รักหวานอมเปรี้ยว นิยาย บท 379

ลำดวนจ้องมองข้อมือที่พันผ้าพันแผลไว้ของมายมิ้นท์ ในดวงตาก็มีแววขี้ขลาดกะพริบขึ้นเล็กน้อย “ฉัน…… ฉัน……”

“อย่าอ้ำ ๆ อึ้ง ๆ อย่าบอกนะว่าคุณไม่รู้ ถ้าคุณไม่บอกมา ฉันมายมิ้นท์ขอสาบานเลย ถึงจะทุ่มสุดตัวทั้งหมดที่ฉันมี ก็ไม่มีทางที่ปล่อยคนในครอบครัวคุณไปแน่ รวมทั้งคนที่สำคัญที่สุดของคุณ คุณเชื่อไหม!” มายมิ้นท์วางมือลง น้ำเสียงเยือกเย็นราวกับถ้ำน้ำแข็ง

ลาเต้รีบพยักหน้าขึ้นมา “ใช่ อย่าคิดว่าพวกเรากำลังล้อเล่นอยู่นะ ด้วยฐานะและตำแหน่งของพวกเรา พวกเราจะต้องทำได้แน่ เพราะฉะนั้นสารภาพมาซะดี ๆ”

ลำดวนจะร้องไห้อยู่แล้ว

สารภาพไปซะดี ๆ เหรอ?

เธอจะไปสารภาพอะไรได้!

เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าไฝแดงเม็ดนั้นมันหมายถึงอะไรอยู่ ผู้หญิงคนนั้นพูดแต่เพียงว่า ไฝแดงของคุณมายมิ้นท์คนนี้จะเป็นภัยคุกคาม แต่ว่าคุกคามยังไงนั้น ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้บอกกับเธอเลย

พอเห็นลำดวนตัวสั่นเทา แต่ก็ยังไม่ยอมเปิดปากพูด

มายมิ้นท์ไม่มีความอดทนแล้วจริง ๆ ในดวงตามีแสงอำมหิตที่เยือกเย็นกะพริบผ่านไปเสี้ยวหนึ่ง “ในเมื่อคุณยังบอกไม่ได้เหมือนเดิม ได้ งั้นคุณอย่ามาโทษฉันละกัน เต้ เข็นฉันออกไป!”

ตอนแรก เธอรู้ว่าเปปเปอร์จะเอาผู้หญิงคนนี้มอบให้การันต์เอาไปทำการทดลองทางการแพทย์นั้น ยังอยากจะขัดขวาง ในเมื่อการทดลองทางการแพทย์นั้นค่อนข้างโรคจิตเกินไป ถึงแม้จะเป็นแค่การลองยามันก็ดูโรคจิตมาก

ปกติแล้วคนที่เอาไปลองยา ส่วนใหญ่ก็เป็นพวกผู้ป่วย และยังเป็นพวกผู้ป่วยที่ไม่มีทางรักษาแล้วด้วย แต่คนร่างกายแข็งแรงคนหนึ่ง ไม่มีทางที่จะไปลองยาอยู่แล้ว เพราะว่าไม่มีใครรู้ว่าร่างกายจะเกิดการเปลี่ยนแปลงอะไรขึ้นมา

ความดีของเธอทำให้เธอไม่อยากเห็นคนร่างกายแข็งแรงคนหนึ่ง สุดท้ายแล้วต้องมาพิการหรือเสียอวัยวะอะไรไปเพราะผลข้างเคียงของยาหรอก เพราะฉะนั้นจึงอยากจะขัดขวาง

แต่ว่าตอนนี้อยู่ ๆ เธอก็รู้สึกว่า คนบางคน ไม่คุ้มค่าที่เธอจะไปใจดีด้วยเลย บางทีเธออาจจะต้องจิตใจโหดเหี้ยมขึ้นมาหน่อย มีแต่แบบนี้ คนที่ปากแข็งถึงจะยอมศิโรราบได้!

ด้านนอกห้องสอบสวน ลาเต้เข็นมายมิ้นท์มาถึงมุมมุมหนึ่ง “ยาหยี ผู้หญิงคนนี้ปากแข็งเกินไปแล้ว ทำยังไงก็ไม่ยอมพูด แล้วพวกเราจะต้องยอมปล่อยไปอย่างนี้เลยเหรอ?”

