สายเปย์เบอร์หนึ่ง นิยาย บท 26

บทที่ 26 ตัวตนที่ลึกลับ

หัวหน้าหมุนตัว ถลึงตามองเย่ชวงอย่างเยือกเย็น ในใจโกรธดั่งไฟ!

เย่ชวงจับใครไม่จับ ดันไปจับคนที่ทำให้วุ่นวายขนาดนี้!

ตำแหน่งของตน ใกล้จะหลุดลอยไปเพราะเรื่องนี้แล้ว!

หัวหน้าหมุนตัว เดินเข้าไปที่ห้องทำงาน

“หัวหน้าคะ……”เย่ชวงตามติดมาด้านหลัง บนใบหน้าเรียวสวยงดงามนั้น เต็มไปด้วยความไม่เข้าใจ

“ทำไมเยี่ยนจิงถึงมีคำสั่ง ให้ปล่อยตัวเฉินเป่ยคะ ในประวัติเขาก็เขียนว่าเขาเป็นแค่คนธรรมดาเท่านั้นนะคะ”เย่ชวงสองมือกอดอก เอ่ยถมอย่างสงสัย

“คุณถามผม แล้วผมจะไปถามใคร”วินาทีนี้หัวหน้าสีหน้าเกรี้ยวกราดดุดัน สีหน้าเยือกเย็น น่ากลัว!

เย่ชวงสีหน้าตื่นตะลึง เธอไม่เคยเห็นหัวหน้า……โกรธมากขนาดนี้มาก่อน……

“ ผมไม่สนว่าเขาเป็นใคร เมื่อครู่ท่านผู้ว่าโทรมาบอกว่า ภายในห้านาทีหากไม่ปล่อยเขาออกมา ผมก็อย่าคิดที่จะทำงานในตำแหน่งนี้ต่อ เย่ชวง หากผมไม่ได้อยู่ในตำแหน่งนี้ คุณเองก็คงไม่รู้จะตอบพ่อคุณอย่างไร!”

หัวหน้าหันมา มองที่เย่ชวง สีหน้าท่าทางดุดันหนักแน่น ไม่เหมือนว่ากำลังล้อเล่น

“ฉันรู้แล้วค่ะ”เย่ชวง ขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน เธอคิดไม่ถึงว่า คนไร้ยางอายสารเลวอย่างนั้น เบื้องหลังจะลึกลับ มากมายขนาดนั้น！

คนธรรมดาคนหนึ่ง เบื้องหลังกลับเกี่ยวข้องกับเยี่ยนจิงถึงขนาดมาปกป้องเขา……เขาเป็นใครกันแน่

เย่ชวงฉลาดสุขุมเยือกเย็น คิ้วเธอขมวดเข้าหากันแน่น สุดท้ายก็ไม่อาจคาดเดาความเกี่ยวข้องอะไรได้

ตัวตนที่แท้จริงของเฉินเป่ย รู้สึกเรื่องราวซับซ้อนสับสนขึ้นมาในชั่วพริบตา……

เย่ชวงเดินมาถึงหน้าห้องสอบสวน สองมือกอดอก ทะลุผ่านหน้าต่างกระจกของห้องสอบสวน มองเข้าไปข้างใน

ภายในห้องสอบสวน เฉินเป่ยนอนอยู่บนเตียงอย่างสบายอกสบายใจ ทำท่าทางราวกับนอนหลับสบาย ไม่เหมือนว่าห้องนี้เป็นห้องสอบสวนที่น่ากลัวแต่อย่างใด!

เย่ชวงมองคนสารเลวไร้ยางอาย ใบหน้าเต็มไปด้วยความสงสัย นี่เพิ่งผ่านไปไม่กี่นาทีเอง คนๆนี้ก็หลับแล้วเหรอ เห็นที่นี่เป็นบ้านตัวเองหรือยังไง!

“ตื่นขึ้นมาเดี๋ยวนี้”ดวงตาคู่สวยของเย่ชวงเต็มไปด้วยความเกลียดชัง ออกแรงตีที่ประตูเหล็กอย่างแรง

“ทำไมครับ หัวหน้าเย่”เฉินเป่ยลุกขึ้นมา ยิ้มหวานให้

“รีบไสหัวไปซะ ฉันไม่อยากเห็นหน้านาย” น้ำเสียงเย่ชวงเยือกเย็น

“หัวหน้าเย่ ยังไม่ครบสิบห้าวันเลยนะครับ”　เฉินเป่ยยิ้มอ่อนๆ

“ก่อนนี้แจ้งให้ภรรยาคุณทราบแล้ว เธอมาประกันตัวคุณแล้ว คุณไปได้แล้ว”　เย่ชวงพูด

“ภรรยาเหรอ”เฉินเป่ยอึ้งไปชั่วครู่ หลีชิงเยียนมาเร็วขนาดนี้เลยหรือ

หากเป็นไปตามที่เขาคาด รอจนหลีชิงเยียนรีบมา ก็น่าจะต้องใช้เวลาอีกสักพัก นึกไม่ถึงว่าหลีชิงเยียน จะมาเร็วกว่าที่เขาคาดไว้มาก

