รักนี้ขอมีเพียงเธอ นิยาย บท 46

หลังจากผ่านงานวันเกิดของชนพชล​ นี่ก้อเกือบสองอาทิตย์แล้วมั่งที่เควินไม่ไปไหนเลย​ อยู่แต่รีสอร์ท​ยังจะพาลูกชายเธอไปอยู่บ้านพักด้วยอีกต่างหาก​ เธอต้องไปนอนบ้านบ้าง​ นอนบ้านพักที่เธอจัดให้เควินกับพ่อของเควินอยู่อีก​ ชีวิตเธอจะหมุนไปหมุนมาอยู่แล้ว​ เห้อ​ ชลนิชาได้แต่คิดในใจอยู่ในห้องทำงานอย่างเหนื่อยหนาย

กอก​ ก้อก​ ก๊อก... วันเดย์เปิดห้องเจ้ามาหาชลนิชาอย่างลังเล​ ได้แต่ยืนอยู่จรงหน้าประตูอย่างรู้สึกกลัว

เอ่อคือว่า.... คือ...วันเดย์อยากจะพูดออกไปแต่ก้อไม่กล้า

มีอะไรก้อรีบพูดมาก!!! ... เธอทำเสียงกดต่ำเพื่อให้เขารู้ว่าท่าเขาไม่พูด เธออาจจะโมโหขึ้นมาก้อได้

คือนายให้มาบอกว่าเย็นนี้... เอ่อคือ... คือ.. ทำไงดีว่ะเนี้ยท่าบอกออกไปมีหวังอดีตนายหญิงฆ่าเขาตายแน่

อะไร!!!.... ฉันบอกให้พูด​เธอตะค้อกเสียงอย่างไม่พอใจ

เย็นนี้ให้คุณชลไปนอนที่บ้านพัก​ครับ.... เขาพยายามพูดด้วยเสียงปกติ

ห่ะ!!!!..... อีแล้วหรอ​ อะไรกันหนักกันหนาเนี้ย​ ฉันก้อมีบ้านฉัน​ ไหนจะงานอีก

เควินจะไม่ให้ฉันมีโลกส่วนตัวบ้างหรือไง!!!เธอพูดด้วยความโมโหพร้อมกับสายตาที่จะกินเลือดกินเนื้อ

คือนายน้อยชนพอยากจะอยู่เล่นกับคุณหนูน้ำค้างอีกวันครับ....นายเลยให้มาบอกกับคุณชลนิชาในเวลานี้ก่อน​วันเดย์พยายามมองหน้าอดีตนายหญิงและต้องรู้สึกเสียฟอมกับสิ่งที่อยู่หลังประตู​ ซึ่งแก้วเธอแอบฟังเขาพร้อมกับหัวเราะคิ้กคักเขาอีก​ คิดแล้วก้อสงสารตัวเองทำไมต้องเป็นเขาที่ต้องจัดการทุกอย่าง.... เห้อลำบากกูแท้​ อยากจะร้องไห้​ วันเดย์ได้แต่คิด

ไปไหนก้อไป... ฉันจะทำงานอีกหน่อย​ อ่อ... แล้วบอกนายของนายด้วยว่า​ เย็นนี้ฉันจะไม่นอนที่นั้น!!..เธอพูดด้วยเสียงโมโหแล้วก้มทำงานต่ออย่างอารมณ์​เสีย

ครับ.. วันเดย์ได้แต่ตอบสั้นๆพร้อมกับก้มหัวให้เธอหนึ่งทีแล้วออกจากห้องมาด้วยสีหน้าที่พยายามให้ปกติที่สุด​ เพื่อไม่ให้แก้วหัวเราะเยาะเขา

เป็นไงค่ะ.5555....คุณวันเดย์.. แก้วทักทายเขาพร้อมกับหัวเราะกับสิ่งที่เขาเจอเมื่อกี้

นี่คุณ!!... หยุดขำผมได้ไม​ คุณก้อรู้นิว่าคุณชลนิชาเขาเป็นคนยังไง​ เขาพูดกับเธอพร้อมกับมองด้วยสีหน้าไม่พอใจนิดหน่อยเพื่อให้เธอหยุดหัวเราะเยาะเขา

โอเคๆ.... ฉันไม่ขำแล้วก้อได้

เธอพูดกับเขาพร้อมให้หลังเดินไปทำงานที่โต้ะทำงานเธอต่อ

ชายหนุ่มได้แต่มองแก้วพร้อมกับยิ้มบางๆ.. วันนี้เธอไม่เถียงเขา​ หรือว่าเธอ.. วันเดย์ได้แต่คิดในใจอย่างมีความสุข​ พร้อมกับเดินจากไปอย่างกระดี้กระด้า

ทางด้านชลนิชา.... จากที่ว่าจะทำงานให้เส็จพอนึกถึงตาบ้าเควิน​ ก้อทำให้เธอรู้สึกหงุดหงิดใจ

อะไรกัน... ทำไมต้องเป็นฉันทุกทีเลย!!เธอได้แต่บ่นอยู่ในห้องทำงานอยู่คนเดียว​ นึกย้อนกลับไปเมื่อวาน