จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 68

บทที่ 67 ทำไมเขาถึงมาที่นี่อีกครั้ง

หลังจากสั่งการกับแผนกรักษาความปลอดภัยเรียบร้อยแล้ว ผู้จัดการก็เริ่มสั่งการแผนกทำความสะอาดอีกครั้ง “เรียกพนักงานทำความสะอาดทั้งหมดเข้ามา จากทางเข้าที่จอดรถจนถึงทางเข้าประตูลิฟต์ ให้ถูพื้นตลอด!”

“ถ้าปล่อยให้มีฝุ่นเล็กน้อย คุณก็เตรียมตัวลาออกไปเลย!”

เมื่อเผชิญกับข้อกำหนดที่เข้มงวดเช่นนี้ หัวหน้าแผนกทำความสะอาดจึงตอบตกลง “ผู้จัดการวางใจ รับประกันว่าต้องถูจนสะอาดสะอ้าน!”

ผู้จัดการพาคนไปจากที่นี่ หัวหน้าจางก็หยิบวิทยุสื่อสารขึ้นมา เรียกรปภ.สี่หรือห้าคนลงมา และเริ่มมอบหมายภารกิจ ภารกิจของหลี่เหล่ยร่วมกับทีมของติ้งเหลย ลาดตระเวนร่วมกัน เพื่อให้คำแนะนำดูแลยานพาหนะ และต้องเคลียร์ช่องทางให้โล่ง

หลังจากมอบหมายงานเรียบร้อยแล้ว หัวหน้าจางก็ออกไปอย่างกังวลใจ ดูเหมือนจะไปทำงานอื่น

หลี่เหล่ยและสมาชิกในทีมหลายคนรู้สึกโล่งใจ

“วันนี้ท่านประธานจะมาใช่ไหม? ทำไมทำซะยิ่งใหญ่ขนาดนี้ แม้แต่ผู้จัดการที่ปกติจะไม่ค่อยได้เห็นหน้าเห็นตายังวิ่งมาที่โรงจอดรถชั้นใต้ดินเพื่อเตรียมงาน” หลี่เหล่ยถามอย่างอยากรู้อยากเห็น

มีรปภ.สองคนที่โยกย้ายมาจาก(ท้องถิ่นนี้) มีคนหนึ่งมองไปที่หลี่เหล่ย และพูดอย่างมีเลศนัยว่า “พี่เหล่ย พี่ยังไม่รู้เหรอ?ไม่ใช่ท่านประธานที่มาวันนี้ เพราะท่านประธานกำลังยุ่งกับการเสิร์ฟน้ำชาด้วยตัวเอง

“โอ้พระเจ้า คนที่จะมาที่นี่ในวันนี้คือใคร? หรือเป็น(ท่านนายกเทศมนตรี)? หลี่เหล่ยตกใจ เจ้านายของเมืองศตวรรษต้าฮัว เป็นเจ้านายใหญ่ที่สามารถเทียบกับจินซื่อหรง เขาต้องไปเสิร์ฟน้ำชาด้วยตัวเอง คิดว่าคงจะมีแต่คนใหญ่คนโตระดับนายกเทศมนตรี

“ไม่ใช่นายกเทศมนตรี คนที่มาในครั้งนี้แม้แต่นายกเทศมนตรียังต้องมาต้อนรับทักทายด้วยรอยยิ้ม!”

หลี่เหล่ยทนไม่ได้ที่ผู้ชายคนนี้พูดแค่ครึ่งๆกลางๆ และพูดอย่างเบื่อหน่าย “นายนี่อย่ามาพูดกวนประสาทได้ไหม ใครกันแน่ที่กำลังจะมา พูดให้มันชัดเจน!”

“พี่เหล่ย เป็นท่านเจี่ยงสงผู้มีอิทธิพลในหลินโจวของเรา คุณน่าจะเคยได้ยินใช่ไหม?”

หลี่เหล่ยพยักหน้า และถามด้วยความตกใจ “หรือเป็นท่านเจี่ยงกำลังจะมา?”

