ลูกเขยมังกร นิยาย บท 620

บทที่ 620 ผู้มีพระคุณสกุลเฉิน

หลังวางสายจากแฮธาเวย์ แอนนี่ก็อาบน้ำเปลี่ยนชุดภายใต้การดูแลของสาวใช้ จากนั้นเธอก็เลือกสวมชุดราตรีสีขาวดูสวยสง่าปรากฏตัวในงานเลี้ยงและนั่งทานอาหารที่โต๊ะหลัก

คนที่นั่งโต๊ะเดียวกับเธอยังมีพนักงานจากพระราชวังอังกฤษคนหนึ่งรวมถึงผู้ดูแลของกลุ่มนักลงทุนและนักธุรกิจแนวหน้าอีกหลายคน

ด้านหวาเซี่ยก็มีมือหนึ่งของยันเจียงนั่งอยู่หัวโต๊ะและมีผู้มีอำนาจหลักๆอยู่สองสามคน นอกจากนี้ยังมีเฉินอิงไฉและตัวแทนนักธุรกิจของยันเจียงอีกคนหนึ่ง

ถึงแม้ว่าลำดับของเฉินอิงไฉจะไม่สูงทว่าเขาเป็นตัวแทนตระกูลเฉินจากยันเจียง อีกทั้งเขตที่เขาดูแลอยู่คือเขตฝางซานซึ่งเป็นเขตที่ดึงดูดความสนใจจากกลุ่มนักลงทุนของอังกฤษในครั้งนี้

งานเลี้ยงเริ่มต้นขึ้นแล้ว มือหนึ่งของยันเจียงเอ่ยต้อนรับก่อนเป็นอันดับแรก จากนั้นก็มีแอนนี่เป็นตัวแทนในการกล่าวขอบคุณจากทางฝั่งของกลุ่มนักลงทุนจากอังกฤษ

เมื่อพิธีการทั้งหมดเสร็จสิ้นลง ทุกคนจึงเริ่มลงมือรับประทานอาหาร

แอนนี่ปฏิบัติตัวตามพิธีการของราชวงศ์อังกฤษและชนชั้นสูงได้อย่างดีเยี่ยม กิริยาในการรับประทานอาหารสง่างาม ค่อยๆเคี้ยวค่อยๆกลืน ทั้งหมดนี้ล้วนขับให้เธอดูสูงสง่า

แน่นอนว่าเธอก็ไม่อาจหลีกเลี่ยงประเพณีท้องถิ่นของที่นี่ เมื่อทานอาหารไปได้สักพักหนึ่ง การยกแก้ว ชนแก้วก็มาถึง

สำหรับธรรมเนียมปฏิบัติทั้งหมดนี้ถึงแม้แอนนี่จะไม่คุ้นเคยทว่าบนใบหน้าของเธอก็ประดับรอยยิ้มตลอดเวลา

“เจ้าหญิงแอนนี่ยินดีต้อนรับสู่หวาเซี่ยสู่ยันเจียงอีกครั้งครับ”

เมื่อวนมาถึงเฉินอิงไฉ เขาหยัดตัวขึ้นอีกครั้งก่อนจะถือแก้วไวน์เดินมาหยุดอยู่ข้างแอนนี่ ใบหน้าปรากฏรอยยิ้มที่ตัวเองคิดว่ามีเสน่ห์ “ถึงแม้ผมจะเจอเจ้าหญิงเป็นครั้งแรกแต่ผมรู้สึกคุ้นเคยกับเจ้าหญิงอย่างบอกไม่ถูก ราวกับเราเคยเจอกันหลายครั้งหรือรู้จักกันมานาน”

“ฉันก็รู้สึกว่าตัวคุณฉินให้ความรู้สึกคุ้นเคยเช่นกันค่ะ” แอนนี่หยัดตัวขึ้นยกแก้วไวน์พลางตอบกลับพร้อมรอยยิ้ม

เมื่อได้ยินคำพูดของแอนนี่ มือหนึ่งของยันเจียงรวมถึงคนของทางหวาเซี่ยทุกคนในโต๊ะนี้ล้วนตกตะลึง จากนั้นก็แปรเปลี่ยนเป็นความรู้สึกยกย่องเฉินอิงไฉ เนื่องจากพวกเขาเคยลองพยายามตีสนิทกับแอนนี่แล้วแต่ไม่มีใครทำสำเร็จ!

