สมองเธอมีปัญหาจริงๆ หรือ?
เส้นหมี่โกรธจนแทบจะบ้า!
“เอาล่ะ เรื่องนี้ พ่อแม่เธอสั่งสอนเธอไปแล้ว คุณเส้นหมี่คุณอย่าหาเรื่องเธอที่นี่อีกเลย เธอไม่ได้ตั้งใจ”
“ไม่ได้ตั้งใจ?พูดออกมาได้ง่ายๆ แบบนี้เลยหรือ?คุณรู้ไหมว่าเพราะเธอทำแบบนี้ เป็นไปได้ว่าคุณชายของพวกคุณจะโดนเธอทำลายได้?”
เส้นหมี่ไม่ฟังคำนี้ยังดีเสียกว่า พอได้ยิน ก็ยิ่งโกรธ โต้กลับด้วยเสียงเฉียบขาดตรงนั้นทันที
สมมาตร:“……”
ตอนที่เขาจะหาคำพูดดีๆ มาโน้มน้าว จู่ๆ หญิงสาวที่เมื่อกี๊เส้นหมี่พยายามจะหยุดแต่หยุดไม่อยู่ หลังจากคำพูดของเธอพูดจบก็
“เอี๊ยด——”เสียงดังชัดขึ้นมา!
บีเอ็มสีขาวคันนั้นก็หยุดลงในเวลานี้
“ฉันทำลายเขาหรือ?เส้นหมี่ เธอพูดมาให้ชัดเจนสิ ใครกันแน่ที่ทำลายเขา?ห๊ะ?”แครอทพุ่งออกมาจากรถ แล้วมาตรงด้านหน้าเส้นหมี่
เส้นหมี่ยังไม่ระบายความโกรธออกมา เห็นเธอออกมาเอง ก็ไม่เกรงใจอีก
“ฉันพูดยังไม่ชัดอีกหรือ?ตัวเธอทำอะไรไปยังไม่รู้อีกหรือ?”
“ใช่ ฉันรู้ แต่เธอรู้ไหมทำไมฉันต้องทำแบบนี้?นั่นเพราะเธอไง!”แครอทตะโกนออกไป นิ้วมือแทบจะชี้ไปที่หัวของเส้นหมี่อยู่แล้ว
สองสามีภรรยาอรรตพลก็ลงมาในเวลานี้ พอเห็นฉากนี้ พวกเขาก็รีบเข้ามา อยากจะหยุดลูกสาวตัวเอง
เส้นหมี่เห็นครอบครัวนี้ นึกถึงครั้งที่แล้วที่ไปตระกูลลัดดาวัลย์ของพวกเขา ฉากที่พวกเขาบิดเบือนข้อเท็จจริงภายนอกดูจริงจังแต่ภายในกลับไม่ใช่อย่างนั้น ก็โกรธจัด ก็หัวเราะออกมาอย่างเยือกเย็นทันที
“ใช่ พวกคุณตระกูลลัดดาวัลย์ก็เป็นแบบนี้ไม่ใช่หรือ?พวกคุณเคยผิดด้วยหรือ?คนอื่นผิดตลอดนี่?”
“ไร้สาระ!เธอไม่เชื่อใช่ไหม?โอเค งั้นฉันก็จะบอกเธอว่าทำไมฉันต้องทำแบบนี้?เมื่อคืนเธออยู่กับเขาไม่ใช่หรือ?เขาไม่ได้ไปช่วยเธอหรือไง?”
“……”
ประโยคนี้ เส้นหมี่ยังยืนตะลึงงันอยู่ตรงนั้น
ผู้หญิงคนนี้ ดันรู้เรื่องนี้
แต่ว่า นี่ไม่ใช่ประเด็น จากนั้น เธอก็พูดอะไรที่ทำให้เธอตกใจยิ่งกว่าเดิม:“เขาปิดบังฉัน ทำเป็นเหมือนว่าถูกฉันลบความทรงจำไป แต่ว่า เขาจำเธอได้ตลอด เธอมันแพศยา ร้ายกาจ!!”
แครอทตะโกนออกไปดังลั่น
พูดจบ ในที่สุด ตรงนั้นก็เงียบลงทันที
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเส้นหมี่ หลังจากที่สมองเธอมีเสียงดัง“หึ่ง”จ้องผู้ชายคนนี้ แม้แต่ความคิดก็หยุดลง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก