อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย นิยาย บท 223

เฉินฮวนฮวนรีบลุกขึ้น จับข้อมือของหลิวหลี่ถงไว้ แล้วดึงเธอลุกขึ้น

“เธอวางใจได้ ฉันไม่มีทางไปฟ้องหรอก เหตุการณ์ตอนนั้นเธอเล่าให้ฉันฟังหน่อยได้ไหม?” อันที่จริงเฉินฮวนฮวนค่อนข้างประหลาดใจอยู่

ตามที่หลิวหลี่ถงพูดเมื่อกี้ เฟิงหานชวนน่าจะไม่ชอบหลานสาวของหลินเจิน ไม่อย่างงั้นคงไม่ใช้ให้คนไปไล่พวกเธอ

ถึงแม้เธอรู้สึกว่าเฟิงหานชวนทำแบบนี้ ไม่ค่อยไว้หน้าคุณนายรอง แต่ก็รู้สึกอีกว่าเฟิงหานชวนที่เป็นแบบนี้ ยิ่งมีเสน่ห์มากกว่าเดิม

ในเมื่อเธอรู้ว่าเขาไม่ใช่คนเจ้าชู้ ไม่ได้ดีกับผู้หญิงทุกคนขนาดนั้น

คิดได้ถึงตรงนี้ เฉินฮวนฮวนก็รู้สึกดีใจ

“อันที่จริงตอนนั้นก็ไม่มีอะไร คุณชายสามเป็นคนเย็นชามาแต่ไหนแต่ไร ถึงแม้จะเป็นนายท่าน ในตอนที่ไม่ควรไว้หน้า ก็ไม่มีทางไว้หน้าสักนิด” หลิวหลี่ถงได้ยินมาจากคนใช้คนอื่น

เธอมาที่คฤหาสน์ตระกูลเฟิงได้ไม่นาน แค่ประมาณหนึ่งปี นิสัยของเฟิงหานชวนก็เป็นคนใช้ที่อยู่มานานของตระกูลเฟิงบอกกับเธอ

“ดูออกอยู่” เฉินฮวนฮวนพยักหน้าเห็นด้วย เพราะเธอเห็นกับตาตัวเองว่าเฟิงหานชวนโมโหใส่นายท่านเฟิงยังไง

เขาไม่ไว้หน้าสักนิดเลยจริง ๆ สถานะของทั้งสองเหมือนกับสลับกันยังไงยังงั้น

“คุณนายสามก็คิดแบบนี้เหรอคะ?” หลิวหลี่ถงลองเชิงปฏิกิริยาของเฉินฮวนฮวน

“ใช่ ฉันรู้สึกว่าเขาเย็นชากับคนอื่นจริง ๆ เข้ากับคนอื่นได้ยาก” เฉินฮวนฮวนพยักหน้าอีกครั้ง

ได้ยินเฉินฮวนฮวนพูดแบบนี้ หลิวหลี่ถงสายตาเคร่งขรึม เป็นไปอย่างที่คิด อันที่จริงคุณชายสามก็ไม่ได้ดีกับเฉินฮวนฮวนเป็นพิเศษสินะ?

ก็แค่ภรรยาที่คลุมถุงชน ลองดูใจกันแค่นั้นแหละ ไม่ได้มีความรู้สึกลึกซึ้งต่อกัน

แต่ทว่า หลิวหลี่ถงได้ใจแค่ไม่กี่วินาที ก็เห็นเฉินฮวนฮวนยิ้มมุมปาก สีหน้าเผยให้เห็นความเขินอาย

“คุณนายสาม คุณยิ้มอยู่เหรอคะ? ทำไมถึงยิ้มล่ะ?” หลิวหลี่ถงถือโอกาสนี้ รีบถามขึ้น

“หือ? ฉันยิ้มเหรอ? ฉัน…” เฉินฮวนฮวนเกาหัวอย่างเขินอาย แล้วปฏิเสธ “ไม่ได้ยิ้มสักหน่อย…

“คุณนายสาม กำลังคิดอะไรเกี่ยวกับเรื่องของคุณชายสามอยู่ใช่ไหมคะ? จู่ ๆ ก็ยิ้มเขินอายแบบนั้น หน้าแดงแล้วด้วย!” หลิวหลี่ถงเห็นเฉินฮวนฮวนหน้าแดงแล้วจริง ๆ

เฉินฮวนฮวนเห็นว่าข่มอารมณ์ตัวเองไม่ได้ จึงพูดขึ้น “ไม่มีอะไรจริง ๆ ก็แค่ดีใจ ก็เลยยิ้มออกมา”

“ดีใจ? ทำไมถึงดีใจคะ?” หลิวหลี่ถงใจกระตุก แล้วถามต่อ

“อันที่จริง…เฟิงหานชวนเขาเย็นชามากกับคนอื่น แต่กับฉันเขาไม่เย็นชาเลย ดังนั้น…ก็เลยดีใจ…” เฉินฮวนฮวนพูดอย่างเขินอาย แล้วรีบถามขึ้น “ตอนนี้แต่งหน้าเสร็จแล้วยัง?”

