ว่าที่ 'เมีย' | Hate love Nc20+ นิยาย บท 42

ไม่รู้ว่าน้ำตามันไหลลงมาอาบแก้มตั้งแต่เมื่อไหร่ รู้ตัวอีกทีฉันก็ต้องรีบเช็ดมันออกไปจากแก้มก่อนที่จะมีใครเห็นเข้า

“ไอ้เลย์ แบบนี้มันไม่เกินไปหน่อยเหรอวะ” ไม่รู้ว่าพี่เตเห็นน้ำตาของฉันหรือเปล่า เขาถึงถามแบบนั้น

คำถามของพี่เต ทำให้พี่เลย์ละสายตาออกจากผู้หญิงที่นั่งบนตักของตัวเองมามองฉันที่นั่งอยู่ข้างๆ

สายตาคู่นั้นมันว่างเปล่า ว่างเปล่าจนฉันรู้สึกจุกไปทั่วหน้าอก

“อะ ไอริสไม่ได้ว่าอะไรนะคะ” ฉันเม้มปากแน่น

“ใครเหรอคะ ?” ผู้หญิงที่นั่งอยู่บนตักของพี่เลย์เธอถามขึ้น

ในตอนนี้พี่เลย์ยังคงมองหน้าฉันอยู่ แล้วถาม “อยากอยู่ในสถานะไหน ?”

ขะ เขาถามว่าฉันอยากอยู่ในสถานะไหน แทนที่จะตอบไปเองตามความคิด แล้วฉันต้องตอบยังไงล่ะ คู่หมั้นอย่างนั้นเหรอ ทั้งที่มีผู้หญิงคนอื่นนั่งตักพี่เลย์ขนาดนี้ ถ้าบอกว่าคู่หมั้นเธอคงได้หัวเราะเยาะฉันแน่ๆ

“ขะ ขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ”

พูดจบฉันก็รีบลุกขึ้นเดินออกมาจากโต๊ะ โดยที่พี่เลย์ก็ไม่ได้สนใจ เขาหันไปสนใจผู้หญิงคนนั้น ราวกับว่าฉันไม่ได้มาด้วย จะไปไหนเขาก็ปล่อย

พี่เตวิ่งตามฉันมาที่ห้องน้ำเพราะคงเห็นท่าทางของฉันไม่ดี

“โอเคไหม ?” พี่เตถาม

“ถ้าไอริสบอกว่าโอเคก็คงจะถูกมองว่ากำลังโกหกอยู่สินะคะ” พูดจบน้ำตาก็ไหลลงมาอาบแก้มทั้งสองข้าง

ในตอนแรกมันจุกจนไม่มีน้ำตา แต่ตอนนี้ทำไมน้ำตาถึงไหลออกมาง่ายดายขนาดนี้กันนะ ฉันต้องไม่ร้องสิ ฉันต้องไม่รู้สึกอะไรกับเขาสิถึงจะถูก

แล้วทำไมตอนนี้ฉันถึงรู้สึกมากขนาดนี้กัน

“มานั่งตรงนี้ก่อน” พี่เตจับมือฉันแล้วพาเดินมานั่งตรงโต๊ะ บริเวณห้องน้ำจะมีโต๊ะไว้ให้นั่งอยู่ แต่ตอนนี้ไม่มีใคร มีแค่ฉันกับพี่เต

“ไอ้เลย์มันเสือผู้หญิง รู้ใช่ไหม ?” พี่เตถาม

“ค่ะ ไอริสพอจะรู้มาบ้าง”

“ถ้ารู้แล้วทำไมถึงหมั้นกับมัน ?”

เป็นคำถามที่ตอบยากเอามากๆ ฉันถึงกับเงียบแล้วก้มหน้าลงปล่อยให้น้ำตามันไหลออกมาอาบแก้ม

“โอเคๆ พี่จะไม่ถามก็ได้ แต่ยังไงก็ควรเผื่อใจไว้นะ”

“…..”

“อย่าเล่นกับไฟ”

อย่าเล่นกับไฟอย่างนั้นเหรอ แล้วฉันถอยได้หรือเปล่า ถลำลึกมาทั้งตัว ทั้งความรู้สึกแบบนี้แล้ว

“ไอริสขออยู่คนเดียวได้ไหมคะ”

“อื้มก็ได้ ระวังตัวด้วยแล้วกัน” พี่เตเอามือมาลูบผมของฉันเบาๆ ก่อนจะลุกขึ้นเดินออกไปจากตรงนี้

หลังจากที่พี่เตเดินออกไปฉันก็ไม่ได้ร้องไห้ฟูมฟายอะไร พยายามหักห้ามความรู้สึกของตัวเอง ให้มันพอ ให้มันหยุดแค่นี้

ทำไมกัน ทำไมตรงหัวใจของฉันมันถึงได้รู้สึกเจ็บมากมายขนาดนี้ด้วย รู้สึกเหมือนมีมีดปักอยู่ที่กลางอกข้างซ้ายอย่างไงอย่างงั้น

“ทำไมไม่กลับเข้าไปในคลับ มานั่งอยู่คนเดียวทำไม”

เฮือก!!

ฉันสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงท้วง เป็นเสียงที่คุ้นเคย ทำให้รู้ได้ทันทีว่านี่คือเสียงของพี่เลย์

ฉันเอาแต่ก้มหน้าไม่กล้าเงยขึ้นมองเขา เพราะกลัวจะถูกจับได้ว่าในตอนนี้ฉันกำลังร้องไห้อยู่