The king of War นิยาย บท 1352

ในขณะเดียวกัน ในคฤหาสน์แยกเดี่ยวของกัวฉูฉู่

หลังกัวฉูฉู่ทิ้งหยางเฉินไว้ที่นี่ ก็ไปหากัวเชิ่งแล้ว ส่วนหยางเฉินก็อยู่ด้านในคฤหาสน์หรูหลังนี้ ข้างกายยังมีคนคอยรับใช้

เขานั่งอยู่บนโซฟา ถือโอกาสหยิบหนังสือพิมพ์ของเมืองราชวงศ์ซ่านกวนฉบับหนึ่งขึ้นมาอ่านแล้ว

ในเวลานี้เอง ผู้อาวุโสที่กลิ่นอายเกรียงไกรสองคน บุกเข้าสู่คฤหาสน์ของกัวฉูฉู่แล้ว

“นายคือชายหนุ่มที่คุณหนูพากลับมาสินะ?”

ผู้อาวุโสที่เป็นหัวหน้า มองทางหยางเฉินแบบท่าทางเย็นชาถามขึ้น

ทั้งสองคนล้วนแรงอาฆาตเดือดพล่าน หยางเฉินขมวดคิ้วแล้ว ไม่รู้ชัดเจนว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ยังพยักหน้าตอบ “ฉันคือคนที่ถูกคุณหนูตระกูลนายพามา มีธุระอะไร?”

“ลงมือ!”

หลังจากแน่ใจว่าหยางเฉินคือคนที่กัวฉูฉู่พามา ทั้งสองไม่พูดพร่ำทำเพลง พุ่งไปทางหยางเฉินโดยตรง

จนกระทั่งวินาทีนี้ หยางเฉินถึงสำนึกได้ว่า อีกฝ่ายพุ่งมาทางตนเอง

เพียงแค่ เขาไม่เข้าใจจริงๆ ทำไมคนของตระกูลกัวต้องลงมือกับตนเองกะทันหัน?

ตำแหน่งของกัวฉูฉู่อยู่ที่ตระกูลกัวยังสูงมาก ทั้งที่คนเหล่านี้รู้ว่าตนเองเป็นคนที่ถูกกัวฉูฉู่พากลับมา คาดไม่ถึงยังกล้าลงมือต่อเขา

หยางเฉินนั่งอยู่บนโซฟา ไม่สนใจอะไร มองผู้อาวุโสที่ความสามารถมีเพียงแดนราชาขั้นปลายสองคน พุ่งเข้ามายังตนเองแบบซ้ายคนขวางคนอย่างหน้าตาเฉย

“ตึง!”

ในเวลานี้เอง หยางเฉินตบโต๊ะกาแฟลงทันใด

ชั่วพริบตาเดียวแรงกดดันวิถีบู๊อันน่าสะพรึงกลัวส่วนหนึ่ง กระจายออกมาจากบนตัวเขา โต๊ะกาแฟแตกเป็นเสี่ยงๆ ในขณะนั้น โต๊ะหินอ่อนที่หลังจากแตกออก ลอยเข้าไปยังผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นปลายทั้งสองคนแล้ว

“ปึง!”

“ปึง!”

ร่างกายทั้งสองคนถูกเศษหินอ่อนโจมตีเข้า ราวกับโดนรถบรรทุกใหญ่ชนกระเด็น ลอยออกไปด้านนอกคฤหาสน์โดยตรง

กลับมาดูหยางเฉิน ยังคงนั่งอยู่บนโซฟา ทำหน้านิ่งสงบ

ถึงแม้เขาจะไม่รู้แจ่มแจ้งว่าเกิดอะไรขึ้น กลับเข้าใจว่า สองคนนี้ต้องไม่ใช่คนที่กัวฉูฉู่ส่งมาแน่

กัวฉูฉู่บังคับพาเขามาที่ตระกูลกัว ถึงแม้จะเสียมารยาทอยู่บ้าง แต่ก็คือความหวังดี หยางเฉินย่อมไม่ลงมือหนักกับคนของตระกูลกัว

ผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นปลายสองคน เพียงแค่ถูกเศษโต๊ะหินอ่อนที่แตกเป็นเสี่ยงชนกระเด็น ไม่ได้รับบาดเจ็บสาหัส

ส่วนเวลานี้เอง กัวเชิ่งมาถึงแล้ว ตอนเขามองเห็น ผู้แข็งแกร่งสองคนที่เขาส่งมาหักแขนขาของหยางเฉิน เหมือนหมาตาย ล้มอยู่หน้าประตูคฤหาสน์ของกัวฉูฉู่ ชั่วขณะนั้นทำหน้าตกใจ

“เกิดเรื่องอะไรขึ้นแล้ว?”

กัวเชิ่งพูดแบบตกใจไร้ที่เปรียบ จากนั้นสายตามองทางด้านในห้องโถงคฤหาสน์ ผ่านทางประตูของคฤหาสน์ เป็นชายหนุ่มที่นั่งบนโซฟาด้วยท่าทางนิ่งสงบคนหนึ่ง

ตอนที่กัวเชิ่งมองทางหยางเฉิน หยางเฉินก็กำลังมองทางกัวเชิ่ง

จากการแต่งตัวของกัวเชิ่ง ยังมีกลิ่นอายวิถีบู๊ของแดนเทพชั้นยอดกระจายออกมาจากบนตัว หยางเฉินคาดเดาได้ ผู้ชายสูงวัยคนนี้ ก็คือปู่ของกัวฉูฉู่ กัวเชิ่งผู้นำของตระกูลกัว

เวลานี้ ในใจกัวเชิ่งเต็มไปด้วยความตื่นตกใจ

ด้วยด้านในวิถีบู๊ของเขาแดนเทพชั้นยอดนี้ คาดไม่ถึงยังไม่มีทางสัมผัส ลักษณะพลังวิถีบู๊บนตัวของหยางเฉินได้

เหมือนว่า หยางเฉินเป็นเพียงคนธรรมดาคนหนึ่ง

แต่ว่าเขารู้ดีอย่างมาก คนที่สามารถโจมตีผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นปลายสองคนจนลอยได้ในชั่วพริบตา ย่อมไม่ใช่คนธรรมดาเด็ดขาด

ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นมีเพียงความเป็นไปได้ข้อเดียว แดนวิถีบู๊ของหยางเฉิน อยู่เหนือกว่าเขา ดังนั้นเขาถึงไม่มีทางสัมผัสถึงลักษณะพลังวิถีบู๊ของหยางเฉินได้

เมื่อเอามาเชื่อมโยงกัน ซ่านกวนโหรวนั่งรถยนต์ของกษัตริย์ว่านกวน มารับคนที่ตระกูลกัวด้วยตนเอง ยังบอกว่าหยางเฉินคือแขกพิเศษที่กษัตริย์ซ่านกวนอยากเจอ

ในหัวสมองของกัวเชิ่ง ปรากฏชื่อที่คุ้นเคยขึ้นมาฉับพลัน หยางเฉิน!

ภายในโลกนี้ ก่อนอายุสามสิบปี กลายเป็นการมีอยู่ของแดนเหนือมนุษย์ มีเพียงหยางเฉินที่มาจากเมืองเยี่ยนตูคนนั้น

“ขอโทษนะครับคุณผู้ชาย ไม่ทราบว่าแซ่หยางหรือเปล่า?”

กัวเชิ่งรีบเดินเข้าห้องโถงคฤหาสน์ด้วยความว่องไว ยืนอยู่ตรงหน้าหยางเฉิน ถามอย่างระมัดระวัง