สายเปย์เบอร์หนึ่ง นิยาย บท 11

บทที่ 11 ถึงตายก็จะรักษาหน้าไว้ แม้จะทนทุกข์ก็ตาม

ดวงตาของ เฉินเป่ย นิ่งชะงักเล็กน้อย มุมปากเกิดส่วนโค้งขึ้น ที่คนอื่นยากจะสังเกต

ในบรรยากาศ เกิดการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย ส่วนหลีชิงเยียนสองมือกอดอก จ้องมองไปที่เติ้งหลุนอย่างเย็นชา แล้วถามว่า “นี่คืองานเลี้ยงของครอบครัวเรา นายมาทำไม?”

เติ้งหลุนมองไปที่ หลีหยาง แล้วพูดว่า “ ลี่หยางและพูดว่า “คุณอาหลี เชิญฉันมาดินเนอร์ บอกว่าต่อไปเราสามารถพูดคุยกันมากขึ้น พัฒนาความรู้สึกมากขึ้น”

เติ้งหลุนเหลือบมองเฉินเป่ย รอยยิ้มเพิ่มความเย้ยหยัน

“พ่อ?” หลีชิงเยียนมองไปที่ หลีหยาง สีหน้ามีความงงงวยเล็กน้อย

หลีหยาง หัวเราะเบาๆ เริ่มไกล่เกลี่ย “ช่วงนี้เติ้งหลุนเพิ่งได้รับการเลื่อนตำแหน่ง ได้กลายเป็นประธานที่อายุน้อยที่สุดของ บริษัทสตาร์ไดมอนด์กรุ๊ป เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา เพิ่งได้เป็นตัวแทนของ บริษัทสตาร์ไดมอนด์กรุ๊ป มาร่วมมือกับ บริษัทตระกูลหลีกรุ๊ปของเรา ได้ตกลงร่วมมือโครงการหนึ่ง ต่อไปนี้ ทุกคนสามารถ พึ่งพาสร้างผลประโยชน์ร่วมกัน มุ่งมั่นสู่ความสำเร็จในความร่วมมือ”

ใบหน้างดงามของหลีชิงเยียน ยังคงเย็นชา สีหน้ายังคงดูไม่ดีเท่าไหร่

แม้ว่า เติ้งหลุน จะหล่อเหลาดูดีมีเสน่ห์ แต่ หลีชิงเยียนก็ไม่มีใจให้เขาเลยสักนิด เมื่อก่อนตอนที่ เติ้งหลุนตามจีบหลีชิงเยียน คือหนึ่งในผู้ชื่นชอบที่มากมาย

แต่เมื่อเทียบกับผู้ชื่นชอบรายอื่นๆ เติ้งหลุนเป็นเพราะว่าตระกูลเติ้งกับตระกูลหลีมีความสัมพันธ์ที่ดี เนื่องจากความสัมพันธ์ทางธุรกิจ จึงมีโอกาสเข้าใกล้หลีชิงเยียน บ่อยครั้ง

แต่ หลีชิงเยียนก็เพราะว่า ทั้งสองตระกูลเป็นมิตรสหายกันหลายรุ่น จึงได้ยินข่าวมากมาย

เติ้งหลุนทั้งหล่อเหลาและประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุน้อย ดังนั้นชีวิตส่วนตัวจึงสำมะเลเทเมามาก หลอกลวงร่างกายของผู้หญิงไปไม่รู้ตั้งเท่าไหร่แล้ว ที่ทำให้ท้องก็มีมากมายนับไม่ถ้วน! และยิ่งไปกว่านั้น หลังจากทำให้ท้องแล้ว เติ้งหลุนก็จะเตะออกไปทันที ชีวิตส่วนตัววุ่นวายอลหม่านยิ่งนัก!

คนแบบนี้ หลีชิงเยียนจะมีความประทับใจได้อย่างไร แม้ว่า เติ้งหลุนจะดูเป็นสุภาพบุรุษต่อหน้าเธอ แต่ หลีชิงเยียนก็ยังคงรู้สึกน่าขยะแขยงยิ่งนัก

ไม่เพียงแค่นั้น แม้ว่าหลีชิงเยียนจะแสดงท่าทีของตัวเองกับเติ้งหลุน แต่ เติ้งหลุนก็ยังคงตามราวีรังควานไม่เลิก ยิ่งไปกว่านั้น ต่อมามีอยู่ครั้งหนึ่ง ต้องการมอมเหล้า หลีชิงเยียน แล้วพาไปโรงแรม

ถ้าไม่ใช่ว่าในครั้งนั้น หลีชิงเยียน ฟื้นขึ้นมาในขณะที่ เติ้งหลุน กำลังอาบน้ำเลยฉวยโอกาสในการหลบหนี ไม่แน่อาจจะให้ เติ้งหลุน ทำสำเร็จแล้ว!

