ใต้ร่มยาใจ นิยาย บท 377

โหลชีหัวเราะขึ้นเบาๆ "ต้องขอโทษจริงๆ เจ้านายของข้าไม่ชอบให้ข้ารับของจากชายอื่น "ในยุคสมัยนี้ยังไม่มีคำว่าแฟน ตอนนี้นางยังไม่อยากเผยตัวตนของตัวเอง เจ้านายเป็นคำศัพท์ที่สามารถใช้คุ้มกันได้ดีที่สุด แต่กับนางแล้วก็เป็นแค่คำเรียกขานเท่านั้น

แต่ว่า คำพูดประโยคนี้ของนางทำให้คนเกิดความเข้าใจผิด

อย่างน้อย ผู้ชายคนนี้ก็คิดว่านางเป็นสาวใช้ของชายบางคน

"วู๊วู"ร่างของโหลชีลอยอยู่กลางอากาศ ร้องเรียกเสียงหนึ่ง ตอนนี้จิ้งจอกม่วงวู๊วูไม่ได้ถูกล่ามโซ่เอาไว้ กระโจนขึ้นไปทันที ปลายเท้าของโหลชีแตะไปที่หลังของมันเบาๆ เพื่อยืมพลัง ร่างกายก็โผเข้าไปทางสิ่งล้ำค่านั้น นางไม่ได้ต้องการจะเอาสิ่งนั้นในตอนนี้ แต่มาทั้งทีจะไม่ร่วมแย่งชิงก็ผิดวิสัยของนางอยู่บ้าง อีกอย่างของสิ่งนี้ทำให้นางมีสัญชาตญาณรุนแรงอย่างหนึ่ง ต้องเป็นของที่ดีมากๆแน่ๆ ไม่แน่ว่าภายหน้านางอาจจะต้องใช้ประโยชน์มัน

นางเชื่อสัญชาตญาณของตัวเองมาตลอด เพราะฉะนั้น จะปล่อยของสิ่งนี้ไปไม่ได้ ไม่มีทาง

"ถอยไป"

วงแหวนพลังที่อ่อนโยนจนทำให้รู้สึกตกใจพุ่งเข้ามา โหลชีรู้สึกว่าการกระทำของตัวเองถูกบีบให้ช้าลง ชายคนนั้นไม่รู้ว่ามาถึงข้างหลังของนางตั้งแต่เมื่อไหร่ ยื่นมือข้างหนึ่งข้ามศีรษะของนางไปด้วยท่าทีผ่อนคลายสบายใจ นิ้วมือเรียวยาวนั้นกำลังจะหยิบเอา"ถั่วปากอ้าสีทอง"ที่ประณีตและน่าอัศจรรย์นั้นขึ้นมา โหลชีเห็นท่าไม่ดี ใช้ไหล่กระทุ้งทันที ไหล่กระแทกไปที่แขนของเขาพอดี ดันมือของเขาออกไป

อีกด้านหนึ่ง เทียนอิ่งที่ถูกองครักษ์สองคนขวางเอาไว้อย่างแน่นหนาใช้หางตาเหลือบมอง ในใจก็ร้องขึ้นว่าไม่ได้การแล้ว

เขาอยู่มุมนี้รู้สึกไม่ค่อยถูกต้อง ทำไมมองจากตรงนี้เหมือนแขนของชายคนนั้นกำลังโอบอยู่ที่ไหล่ของโหลชีอย่างไรอย่างนั้น

เทียนอิ่งร้อนใจขึ้นมา จะพุ่งตัวเข้าไปทางด้านนั้นทันที แต่องครักษ์สองคนนั้นไม่เพียงแต่จะมีพลังภายในที่กล้าแกร่ง แม้แต่วิชากระบี่ยังน่าประหลาดและยากจะคาดเดาได้ สองต่อหนึ่ง เขาสามารถต่อสู้โรมรันมาได้จนถึงตอนนี้โดยที่ไม่แพ้ก็นับว่าไม่เลวแล้ว ไม่มีทางหลุดออกจากวงล้อมได้แน่

ในขณะที่เขาร้อนใจอยู่นั้น โหลชีก็พุ่งไปยังกำแพงหินทันที สะบัดผมยาว เกี่ยวเอา"ถั่วปากอ้าสีทอง"นั่นไว้ ม้วนตัวกลางอากาศหนึ่งรอบ สิ่งที่เกี่ยวเอาไว้ได้ถูกโยนไปที่ปาก นางใช้แรงคาบเอาไว้ สมบูรณ์แบบ

"เจ้านังนี่......"

