ข้านี่แหละ ลูกผู้ชายตัวจริง นิยาย บท 228

“อะไรนะ”

พอลู่เสวี่ยถิงได้ยินว่าเจียงเฉิงจะต้องลงไปแช่ตัวในอ่างกับเธอ ใบหน้าของเธอก็แดงก่ำขึ้นมาทันที เธอไม่เคยคบหากับใครมาก่อน พอรู้ว่าต้องลงไปแช่ในอ่างกับชายแปลกหน้าแบบนี้ เธอจะไม่เขินอายได้อย่างไร

“ผมหมายความว่า เราสองคนต้องถอดเสื้อผ้าแล้วลงไปแช่ในอ่างเดียวกัน แบบนี้หยินหยางจะปรับสมดุลกันได้ และมันจะช่วยในการขับสารพิษออกมาจากร่างกายของคุณ” เจียงเฉิงยังคงอธิบายรายละเอียดต่อไป

พอได้ยินว่าต้องถอดเสื้อผ้าทั้งหมด ลู่เสวี่ยถิงก็ยิ่งหน้าแดงขึ้นไปอีก เธอรู้สึกอายจนไม่อยากจะอยู่ที่นี่ต่อ

ส่วนลู่หยุนเฟยก็โกรธจัดทันทีที่ได้ยิน เขารีบก้าวเข้ามาคว้าคอเสื้อของเจียงเฉิงไว้อย่างโมโห จากนั้นจึงเอ่ยอย่างเดือดดาลว่า “คุณเจียง คุณนี่มันได้คืบจะเอาศอก”

ก่อนหน้านี้ลู่หยุนเฟยอดทนมามากพอแล้ว ตอนนี้เจียงเฉิงยังคิดจะลงไปแช่ตัวในอ่างกับน้องสาวของเขาอีก แบบนี้มันชัดเจนแล้วไม่ใช่หรือว่าเจียงเฉิงคิดจะย่ำยีศักดิ์ศรีของน้องสาวเขา

ชั่วขณะนั้นลู่หยุนเฟยระงับความโกรธไว้ไม่ได้อีกต่อไป

“คุณชายลู่อย่าตื่นเต้นไปเลย” เจียงเฉิงมองเขาและเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “ผมแค่ล้อเล่นเท่านั้น ให้น้องสาวของคุณลงไปแช่ในอ่างได้เลย”

“คุณ!”

ลู่หยุนเฟยปล่อยคอเสื้อของเจียงเฉิงอย่างโกรธจัดและบอกว่า “ถ้าน้องสาวของผมไม่ดีขึ้นละก็ ผมเอาคุณตายแน่”

“คุณหนูลู่ คุณลงไปแช่ยาในอ่างได้เลยครับ” เจียงเฉิงเอ่ยพลางมองลู่เสวี่ยถิง

ลู่เสวี่ยถิงเดินเข้าไปที่ห้องด้านในและปิดประตู แต่ใบหน้าของเธอยังคำแดงก่ำและร้อนเห่อ ถึงอย่างไรคำพูดของเจียงเฉิงเมื่อครู่นี้ก็ทำให้ผู้หญิงคนหนึ่งเขินได้มาก

ลู่เสวี่ยถิงถอดเสื้อผ้าออกและก้าวเข้าไปในอ่างน้ำที่เต็มไปด้วยยา เธอแช่ทั้งตัวลงไปในน้ำอุ่นๆ และรู้สึกสบายตัวเป็นอย่างมาก

“คุณชายลู่ ที่ผมพูดล้อเล่นเมื่อครู่นี้ก็เพื่อทำให้น้องสาวของคุณเขิน การที่เลือดสูบฉีดจนหน้าแดงจะเอื้อประโยชน์ต่อการขับสารพิษจากภูมิแพ้ในร่างกาย” เจียงเฉิงมองลู่หยุนเฟยและอธิบายอย่างง่ายๆ

ลู่หยุนเฟยชะงักไปเล็กน้อยเพราะสิ่งที่ได้ยิน ปรากฏว่าเจียงเฉิงพูดไปแบบนั้นเพราะมีเจตนาแบบนี้ตั้งแต่แรก

“ที่แท้ก็แบบนี้นี่เอง เมื่อครู่นี้ผมก็ใจร้อน” ลู่หยุนเฟยค่อยรู้สึกโล่งใจ ปรากฏว่าเจียงเฉิงไม่ได้คิดจะเอาเปรียบอย่างที่เขาคิด

“ไม่เป็นไร รออีกเดี๋ยวคุณก็จะเห็นว่าผมโกหกหรือเปล่า” เจียงเฉิงเอ่ยอย่างมั่นใจเต็มร้อย

หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมง ลู่เสวี่ยถิงก็เปิดประตูและเดินออกมาจากห้อง เวลานี้เธอเปลี่ยนไปสวมเสื้อผ้าที่สะอาดแล้ว รอยแดงและรอยด่างดำบนใบหน้าหายไปจนหมดสิ้น นอกจากนี้ผิวพรรณยังดูดีขึ้นกว่าเมื่อก่อนด้วย

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละ ลูกผู้ชายตัวจริง