สามีเก่า...มาขอแต่งงานอีกแล้ว นิยาย บท 651

ไม่รู้ว่าเป็นเพราะสายตาของหร่วนเฉินมันเยือกเย็นเกินไปหรือเปล่า ฉินหยู่ฮุยถึงได้สั่นวูบขึ้นมาอย่างไม่มีสาเหตุ

คล้ายกับว่าอีกฝ่ายพูดจริงทำจริงได้อย่างที่พูด

เรื่องในวันนี้ เขาไม่กลัวถ้าต้องไปขึ้นโรงพักกับสวี่วาน เพราะคนที่เสียชื่อเสียงคือสวี่วาน และมันไม่ได้ส่งผลกับเขาเท่าไหร่

แต่ถ้าต้องไปขึ้นโรงพักกับไอ้หมอนี้ที่ยังไม่รู้จักแม้แต่ชื่อเสียงเรียงนาม คนที่จะขายหน้าก็คือเขาเอง

ถ้าเป็นข่าวกับสวี่วานในสายตาคนนอกก็คงคิดว่ามันเป็นแค่การแง่งอนใส่กันเพื่อเพิ่มสีสันระหว่างคู่รัก แต่ถ้าข่าวชกต่อยกับไอ้หมอนี้ถูกส่งต่อออกไปก็คงไม่มีผลดีกับเขาเลยสักนิด

มากไปกว่านั้น ช่วงนี้เขามีโปรเจ็คที่กำลังอยู่ในขั้นเจรจาอยู่อีกด้วย

เขาจัดคอเสื้อ ถ่มเลือดออกมา แสยะยิ้ม แล้วพ่นคำพูดจาอย่างดุดันว่า "เก่งนักก็ตามมา ฉันรออยู่"

พูดจบ เขาก็หันหลังขึ้นไปบนรถที่จอดอยู่ข้างๆ

เมื่อรปภ.เห็นว่าเจ้าทุกข์ไม่เอาเรื่อง จึงปล่อยหร่วนเฉินไป และหันไปพูดกับเขาว่า "นี่ไอ้หนุ่ม มีเรื่องอะไรก็คุยกันดีๆสิ อย่าวู่วามแบบนี้ ดูท่าแล้วนายก็ยังเด็กอยู่เลย ยังเรียนอยู่ใช่ไหมล่ะ? ถ้าถึงขั้นต้องไปขึ้นโรงพักจะทำยังไง?"

หร่วนเฉินเงียบอยู่ชั่วครู่ก็เอ่ยพูดขึ้นมาว่า "เขามาดักรอแฟนผมดึกๆดื่นๆ เพื่อที่จะลวนลามเธอ"

รปภ.ที่อยู่รอบๆต่างก็เบิกตาอ้าปากค้างออกมาพร้อมกัน "อะไรนะ?"

มีคนหนึ่งเอ่ยพูดอย่างโมโหว่า "ถ้ารู้อย่างนี้ตั้งแต่แรก เมื่อกี้ไม่น่าห้ามนายเลย! น่าจะซัดใส่ซักหมัด!"

"แต่งตัวก็ออกจะดูดี ไม่คิดเลยว่าจะต่ำทรามขนาดนี้!"

"ขยะสังคมชัดๆ!"

"ต่ำอย่างกับหมูหมากาไก่ก็ไม่ปาน!"

"สัตว์เดรัจฉานดีๆนี่เอง!"

หร่วนเฉินมองมาที่พวกเขา "ถ้าครั้งหน้าเห็นเขามาที่อีก รบกวนฝากบอกผมด้วยนะครับ"

เหล่ารปภ.ตอบรับด้วยน้ำเสียงแค้นเคือง "ไม่ต้องห่วงนะไอ้หนุ่ม พวกฉันหมุนเวียนกันทำงานตลอด หน้าตาของไอ้หมอนั่นพวกฉันก็จำเอาไว้แล้ว พรุ่งนี้จะบอกพนักงานทุกคน คอยจับตามองเขาเอาไว้ จะไม่ให้เขาได้เหยียบเข้าไปในตึกอีกแม้แต่ก้าวเดียว!"