เห็นว่าหลินอวี่หยางรอเธออยู่ที่ห้องรับแขก เธอเกรงใจที่ให้หลินอวี่หยางรอนานเกิน

“อ๊ะ ใกล้แล้วค่ะ ใกล้แล้วค่ะ ยังขาดแค่อายไลเนอร์” หลิวหลี่ถงหยิบปากกาอายไลเนอร์วาดให้เฉินฮวนฮวนไปด้วย ถามไปด้วย “งั้นคุณนายสามก็มีความสุขมากจริง ๆ ฉันยังไม่เคยเห็นคุณชายสามดีกับใครขนาดนี้เลยค่ะ”

หลิวหลี่ถงตั้งใจขยับมือช้า ๆ เพื่อที่จะได้คุยกับเฉินฮวนฮวนนานหน่อย เธออยากจะฟังเรื่องราวจากเฉินฮวนฮวน

น้ำเสียงที่เธอพูด ดูภายนอกคือกำลังยกยอเฉินฮวนฮวน แต่อันที่จริงแล้วกำลังบอกเฉินฮวนฮวนเป็นนัย ๆ ว่านิสัยของคุณชายสามไม่ค่อยดีต่อคนอื่น

แต่เฉินฮวนฮวนได้ยินคำพูดของหลิวหลี่ถงกลับทำให้เธอมั่นใจในคำพูดของเฟิงหานชวนมากขึ้น เฟิงหานชวนไม่โกหกเธอ ก่อนหน้าเธอ เขาไม่เคยยุ่งกับผู้หญิงคนอื่นเลย

“อื้อ…”เฉินฮวนฮวนไม่รู้ว่าควรจะตอบหลิวหลี่ถงยังไง ทำได้แค่ตอบรับไป

เห็นเฉินฮวนฮวนไม่ได้โต้แย้งอะไร แถมยังตอบรับ หลิวหลี่ถงรู้สึกไม่ค่อยดี แต่กลับพูดอะไรไม่ได้ ในเมื่อเป็นเธอเองที่ยกยอเฉินฮวนฮวน

เห็นได้ชัดว่าเฉินฮวนฮวนไม่เข้าใจความหมายในคำพูดของเธอ ในทางกลับกันกลับคิดว่าเธอพูดว่าคุณชายสามดีกับเฉินฮวนฮวนจริง ๆ

“ฉันหวังว่าต่อไปคุณนายสามจะมีความสุขแบบนี้ตลอด ในเมื่อคุณนายสามเข้ากับคนอื่นได้ดีขนาดนี้ ถ้าหากคุณนายสามอยู่ที่คฤหาสน์ตระกูลเฟิงตลอด งั้นฉันก็สามารถพูดคุยกับคุณนายสามได้ ฉันคงจะดีใจมาก” หลิวหลี่ถงวางปากกาอายไลเนอร์ลง มือค้ำโต๊ะเครื่องแป้ง แล้วหันหน้ามาพูดกับเฉินฮวนฮวน

เฉินฮวนฮวนได้ยินเพียงแค่ครึ่งแรกและครึ่งหลังของประโยค แล้วรีบพูดขึ้นอย่างเกรงใจ “หลี่ถง ขอบคุณเธอมาก ได้คุยกับเธอฉันก็ดีใจ”

แต่ว่ารอเธอพูดจบ จู่ ๆ ก็นึกถึงประโยคที่หลิวหลี่ถงพูดว่าถ้าเธออยู่ที่คฤหาสน์ตระกูลเฟิงตลอด

หลิวหลี่ถงกำลังจะเอ่ยปากพูด แต่กลับถูกเฉินฮวนฮวนพูดดักไว้ “หลี่ถง ต่อไปฉันอาจจะไม่ได้อยู่ที่คฤหาสน์แล้ว”

“อะไรนะคะ? คุณนายสาม คุณจะไปไหนคะ? นี่มันเรื่องอะไรกันคะ?” หลิวหลี่ถงถามอย่างรีบร้อน “หรือว่าคุณชายสามพูดอะไรกับคุณ?”

เธอรู้สึกว่าคุณชายสามไม่มีทางให้เด็กน้อยมาเป็นคุณนายสาม หรือว่าทั้งสองเซ็นสัญญาอะไรกัน คล้ายการแต่งงานตามสัญญา เพื่อทำให้นายท่านดีใจ?