คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1581

พรึบ! พรึบ! พรึบ!

ภายใต้การสาดกระเซ็นของน้ำ สาวกแต่ละคนสามารถจับปลากระดี่มังกรได้หลายตัวในเวลาอันสั้น มันช่างเป็นภาพที่งดงามยิ่งนัก!

"เฮ้!"

ฮาร์วีย์หันกลับมาและจ้องมองแดร์ริล “ทำไมนายถึงยืนอยู่ตรงนั้น? ถ้านายไม่มีความสามารถพอที่จะจับปลาเหมือนคนอื่น ๆ ก็เลือกจับปลาตัวที่กระจัดกระจายอยู่บนดาดฟ้าแทนสิ!"

ฮาร์วีย์ยังคงดูถูกแดร์ริลต่อไป

ในขณะที่สาวกของพวกเขาช่วยกันจับปลาอย่างแข็งขัน แต่แดร์ริลกลับยืนอยู่ที่นั่นโดยไม่ทำอะไร ดังนั้นฮาร์วีย์จึงรู้สึกโกรธ

“พี่ใหญ่!”

ดอนน่าเดินเข้าไปหาฮาร์วีย์และเกลี้ยกล่อมเขาเบา ๆ “ดาร์เรนยังใหม่อยู่ เขาเพิ่งจะเป็นสาวกของปรมาจารย์หญิงเมื่อวานนี้เอง เลิกกลั่นแกล้งเขาเสียที”

ดอนน่าคิดว่าดาร์เรนเป็นคนเรียบง่าย ดังนั้นเธอจึงไม่ต้องการเห็นเขาถูกรังแก

“เขาเพิ่งจะเป็นสาวกแล้วยังไง? ฮาร์วีย์กล่าวด้วยใบหน้าที่เย็นชา“ ในเมื่อเขาเป็นหนึ่งในสาวกของดินแดนพฤกษาสวรรค์ ดังนั้นเขาจะต้องรู้หน้าที่ของตนเองและไม่ควรยืนอยู่ตรงนั้นเหมือนเศษขยะ!”

'เจ้าโง่ไร้เหตุผล!' แดร์ริลขมวดคิ้วและสบถอยู่ภายในใจ

'ฮาร์วีย์คนนั้นมันจะต้องเป็นบ้าแน่ ๆ เราไม่รู้จักกันด้วยซ้ำ แต่เขายังคงหาเรื่องฉันไม่ยอมหยุด!’

จากนั้น แดร์ริลก็หัวเราะเบา ๆ และพูดขึ้นว่า “ใครบอกล่ะ ว่าผมจับปลาไม่ได้?”

“หืม งั้นเหรอ?”

ฮาร์วีย์หันมองแดร์ริลด้วยสายตาดูถูกเหยียดหยาม จากนั้นเขาก็พูดขึ้นว่า “อ้อใช่! ฉันลืมไปเลยว่านายเป็นชาวประมง นายต้องรู้วิธีจับปลาอยู่แล้ว!”

ฮาร์วีย์เย้ยหยันก่อนจะพูดต่อว่า “ดาร์เรน นายอยากให้ฉันหาอวนจับปลาให้นายไหม?”

“ฮ่า ๆ !”