ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 668

บทที่ 668

ซ่งหวั่นถิงก็รีบพูดข้างๆทันทีว่า : “อาจารย์เย่ คุณปู่เคารพคุณด้วยใจจริงมาโดยตลอด คุณนั่งที่นั่งตำแหน่งหลักดีกว่านะ”

เย่เฉินลังเลเล็กน้อย แล้วก็พยักหน้าตอบตกลง ว่า : “ในเมื่อเป็นอย่างนี้ งั้นผมจะทำตามที่ต้องการ”

พูดจบ เย่เฉินก็ไปนั่งที่ตำแหน่งหลักแล้ว

ในเวลานี้ท่านหงห้าก็รีบพูดว่า : “อาจารย์เย่ คุณท่านซ่ง คุณซ่ง ขอให้ทั้งสามท่านเพลิดเพลินกับงานเลี้ยงให้สนุก หงห้าไม่รบกวนพวกคุณแล้ว！”

พูดจบ หงห้าก็เดินออกจากห้องวีไอพีไปอย่างระมัดระวัง

ในห้องวีไอพีไม่มีคนอื่น คุณท่านซ่งได้หยิบบัตรสีทองออกมาจากกระเป๋าเสื้อคอจีนของตัวเอง มือทั้งสองข้างยกขึ้นไปตรงหน้าของเย่เฉิน พูดด้วยความเคารพว่า: “อาจารย์เย่ เมื่อวานที่คุณมอบโอกาสให้ กระผมแซ่ซ่งรู้สึกซาบซึ้งจนหาที่สุดมิได้！ไม่มีอะไรจะตอบแทนให้ ก็เลยเตรียมบัตรเอทีเอ็มไว้หนึ่งใบ ในบัตรนี้มีเงินสดอยู่พันล้าน นี้เป็นน้ำใจเล็กๆน้อยๆของกระผมที่มีต่อคุณ คุณได้โปรดรับไว้หน่อยนะ”

เย่เฉินมองไปที่บัตรเอทีเอ็มนั้นแวบหนึ่ง พูดว่า : “ท่านซ่ง ผมไม่ได้ขาดแคลนเงิน บัตรนี้คุณเก็บกลับไปเถอะ”

เย่เฉินพูดไปตามตรง

เขามีเงินสดสองล้านกว่า แต่ตอนนี้ไม่มีโอกาสได้ใช้มันเลย

คุณท่านซ่งกลับพูดอย่างยืนกรานว่า : “อาจารย์เย่ กระผมรู้ว่าคุณไม่ได้เดือดร้อนเรื่องเงินอะไร แต่ครั้งก่อนตอนที่คุณอยู่ในงานมหกรรมการแพทย์แผนจีน โสมม่วงชั้นเลิศถูกประมูลด้วยเงินสดมูลค่าสูงถึง 100 ล้านหยวน หากว่าต่อไปยังมีสมุนไพรอะไรดีๆที่ต้องประมูลอีก หากเกิดขัดสนเรื่องเงินขึ้นมาเล็กน้อย ทำให้พลาดของดีไป คิดแล้วก็อาจจะรู้สึกเสียใจภายหลัง ดังนั้นคุณช่วยรับเงินนี้ไว้เถอะ อาจจะสำรองไว้ใช้ในยามจำเป็น”

จริงๆแล้วเงินที่คุณท่านซ่งมอบให้เย่เฉิน ตัวเองก็รู้สึกว่าเห็นแก่ตัวนิดหน่อย

เขารู้สึกเย่เฉินประมูลโสมม่วงชั้นเลิศไป ถึงจะทำยาอายุวัฒนะได้ อีกอย่างตัวเองก็ได้พึ่งพาเขาด้วย ดังนั้นตัวเองก็เลยคิดอยากจะ ให้เงินแกเย่เฉินเยอะๆหน่อย เผื่อว่าในอนาคตหากเย่เฉินซื้อสมุนไพรที่ดีกว่านี้ได้ กลั่นยาที่ดีกว่านี้ออกมา งั้นตัวเองจะไม่ยิ่งได้รับโอกาสจากเย่เฉินเหรอ？

ดังนั้น เขาจึงลุกขึ้นยืน คุกเข่าลงข้างหนึ่ง สองมือถือบัตรเอทีเอ็ม พูดว่า ： “อาจารย์เย่ น้ำใจเล็กๆน้อยของกระผม ได้โปรดรับไว้เถอะครับ ไม่เช่นนั้นผมจะคุกเข่าอยู่อย่างนี้！”