นอกจากยกย่องแล้วในขณะเดียวกันมือหนึ่งของยันเจียงก็ปีติยินดีอยู่ในใจ ดีใจที่หน้าที่ดึงดูดการลงทุนตกไปอยู่ที่เฉินอิงไฉ

จากที่เขาเห็นปฏิกิริยาของเฉินอิงไฉ ตอนนี้แอนนี่ประทับใจในตัวเฉินอิงไฉพอสมควรซึ่งจะเป็นประโยชน์ต่อการดึงดูดการลงทุนทางธุรกิจเป็นอย่างมาก

“กระผมเชื่อว่าเราจะกลายเป็นเพื่อนสนิทกันได้ครับเจ้าหญิงแอนนี่” เมื่อรับรู้ถึงสายตาอิจฉาและยกย่องจากคนรอบข้าง รอยยิ้มบนใบหน้าของเฉินอิงไฉก็ดูมั่นใจมากกว่าเดิม ในใจก็เติมไปด้วยความภาคภูมิใจ

ในฐานะทายาทรุ่นที่สามของตระกูลเฉิน ในตอนแรกที่ตระกูลเฉินมอบหมายให้เขาดูแลเรื่องการต้อนรับเจ้าหญิงของราชวงศ์อังกฤษ เขายังรู้สึกไม่สบายใจ

สำหรับเขาแล้ว ผู้หญิงที่สูงส่งอย่างเจ้าหญิงมาตรฐานต้องสูงเป็นธรรมดา

ถึงแม้เขาจะเป็นคนของตระกูลเฉิน ทว่าเจ้าหญิงก็อาจจะไม่ไว้หน้าเขา

แต่คิดไม่ถึงว่าเจ้าหญิงแห่งราชวงศ์จะเข้าถึงง่ายขนาดนี้ เขาเอ่ยเพียงสองสามประโยคก็ได้รับความสนิทสนมจากเจ้าหญิงแล้ว

“ฉันตั้งตารอเลยค่ะ” แอนนี่ยิ้มบางๆ ประโยคแรกทำให้เฉินอิงไฉพึงพอใจมาก ทว่าประโยคที่สองทำให้รอยยิ้มบนใบหน้าของเฉินอิงไฉชะงักค้างทันที “เพราะว่าเพื่อนหวาเซี่ยคนแรกของฉันก็สกุลเฉินเหมือนกัน จะพูดให้ถูกก็คือเขาเป็นผู้มีพระคุณของฉันค่ะ”

ผู้มีพระคุณของเจ้าหญิงแอนนี่……ก็สกุลเฉินอย่างนั้นหรือ?

เมื่อได้ยินประโยคนี้ของแอนนี่ บรรยากาศก็อึดอัดอย่างน่าประหลาด

โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนที่ยืนถือแก้วเหล้าอยู่อย่างเฉินอิงไฉที่กระอักกระอ่วนจนพูดไม่ออก

ตอนแรกคิดว่าแอนนี่รู้สึกดีกับเขาเพราะรูปลักษณ์ภายนอกและชื่อเสียงของตระกูล

ทว่าตอนนี้แอนนี่กลับบอกว่ารู้สึกดีกับเขาเพราะว่าผู้มีพระคุณของเธอก็สกุลเฉินเหมือนกัน

“เจ้าหญิงแอนนี่ ขออนุญาตสอบถามว่าผู้มีพระคุณของเจ้าหญิงคือใครครับ?”

หลังจากปิดบังความอึดอัดที่ปรากฏบนใบหน้าเรียบร้อยแล้ว เฉินอิงไฉก็เอ่ยปากถามพร้อมรอยยิ้ม เขาสงสัยมากว่าผู้มีพระคุณที่แอนนี่พูดถึงคือใคร

เพราะดูจากสีหน้าของแอนนี่แล้วบ่งบอกได้เลยว่าผู้มีพระคุณสกุลเฉินที่เธอพูดถึงนั้นสำคัญสำหรับเธอมาก