ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 841

เมื่อเห็นซุนฟางเอ๋อร์ออกไปด้วยความขุ่นเคือง แม่นมก็เปิดประตูแล้วเข้าไปข้างใน

“พระชายา นางจะเชื่อหรือไม่เจ้าคะ?” แม่นมถาม

จื่ออันตอบกลับอย่างเฉยเมย “นางต้องเชื่อแน่ นางถูกข้าวางยาพิษจริง ๆ ข้าไม่ได้แสร้งขู่ให้นางกลัว ทั้งยังกำชับกับเสี่ยวตาวแล้วให้คอยจับตาดูนางทุกการเคลื่อนไหว”

“พระชายาวางยาพิษนางจริงหรือเจ้าคะ?” แม่นมแปลกใจ

“ใช่ พิษนี้ได้มาจากหนอนกู่ในศพของหานชิงชิว ข้านำมันไปตากแห้งแล้วบดละเอียด พร้อมกับเพิ่มสารแปลกใหม่เข้าไป ประเดี๋ยวคืนนี้นางก็รู้แล้วว่าจริงหรือไม่จริง” จื่ออันกล่าวด้วยท่าทางเย็นชา

“จริงหรือเจ้าคะ? พระชายา ท่านช่างใจกล้ายิ่งนัก” แม่นมอดรู้สึกลิงโลดไม่ได้ ก่อนหน้านี้นางเป็นฝ่ายถูกกระทำตลอดมา ทำให้ทุกคนเจ็บแค้นแทนอย่างยิ่ง ไม่คาดคิดว่าพระชายาจะวางแผนโจมตีกลับอย่างรวดเร็วและทันทีทันใด

จื่ออันทรุดตัวลงนั่ง แววตาเศร้าหมอง “ข้าอาจอดทนได้หากนางกลั่นแกล้งหรือทำร้ายข้า แต่ตราบใดที่นางลงมือกับคนรักของข้า ข้าจะสู้กับนางให้ตายกันไปข้าง”

สิ่งสำคัญที่สุดที่ได้รู้ในวันนี้ คือยังมีหนทางในการรักษาพิษของกู่ร่วมชะตา แต่เห็นได้ชัดว่ามันไม่สามารถรักษาให้หายขาดได้ด้วยยาแก้พิษ

เมื่อครู่ขณะที่ซุนฟางเอ๋อร์กล่าว ท้ายที่สุดนางก็แลบลิ้นเผยไต๋ของตนออกมา

ทันทีที่ซุนฟางเอ๋อร์มาถึง นางจึงบอกไปตามตรงว่าจุดประสงค์ที่เรียกนางมาที่นี่ก็เพื่อฆ่านาง ทำให้จิตใจของนางเกิดความสับสน จากนั้นค่อยใช้สิ่งอื่นเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจ แน่นอนว่านางถูกหลอกในที่สุด

หลังจากที่ซุนฟางเอ๋อร์กลับไปถึงตำหนัก กุ้ยไท่เฟยก็รีบถามนางทันทีว่าเซี่ยจื่ออันเรียกหานางด้วยจุดประสงค์ใด ซุนฟางเอ๋อร์ตอบอย่างตรงไปตรงมา “นางวางยาหม่อมฉัน”

“ผู้เชี่ยวชาญเช่นเจ้ายังถูกนางวางยาพิษได้อีกหรือ?” กุ้ยไท่เฟยไม่เชื่อ

“อย่าได้ประมาทนางเชียวเพคะ ผู้หญิงคนนี้เล่ห์เหลี่ยมแยบยลนัก” ซุนฟางเอ๋อร์ขบกรามแน่นด้วยความโกรธจากก้นบึ้ง

“เจ้าถูกวางยาพิษชนิดใดเล่า?” อ๋องหนานหวายนั่งบนเก้าอี้ ถามด้วยสีหน้าบึ้งตึง

“ไม่ทราบเจ้าค่ะ ข้ายังไม่ได้ตรวจสอบ นางบอกว่าภายในคืนนี้ประเดี๋ยวก็รู้เอง” ซุนฟางเอ๋อร์กัดฟันด้วยความเกลียดชัง พิษเป็นจุดแข็งของนางเสมอมา ไม่คาดคิดว่านางจะสะดุดขาตนเองล้มคว่ำ

“เจ้าสามารถล้างพิษด้วยตัวเองได้หรือไม่?” อ๋องหนานหวายถามต่อไป

“โชคร้ายที่ข้าเป็นผู้ถูกพิษเสียเอง จึงไม่ง่ายเลยที่จะกำจัดมัน”