ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 657

บทที่ 657

เมื่อหม่าหลันเห็นว่าตอนนี้เซียวฉางควนมีประนีประนอมเล็กน้อย เธอรีบเปลี่ยนเป็นชมเชยและกล่าวว่า “อั้ยหยา คุณสามี ในอนาคตพวกเราสามารถหาเงินได้อย่างแน่นอน! จากนี้ไปถ้าบริษัทของชูหรันมีรายได้ เงินที่เธอให้พวกเรา จะให้คุณเป็นคนเก็บทั้งหมด ต่อไปคุณจะเป็นผู้ที่มีอำนาจดูแลการเงินของครอบครัวเรา ดีไหม?”

เมื่อเซียวฉางควนได้ยินเช่นนี้ ค่อยรู้สึกโล่งใจเล็กน้อย

คิดว่าถ้าตนเองปะทะซึ่งหน้ากับหม่าหลันตนเองก็อาจจะไม่สามารถเอาเปรียบเธอได้ ดังนั้นก็ยอมรับเงื่อนไขที่ตนเองได้เปรียบ ก็ถือว่าได้ยอมรับโดยปริยายกับวิธีแก้ปัญหาในครั้งนี้

หม่าหลันคิดในใจ เซียวฉางควน ฉันรับมือคุณได้อยู่แล้ว?

ตอนนี้ที่บ้านก็ไม่มีเงิน ดังนั้นให้เขามีอำนาจทางการเงิน มันก็เป็นแค่เปลือกนอก

ขอแค่ในอนาคตมีเงินแล้ว ฉันจะกลับมาทวงอำนาจทางการเงินอีกครั้งอย่างแน่นอน!

เมื่อนึกถึงจุดนี้ เธอก็รู้สึกภาคภูมิใจมาก รีบง้อเซียวฉางควนและกล่าวว่า “คุณสามี คุณเป็นคนดีมากเลย วันพรุ่งนี้ฉันจะลงมือทำกุ้งทอดที่คุณชอบให้กิน!”

เมื่อเห็นว่าทั้งสองผ่านพ้นอุปสรรคนี้ไปแล้วอย่างปลอดภัย เซียวชูหรันก็โล่งใจ แต่เย่เฉินกลับรู้สึกเสียดาย

พ่อตาคนนี้ของตนเอง ช่างเป็นคนที่ขี้ขลาดมาก เหลือแค่ก้าวเดียวก็จะสำเร็จอยู่แล้ว เกิดขี้กลัวกะทันหัน หมดทางเยียวยาจริง ๆ

แต่ก็ช่างเถอะ เพราะถึงยังไงมันก็เป็นชีวิตของเขา เมื่อเขาเลือกที่จะทนใช้ชีวิตอยู่ท่ามกลางไฟร้อนรุ่ม มันก็แล้วแต่เขา

เมื่อเรื่องจบลง เย่เฉินกับเซียวชูหรันเดินเข้าไปในห้องนอนพร้อมกับความคิดของตัวเองที่แตกต่างกัน

ในห้องนอน เซียวชูหรันแสดงสีหน้าโศกเศร้าทันที

เย่เฉินรีบถามว่า “คุณภรรยา คุณเป็นอะไรหรือ?”