ต่อจากนั้น เติ้งหลุน ยังใช้วิธีที่สกปรกน่ารังเกียจหลายครั้ง ซึ่งทำให้ หลีชิงเยียน ละอายปากที่จะพูด

“ในเมื่อคนมาครบหมดแล้ว รีบทานอาหารกันเถอะ” หลีหยางยิ้มแย้มแจ่มใส รีบพูดดูแล

แม้ว่า หลีชิงเยียนจะใช้ตะเกียบคีบผักไว้ แต่เมื่อสายตาของเธอ เหลือบมองเห็น เฉินเป่ยที่กำลังกินกระหน่ำ ทันใดนั้นหัวใจก็สั่นไหวเล็กน้อย คีบสเต็กขึ้นมาชิ้นหนึ่ง ใส่ในชามของเฉินเป่ย

เฉินเป่ย กระตุกไปทั่วร่าง เงยหน้าขึ้นมอง หลีชิงเยียน

นี่เป็นครั้งแรกของเขา ในช่วงหลายเดือนที่ผ่านมา! หลีชิงเยียนเป็นฝ่ายตักอาหารให้เขาเอง

เฉินเป่ย จ้องมอง หลีชิงเยียนด้วยความสับสนมึนงง หลีชิงเยียน ในตอนนี้มองเขาอย่างอ่อนโยน พูดด้วยเสียงอ่อนหวาน “คุณอยู่ที่บ้านก็ชอบกินสเต็กไม่ใช่เหรอ รีบกินสิ”

เฉินเป่ยถึงกับผงะ ในช่วงสามเดือนที่ผ่านมา เขาทำอาหารให้ หลีชิงเยียนทุกวัน ไม่เคยทำสเต็กเลย หลีชิงเยียน นี่หมายความว่าอย่างไร?

ภรรยาของเขามี ทำไมผิดปกติมากเช่นนี้?!

แต่ว่า เฉินเป่ยไม่ทันมีเวลาได้คิด อาหารที่ผสมผสานระหว่างอาหารจีนและอาหารตะวันตก ที่ปรุงโดยทีมเชฟมิชลินสามดาว ทำให้เขากลืนน้ำลายอย่างกระหน่ำ

แต่ไม่รู้ว่า ฉากนี้ เติ้งหลุนมองอยู่ในสายตา ดวงตาฉายแววความชั่วร้าย มือที่วางไว้ใต้โต๊ะกำแน่น เส้นเลือดปูดโปน!

เขาไม่เข้าใจ ตัวเองตามจีบ หลีชิงเยียน อย่างยากลำบากมานานขนาดนั้น ใช้ทุกวิถีทาง แต่ตอนนี้ หลีชิงเยียน กับหานายบ้านนอกแบบนี้?

หลีชิงเยียนตาบอดชัดๆ นายบ้านนอกคนนี้ คู่ควรที่จะเป็นสามีของเธอหรือ? แค่พ่อบ้านคนหนึ่งเท่านั้น แม้หน้าท่าทางการทานอาหาร ก็ไม่ต่างจากพวกนักเลงหัวไม้!

“ชิงเยียน ช่วงนี้คุณกับสามีของคุณสบายดีไหม?” เติ้งหลุน ภายนอกถามด้วยความอ่อนโยน ใบหน้ายิ้มระรื่น

“ก็ต้องดีแน่นอน ภรรยาของฉันรักฉันมากจริงๆ” " ยังมารอให้ หลีชิงเยียนพูดขึ้น เฉินเป่ยก็แย่งพูดก่อน มือใหญ่คว้าเอวบางของ หลีชิงเยียนไว้

ร่างกายของ หลีชิงเยียน สั่นอย่างอ่อนไหวในทันที ดวงตาที่สวยงามหันมองไป จ้องเขม็งที่ เฉินเป่ยอย่างดุดัน!

ไอ้หมอนี่! ยังจะถือโอกาสฉวยโอกาสตัวเอง! !

ร่างกายที่อ่อนนุ่มของเธอ ยิ่งแข็งทื่ออย่างมาก ยกขายาวใต้โต๊ะขึ้นโดยไม่ลังเลเลย เหยียบบนเท้าของ เฉินเป่ย!

เฉินเป่ย กัดฟันไว้แน่น เขาไม่คาดคิดว่า หลีชิงเยียน จะลงมือโหดร้ายขนาดนี้!

เฉินเป่ยขบฟันทันที กอดหลีชิงเยียนยิ่งแน่นไปอีก กลิ่นหอมที่มีเสน่ห์ดั่งดอกกล้วยไม้ก็พุ่งเข้ามาติดจมูก นั่นคือกลิ่นกายของ หลีชิงเยียน ที่มีเสน่ห์ยั่วยวนใจคน

“ชิงเยียน ฉันไม่เข้าใจ ทำไมสายตาของคุณถึงแปลกประหลาดเช่นนี้ คือว่าคุณชอบพ่อบ้าน ผู้ชายที่เกาะผู้กินเป็นพิเศษ ?” รอยยิ้มเติ้งหลุนไม่ลดละยังเพิ่มความเย็นชา

เติ้งหลุน พูดตรงๆไปแบบนี้ เห็นได้ชัดว่าพุ่งเป้าไปที่เฉินเป่ย!

“ฉันแต่งงานกับใคร ดูเหมือนว่าไม่จำเป็นต้องการให้คนนอกมาวิพากษ์วิจารณ์มั้ง” หลีชิงเยียนตอบกลับอย่างเย็นชา

เติ้งหลุนยิ้มเล็กน้อย “คุณอาหลีฉันมีเพื่อนคนหนึ่ง ที่เพิ่งกลับมาจากประเทศฝรั่งเศษ ฉันฝากเขาเอา ไวน์แดงลาฟิตในปี1982