"ขอบคุณครับ รบกวนด้วยนะครับ"

"ไม่ต้องเกรงใจน่า มันเป็นเรื่องที่พวกฉันควรทำทั้งนั้น ว่าแต่ เรื่องแบบนี้ลองแจ้งตำรวจดูไม่ดีกว่าเหรอ?"

หร่วนเฉินเอ่ยพูด "ถ้าแจ้งตำรวจมันจะมีผลกระทบกับงานของแฟนผมน่ะครับ ผ่านคืนนี้ไป เขาก็น่าจะระมัดระวังตัวขึ้น เอาเป็นว่าหลังจากนี้ถ้าเจอเขาอีกให้บอกผมก็พอครับ"

รปภ.คนหนึ่งตบไหล่เขา ถอนหายใจแล้วพูดออกมาว่า "เข้าใจแล้ว คนเราทุกคนก็ต้องทำมาหากินกันทั้งนั้นแหละเนอะ ชีวิตแฟนของนายนี่ไม่ง่ายเลยนะ ต้องมาประสบพบเจอกับเจ้านายหื่นกามแบบนี้ ถ้ามีโอกาสก็ลองมองหางานใหม่เถอะ แต่จะว่าไปนายก็เป็นแฟนที่ดีเหมือนกันนะเนี่ย มีความรับผิดชอบดี ถ้าเป็นฉันนะ ก็คงไม่กล้าเท่านี้หรอก"

รปภ.อีกคนพูดขึ้นมาอีกว่า "ได้ ไอ้หนุ่ม พวกฉันจะดูแลเรื่องความปลอดภัยของแฟนสาวนายให้เอง"

ก่อนที่หร่วนเฉินจะกลับ ก็ทิ้งเบอร์ไว้ให้พวกเขา ทั้งยังไปซื้อบุหรี่มาให้พวกเขาที่ร้านสะดวกซื้อข้างๆเสร็จแล้วถึงได้กลับ

เมื่อเข้ามานั่งในรถ เขาก็หันไปมองตัวตึกที่อยู่ไม่ไกล สายตาทอแววขุ่นมัว

ถ้าวันนี้สวี่วานไม่ทำลิปสติกตกบนรถของเขา หลังจากนั้นจะเกิดอะไรขึ้น เขาก็แทบไม่อยากจะคิดเลย

มือที่กุมพวงมาลัยอยู่ค่อยๆกำเข้าหากันแน่น ผ่านไปครู่ใหญ่ เขาถึงได้เก็บสายตากลับมา แล้วหยิบโทรศัพท์ต่อสายหาเฉินเป่ย

เขาเล่าเรื่องคร่าวๆให้อีกฝ่ายฟังในสาย จากนั้นก็เอ่ยถามว่ารู้ไหมว่าคนนั้นเป็นใคร

เฉินเป่ยหยั่งเชิงพูดออกมาว่า "คนที่นายพูดถึงคงไม่ใช่ฉินหยู่ฮุยหรอกนะ?"

"เขาเป็นใคร"

"แฟนเก่าของสวี่วานน่ะ สวี่วานเพิ่งเริ่มมีชื่อเสียงเมื่อไม่กี่ปีก่อน มีคนในวงการตามจีบเธอเยอะมาก และฉินหยู่ฮุยก็เป็นหนึ่งในนั้น ซึ่งเขาเป็นพวกจีบหนักรุกแรง ผู้หญิงคนไหนก็ไม่อาจต้านทานได้"

หร่วนเฉินเม้มปากเล็กน้อย "แล้วหลังจากนั้นล่ะ"

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามีเก่า...มาขอแต่งงานอีกแล้ว