สามีเก่า...มาขอแต่งงานอีกแล้ว นิยาย บท 662

เหตุผลของเจียงหยุนจู๋ ช่างยากที่จะปฏิเสธ

หร่วนซิงหว่านมองแหวนบนโต๊ะชาไม่พูดไม่จา

เจียงหยุนจู๋พูดอีกว่า "ถ้าหนิงหนิงรู้เรื่องนี้ล่ะก็ เธอก็คงจะหวังว่าคุณหร่วนจะรับมันไว้แทนเธอก่อน"

ทันใดนั้นโทรศัพท์ของเจียงหยุนจู๋ก็ดังขึ้น เขามองรายชื่อผู้ติดต่อแล้วพูดว่า "คุณหร่วน ผมคงต้องขอตัวก่อน"

มองเจียงหยุนจู๋เดินออกไป เจียงชูหนิงก็เข้าไปถาม "อารองจะไปแล้วเหรอ？"

เจียงหยุนจู๋พยักหน้า "อยู่นี้ต้องเชื่อฟัง หลังจากนี้อารองอาจไม่ได้มีโอกาสมาเยี่ยมเธอแล้ว"

"ทำไมล่ะคะ？" เจียงชูหนิงถามอย่างข้องใจ

"งานฉันที่อยู่หนานเฉิงเรียบร้อยหมดแล้วถึงเวลาที่ต้องไปแล้ว"

"อ่า......" เจียงชูหนิงทำหน้าอาลัยอาวรณ์ "หนานเฉิงมีที่เที่ยวเล่นสนุกๆ ที่หาไม่ได้ง่ายๆ เลยนะ อารองไม่อยู่ต่ออีกสักสองสามวันเหรอคะ？"

เจียงหยุนจู๋ยิ้ม "หนิงหนิงอารองไม่ได้มาเล่นนะ เธอก็ด้วย อีกสักพักก็กลับบ้านได้แล้วอย่าทำให้คุณพ่อเป็นห่วง"

เจียงชูหนิงมุ่ยปากส่งเสียงอืม "รู้แล้วค่ะ"

เจียงหยุนจู๋ลูบหัวของเธอแล้วเดินหันกลับไปที่สตูดิโอ

อีกฟากหนึ่ง มีหญิงสาวในสตูดิโอถามว่า "หนิงหนิง อารองเธออายุเท่าไหร่เหรอ ดูหน้าเด็กจัง"

เจียงชูหนิงนึกอยู่สักพัก "น่าจะใกล้40แล้วล่ะ อาเด็กกว่าพ่อฉัน10ปี"

"อุ๊ยสวรรค์ จะ40แล้ว！ดูไม่ออกเลย ดูแลตัวเองดีจังเลย！"

ในขณะที่พวกเธอพูดกันอยู่นั้น หร่วนซิงหว่านก็หุนหันออกจากสตูดิโอ วิ่งตามออกไปช้าๆ

ขณะที่เจียงหยุนจู๋กำลังจะขึ้นรถนั้น หร่วนซิงหว่านเรียกเขาไว้ "คุณเจียง"

เจียงหยุนจู๋หันหน้าไปหาและถามอย่างอ่อนโยน "คุณหร่วนมีอะไรอีกหรือเปล่าครับ？"

หร่วนซิงหว่านหยิบกล่องแหวนในมือส่งให้เขา "ของสิ่งนี้เก็บไว้กับฉันมันคงไม่เหมาะ หากคุณเจียงอยากส่งให้หนิงหนิง รบกวนคุณให้เธอด้วยตัวเองเถอะค่ะ"

เจียงหยุนจู๋เห็นได้ชัดว่ามีบางอย่างผิดปกติไปเขาหยุดอยู่ครู่หนึ่งจึงถามว่า "คุณหร่วนกลัวติดค้างผมเหรอครับ？"

หร่วนซิงหว่านยิ้มอ่อน "น้ำใจไมตรีที่คุณเจียงมีให้ ฉันตอบแทนไม่ไหวหรอกค่ะ ปกติก็ยิ่งไม่ต้องกังวลเรื่องติดค้างอะไรกัน เพียงแต่ฉันคิดว่าไม่ได้ลงแรงก็ไม่สมควรได้ค่ะ นี่ไม่ใช่สิ่งที่ฉันควรได้รับค่ะ"

จบคำหร่วนซิงหว่านก็วางกล่องแหวนใส่มือพร้อมกับพยักหน้าให้เขาเบาๆ จากนั้นก็หันกลับไปที่สตูดิโอ

เจียงหยุนจู๋มองดูแผ่นหลังของเธอ นิ้วลูบกล่องแหวน หรี่ตาขึ้นช้าๆ

ณ โรงแรม

Freyaสวมชุดคลุมอาบน้ำ เอนหลังพิงโซฟาอย่างเกียจคร้าน ผมลอนสีน้ำตาลอมแดงสยายปะไหล่ หว่างนิ้วของเธอคีบซิการ์

เมื่อเห็นเจียงหยุนจู๋กลับมาแล้ว เธอพ่นควันออกมาอย่างเชื่องช้า พูดจาหยอกล้อว่า "เป็นยังไงบ้างล่ะ พ่ายแพ้มาล่ะซิ？ฉันบอกแล้วเธอเป็นคนระแวดระวังมาก"

เจียงหยุนจู๋นั่งตรงข้ามเธอถอดกรอบแว่นลายเส้นสีทองออกแล้วเช็ดเลนส์ "งั้นเหรอ ผมกลับรู้สึกว่าเธอเป็นคนจริงใจคนหนึ่ง"

ก่อนหน้าเขาเคยได้ยินเรื่องราวของโจวฉือเซิน และภรรยาเก่าของเขาคนนี้ เพื่อแต่งงานกับเธอโจวฉือเซินไม่เลือกวิธีการ แสวงหาแต่ผลประโยชน์ และเต็มไปด้วยกลอุบาย

ที่งานนิทรรศการแสดงอัญมณีเมื่อวันก่อนเจียงหยุนจู๋มองแวบด้วยก็มองออก เธอมีความรู้สึกไม่ปกติบางอย่างกับแหวนวงนี้ ดังนั้นเมื่อตอนที่ฉินหยู่ฮุยทำลายแผนเดิมที่วางไว้เขาก็ได้ซื้อแหวนวงนี้

ตอนแรกคิดว่าหร่วนซิงหว่านจะรับไว้ แต่เธอกลับส่งคืนกลับมา เธอนี่มันเกินความคาดหมายไปมากจริงๆ

Freyaถามยิ้มๆ "แต่นั้นคือผู้หญิงของโจวฉือเซิน แตะต้องเธอไม่ได้ คุณคงไม่ได้คิดอะไรกับเธอหรอกใช่มั้ย？"

เจียงหยุนจู๋กักเก็บความรู้สึกกลับมาสวมแว่นตาอีกครั้ง หยิบซิการ์หนึ่งมวนขึ้นมาจุด "เรื่องที่ให้ไปสืบเป็นยังไงบ้าง" เขาถามอย่างไม่สนใจ

Freyaพูด "สืบเจอแล้ว เจ้าของเดิมของแหวนวงนั้น คือภรรยาของหลินจื้อหย่วน ที่งานนิทรรศการแสดงอัญมณี หร่วนซิงหว่านน่าจะรู้เรื่องนี้ด้วย เธอถึงได้ให้สนใจแหวนวงนี้เป็นพิเศษ"