝงซ่อนอยู่ในชั้นห้าของหอคอยฮวง และถ้าเกิดเขาสามารถตระหนักรู้และยึดกุมมันได้โดยสิ้นเชิง เช่นนั้นก็หมายความว่าตัวเองสามารถปลดปล่อยพลานุภาพที่ทรงพลังเช่นนี้ออกมาได้อย่างง่ายดายเลยมิใช่หรือ? 

หลัวซิวไม่กล้าเสียเวลาอยู่ที่นี่ ก่อนจะบินจากไปด้วยความเร็วที่รวดเร็วที่สุด 

ในหุบเขาหมัวหลัว มีดวงตาที่มีแสงตรีภพเป็นประกายเพ่งมองแผ่นหลังของหลัวซิวที่จากไป และด้านหลังของยักษ์ตรีภพตัวนั้น ก็มียักษ์ที่เหมือนมันทุกประการยืนอยู่หลายร้อยตัว 

บนตัวยักษ์เหล่านี้มีตรีภพที่เก่าแก่ลอยวนเป็นเกลียวขึ้นไป ออร่าพลังเต๋าเหมือนกันทุกประการ