เฉินเป่ยเดินออกมาจากห้องสอบปากคำ ถูกเย่ชวงนำตัวมาที่หน้าประตูสถานีตำรวจ เห็นหญิงสาวสวยสองคนนั่งอยู่บนเก้าอี้ยาวตรงระเบียงทางเดิน

“ประธานหลี”　เฉินเป่ยเดินมาตรงหน้าหลีชิงเยียน ยิ้มให้

หลีชิงเยียนลุกขึ้น มองสภาพของเฉินเป่ย แววตาก็ยิ่งแสดงความเกลียดชังมากขึ้น

ผู้ชายคนนี้ยิ่งดูสกปรกน่าขยะแขยง….. มากกว่าตอนก่อนที่จะมาที่สถานีตำรวจเสียอีก บนตัวก็เต็มไปด้วยกลิ่นบุหรี่ ราวกับหลุดออกมาจากสนามรบ ทำให้หลีชิงเยียนอดไม่ได้ที่จะเอามืออุดจมูก

เย่ชวงกวาดสายตามองไปที่หลีชิงเยียนและซูเสี่ยวหยุน เห็นว่าผู้หญิงสองคนนี้รูปร่างหน้าตาสะสวยไม่ด้อยกว่าตัวเองเลย ทำให้เธอรู้สึกแปลกประหลาดใจ มองไปยังเฉินเป่ย ในใจเธอก็ยิ่งเพิ่มความสงสัยในตัวตนของเขามากยิ่งขึ้น

คนธรรมดาคนหนึ่ง ทำไมถึงรู้จักผู้หญิงสองคนที่รูปร่างหน้าตาสะสวยขนาดนี้ได้ และยังทำให้พวกหล่อนมาประกันตัวเขาอีก หนึ่งในนั้น ยังเป็นภรรยาของไอ้สารเลวนี่ด้วย

ไอ้ผู้ชายคนนี้ ช่างโชคดีอะไรแบบนี้ หรือว่าแฟ้มประวัติอาชญากรรมของสถานีตำรวจมีปัญหา หรือว่าผู้ชายคนนี้ ยังมีสถานะอื่นอีก

เย่ชวงส่งเสียงฮึ่มในลำคอ หลีชิงเยียนและซูเสี่ยวหยุนไม่เหมือนกันเสียทีเดียว แต่ท่วงท่าอิริยาบถสวยสง่า ทำให้ผู้หญิงอย่างเย่ชวงรู้สึกอิจฉาในใจ

“เสี่ยวเยียน คิดไม่ถึงเลยนะว่าสามีเธอก็จะรู้จักการต่อสู้ด้วย”　ซูเสี่ยวหยุนมองเฉินเป่ยอย่างรู้สึกสนใจ นิ้วเรียวยาวหนีบบุหรี่สำหรับผู้หญิง ปล่อยควันออกมาจากปากเบาๆ

“แถมยังทำให้คนอื่นบาดเจ็บ……เขาไม่ถูกตีตายก็ดีเท่าไหร่แล้ว ตัวเล็กๆอย่างเขา มีครั้งไหนที่จะไม่วิ่งเร็วกว่ากระต่ายบ้าง”　หลีชิงเยียนชำเลืองมองเฉินเป่ยเอ่ยอย่างเยาะเย้ย

หลีชิงเยียนมองผู้ชายคนที่ไม่เคยทำเรื่องอะไรสำเร็จนอกจากก่อเรื่อง ในใจนั้นเรียกว่าเกลียดชัง　ทุกครั้งที่พบกับภยันอันตราย สามีของตนเองผู้นี้ก็ไม่เห็นแม้แต่เงา หากไม่เพราะตัวเองมีบอดี้การ์ดคอยคุ้มครองอยู่หนึ่งคน ก็ไม่แน่ว่าจะเอาชีวิตเล็กๆนี้รอดได้หรือเปล่า

หลีชิงเยียนสงสัยมาตลอด ตนเองแต่งงานกับสามีคนนี้ ก็เหมือนรังแกคนที่อ่อนแอกว่าแต่กลัวคนที่แข็งแรงกว่า!

เฉินเป่ยเดินตามหลีชิงเยียนออกมาจากสถานีตำรวจ นั่งลงบนรถไมบัคซีรี่ย์เอส เสียงสตาร์ทดังกระหึ่ม ออกจากที่นี่……

…………