โหลชีหันหน้าไป ยักคิ้วให้เขาทีหนึ่ง ความหมายคือ ท่านจะบอกว่าหญิงสาวผมยาวแต่สายตาสั้นใช่หรือไม่ ให้ท่านได้เห็นประโยชน์ของการมีผมยาว นี่เป็นเพราะโหลชีใช้แส้จนเคยชิน ชินกับวิธีการใช้แส้ ด้วยพลังและองศาเช่นนั้น ฉะนั้นเมื่อใช้กับเส้นผมแล้วจึงทำให้ประสบความสำเร็จในครั้งเดียว

ฟันขาวสะอาดของนางกัดถั่วปากอ้าสีทองนั่นเอาไว้เบาๆ ได้ใจเป็นอย่างยิ่ง ชายหนุ่มไม่เคยเห็นหญิงสาวคนไหนที่สามารถมีท่าทีอวดดีเช่นนี้ต่อหน้าเขามาก่อน ทำให้นิ่งอึ้งไปชั่วครู่

"วู๊วู"

เห็นว่าของนั่นอยู่ในมือของเจ้านายแล้ว วู๊วูก็ตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก กระโดดขึ้นไปจะแย่งกัดสิ่งที่อยู่ในปากของโหลชี

มันจะกินสิ่งนั้น มันจะกิน

โหลชีถูกมันทำให้ตกใจ ปลายเท้าแตะไปบนต้นไม้ทีหนึ่ง เบี่ยงตัวหลบไป แต่คิดไม่ถึงว่าการหลบอย่างนี้ ทำให้ไหล่ของนางชนเข้ากับกำแพงหิน ยังไม่ทันที่นางจะทันตั้งตัว กำแพงหินก็เปิดออก นางทรงตัวไปอยู่ หล่นเข้าไปข้างในทั้งตัว

ชายหนุ่มดวงตาสว่างวาบ ยื่นมือจับไหล่ของนางเอาไว้ แต่คิดไม่ถึงว่าปากถ้ำที่มืดมิดนั้นราวกับจะมีแดงดึงดูที่แข็งกล้า ดูตัวเขาเข้าไปด้วย

โหลชีเบิกตากว้าง เพราะเมื่อครู่นางเผลอกัดลงไปหนึ่งที ถั่วปากอ้าทองคำที่อยู่ระหว่างฟันของนางถูกนางกัดจนแบน มีบางอย่างปะทุออกมา ดีดเข้าไปในลำคอของนาง นางควบคุมไม่ได้ กลืนมันลงไป

แต่ว่าตอนนี้ไม่มีเวลาดูแล้ว เพราะว่านางกับชายคนนั้นกำลังร่วงหล่นลงไปอย่างรวดเร็ว

"พระสนม"

"แม่นาง"

"ท่าน"

เฉิงสิบกับโหลวซิ่นกำลังพาพวกอิ้นเหยาเฟิงมาถึง เห็นฉากนี้เข้าพอดี เสียงของพวกเขาสองคนกลบเสียงของเทียนอิ่งที่เรียกพระสนมไปจนหมด แต่ว่า ในเวลานี้เอง องครักษ์สองคนนั้นก็ร้องเรียกเจ้านายของพวกเขาอย่างร้อนใจ แต่ไม่ได้ยินว่าพวกเขาพูดอะไร

พวกเขาไม่สนใจเรื่องต่อสู้แล้ว ทุกคนต่างก็มุ่งตรงไปที่กำแพงหินนั่น แต่ว่ากำแพงหินได้ปิดลงทันทีหลังจากที่ดูดโหลชีกับชายคนนั้นเข้าไป ไม่รู้ว่าก่อนหน้านี้โหลชีไปชนถูกตรงไหนเข้า พวกเขาหาค่ายกลไม่เจอ

บนพื้นเต็มไปด้วยแมลงและศพ ส่วนใหญ่เป็นแมลง แน่นอนว่ากลิ่นย่อมไม่ดี แต่ว่าตอนนี้ไม่มีใครสนใจในจุดนี้ ในใจจดจ่ออยู่กับการเปิดกำแพงหินออก

......