“ไม่ใช่ ผู้ที่มาฐานะตัวตนเทียบได้กับท่านเจี่ยง” รปภ.หนุ่มคนนี้ดูเหมือนจงใจอวดรู้ ใบหน้ามีเลศนัย ไม่ยอมพูดคำตอบ

รปภ.คนที่อายุมากกว่าเล็กน้อยยืนอยู่ข้างๆ พูดด้วยใบหน้าเคร่งขรึม “เอาล่ะๆ อย่าหยอกล้อพี่เหล่ยอีกเลย บุคคลที่มาในวันนี้คือผู้มีอิทธิพลในเว่ยเหอเส้เทียนหัวและคุณชายอู๋ซวงของตระกูลฉินในฉินโจว บุคคลทั้งสองนี้ไม่มีใครด้อยกว่าท่านเจี่ยง!”

“ดังนั้นพวกเราต้องระมัดระวังในการดูแลเป็นพิเศษ ถ้าเกิดข้อผิดพลาดใดๆ ก็เตรียมถูกไล่ออกเลย ไม่แน่อาจส่งผลกระทบต่อบริษัทด้วย!”

“อืม พูดถูก ลงมือทำงานได้เลย!”

วันนี้ ปกติจะไม่ค่อยมีการเคลียร์พื้นที่ในเมืองศตวรรษต้าฮัว นอกจากพนักงานบริการที่อยู่ข้างใน ผู้ที่ได้รับคำเชิญเท่านั้นถึงสามารถเข้าไปได้

รถหรูแบบเดียวกันทุกคันจอดเรียงกัน ทุกคันราคาไม่ต่ำกว่าห้าล้าน รถของเว่ยเทียนหมิงกับหลี่เหยนและคนอื่นๆจอดข้างๆรถผู้มีอิทธิพลเหล่านี้ ช่างน่าสมเพชเหลือเกิน

จากทางเข้าถึงประตูลิฟท์ เดินสิบก้าวก็จะมีผู้หญิงคู่หนึ่งสวมชุดกี่เพ้าสีแดงคอยต้อนรับ แต่ละคนสะสวยมาก งดงามสง่าไม่เหมือนคนทั่วไป

ผู้ที่มาอยู่ที่นี่ในวันนี้ คือคนที่ประสบความสำเร็จอย่างแท้จริง ซึ่งส่วนใหญ่มาจากเมืองเว่ยเหอและเมืองฉินโจว ในขณะที่คนท้องถิ่นอย่างเมืองหลินโจวมีน้อยมาก

บางทีข้อตกลงการเดิมพันระหว่างทั้งสองยังกระจายข่าวไปไม่ถึงเมืองหลินโจว ดังนั้นผู้มีอิทธิพลในท้องถิ่นเมืองหลินโจวจึงยังไม่รู้

หลินหยุนตามหลังเซี่ยหยู่เวย และยืนเงียบๆที่ประตูเพื่อรอหวางเสี่ยวซี

หลังจากรอสิบนาที รถสามคันก็หยุดจอดข้างทาง หวางเสี่ยวซีและจ้าวกางก็ออกจากรถ

“หยู่เวย!” หวางเสี่ยวซีโบกมือให้เซี่ยหยู่เวยอย่างมีความสุข

แต่ว่า เมื่อเห็นคนที่อยู่ข้างๆเซี่ยหยู่เวยคือหลินหยุนได้หันหน้ามา รอยยิ้มบนใบหน้าของหวางเสี่ยวซีก็กลายเป็นบึ้งตึงทันที

วิ่งไปหาเซี่ยหยู่เวย และดึงเซี่ยหยู่เวยไปข้างๆ หวางเสี่ยวซีก็ถามเบาๆ “ทำไมเธอต้องพาเขามาอีก? เทียนหมิงและหลี่เหยนพวกเขาอยู่ในรถ เดี๋ยวพวกเขาจะทำตัวยังไงกัน!”