“ปล่อยไปเหรอ?” มายมิ้นท์ยิ้มเย็นขึ้น “ไม่มีทางอยู่แล้ว ฉันยังไม่รู้ในสิ่งที่ฉันอยากจะรู้เลย จะปล่อยไปได้ยังไงกัน”

“งั้นคุณอยากจะทำยังไง?” ลาเต้จ้องมองเธอ

มายมิ้นท์กัดริมฝีปากล่างไว้ “การันต์สะกดจิตเป็นไม่ใช่เหรอ? เอาตัวลำดวนคนนี้มอบให้เขาไป ให้เขามาแหกปากของลำดวนออก ฉันไม่เชื่อหรอก ว่าลำดวนคนนี้จะสามารถต่อต้านการจู่โจมจิตใจจากการสะกดจิตได้”

ดวงตาของลาเต้เป็นประกายขึ้น แล้วก็ยิ้ม “ใช่แล้ว นี่เป็นวิธีที่ดี ยาหยี คุณนี่ฉลาดจังเลย”

มายมิ้นท์มองตาขาวใส่เขาทีหนึ่ง แล้วพูดขึ้นว่า “คราวนี้ ก็แค่ไปสืบประวัติของลำดวนคนนี้ดูสักหน่อย โดยเฉพาะประวัติครอบครัวของหล่อน และเรื่องมนุษยสัมพันธ์ ฉันคิดว่า คนที่หล่อนให้ความสำคัญที่สุด ถ้าไม่ใช่คนในครอบครัว ก็ต้องเป็นคนรัก”

“ได้ เดี๋ยวผมจะติดต่อทางสำนักงานนักสืบให้” ลาเต้พยักหน้าขึ้น

และในเวลานี้ เปปเปอร์ก็คุยโทรศัพท์เสร็จแล้ว และโดนผู้ช่วยเหมันตร์เข็นกลับมา

พอเขาเห็นมายมิ้นท์ ก็ยักคิ้วให้เล็กน้อย “ถามจบแล้วเหรอ?”

มายมิ้นท์มองไม่เห็นเปปเปอร์ แต่ว่าได้ยินเสียงรถเข็น ก็พอรู้ว่าเปปเปอร์อยู่ทางไหน แล้วก็ส่ายหน้าไปทางนั้นเล็กน้อย “เปล่าค่ะ หล่อนปากแข็งเกินไป ไม่ยอมพูดอะไรเลยค่ะ”

“ไม่ยอมพูดเหรอ?” สีหน้าของเปปเปอร์เคร่งขรึมขึ้น “ผมยกเอาคนในครอบครัวหล่อนมาข่มขู่แล้ว หล่อนยังไม่ยอมพูดอีกเหรอ?”

มายมิ้นท์ตอบอืมไปคำหนึ่ง “เหมือนกับว่าหล่อนจะไม่ยอมเชื่อว่าพวกเราจะทำร้ายคนในครอบครัวของหล่อนได้”

“ดูแบบนี้แล้ว ลำดวนคนนี้น่าจะพอมีที่พึ่ง ถึงรู้สึกว่าพวกเราจะทำร้ายคนในครอบครัวเธอไม่ได้ แค่ไม่รู้ว่าหล่อนไปเอาความมั่นใจมาจากไหนกัน” ผู้ช่วยเหมันตร์แตะแว่นเล็กน้อย แล้วพูดแทรกขึ้นอย่างดูถูก

ดวงตาทั้งคู่ที่ว่างเปล่าไม่มีสีสันของมายมิ้นท์‘จ้องมอง’ไปที่เปปเปอร์ “ประธานเปปเปอร์ คุณไปบอกกับทางตำรวจเถอะ ให้ส่งตัวคนไปให้การันต์เถอะ?”

เปปเปอร์รู้สึกแปลกใจ “ไหนคุณไม่เห็นด้วยกับการเอาไปให้การันต์ทำการทดสอบไม่ใช่เหรอ?”

มายมิ้นท์หรี่ตาต่ำลง “ฉันเปลี่ยนความคิดแล้วค่ะ ตอนนี้ฉันต้องการความช่วยเหลือของการันต์ ต้องการให้เขาช่วยสะกดจิตลำดวนให้หน่อย”

“ได้” เปปเปอร์พยักหน้าตอบตกลง

ไม่นาน ลำดวนก็โดนปล่อยตัวออกมาแล้ว

และเพราะว่าเปปเปอร์ได้บอกกล่าวล่วงหน้าแล้ว รวมทั้งมายมิ้นท์ที่เป็นผู้เสียหายก็ไม่ได้เอาเรื่องแล้ว ทางตำรวจจึงต้องปล่อยตัวไป

ลำดวนโดนเปปเปอร์เรียกคนมาเอาตัวไปส่งที่โรงพยาบาลนิวเวอร์โดยตรงเลย

เปปเปอร์ไม่ได้ตามไปด้วย โทรศัพท์สายเมื่อกี้ เป็นสายที่ทางบริษัทโทรมา ทางบริษัทเกิดเรื่องขึ้นมาเล็กน้อย เขาจำเป็นที่จะต้องกลับไปสักเที่ยว

เพราะฉะนั้นผู้ช่วยเหมันตร์ก็เลยเข็นเปปเปอร์กลับไปที่บริษัทตระกูลนวบดินทร์

ส่วนลาเต้ก็ขับรถพามายมิ้นท์ตรงไปที่โรงพยาบาลนิวเวอร์ เพื่อที่จะไปดูขั้นตอนการสะกดจิตของการันต์เองกับตา