ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 375

ผ่านไปครึ่งชั่วโมง ในที่สุดทั้งสองก็ออกเดินทาง

คาสิโนไม่ใช่สถานที่ที่ดีอย่างแน่นอน

ยิ่งไปกว่านั้น ที่นี่ก็เป็นเขตสงคราม ไม่ต้องพูดถึงว่าสภาพแวดล้อมภายในนั้นวุ่นวายแค่ไหน

เมื่อเส้นหมี่นำปอร์เช่มาถึง เพียงชำเลืองมองตึกหรูหราสูงตระหง่านกลางย่านไฮโซตรงหน้า เธอก็ตกตะลึงอยู่กับที่ทันที ที่นี่เต็มไปด้วยผู้คน ทางเข้าก็เต็มไปด้วยรถหรูตัวท็อปจอดเต็มไปหมด และที่น่าทึ่งที่สุดคือ เธอเห็นประตูโค้งสูงในคาสิโนแห่งนี้ทั้งหมดทำด้วยทองคำ!!

นี่มันน่าทึ่งมาก ที่ละลายทรัพย์คงหมายถึงสถานที่แบบนี้ใช่ไหม

เส้นหมี่กลืนน้ำลาย

"เป็นอะไรไป ไม่กล้าเข้าไปเหรอ"

ปอร์เช่เดินตามหลังเธอตลอด ก่อนจะเห็นเธอหยุดเดินกะทันหัน เขาจึงก้าวไปข้างหน้าเดินข้างเธอ

เส้นหมี่ส่ายหัวอย่างรวดเร็ว "ไม่ใช่แน่นอน แค่สังเกตก่อน ไปกันเถอะ พี่จะพานายเข้าไป"

เธอพยายามทำให้ตัวเองดูผ่อนคลายที่สุด

กำลังล้อเล่นอยู่หรอ

เธอเป็นถึงพี่สาว ถ้าเธอตื่นตระหนก แล้วเธอจะพาเขาเข้าไปได้ยังไง จะคุยธุรกิจในนี้ได้อย่างไร

เส้นหมี่เดินนำเข้าไปในคาสิโนก่อน

ทันทีที่ทั้งสองคนเข้ามา อาจเป็นเพราะคนในคาสิโนเห็นพวกเขาแปลกหน้า จึงมีคนมาขวางพวกเขาทันทีอย่างไม่คาดคิด

เส้นหมี่ "..."

เธอรีบคว้ามือน้องชายที่เดินตามหลังเธอทันที "ไม่ต้องกลัว!"

ปอร์เช่ที่กำลังมองไปรอบๆอย่างพิจารณาอยู่ก็รู้สึกตัวขึ้น ทันใดนั้นดวงตาสีดำสนิทดุจหยกของเขาค่อยๆก้มลงมองมือที่จับเขาอยู่

"ขอโทษค่ะ เรามาหาคน"

"มาหาคน มาหาใคร"

"คุณเดิรก์ เขานัดเรามาพบที่นี่" เส้นหมี่หยิบนามบัตรของนักธุรกิจน้ำมันจากกระเป๋าของเธอออกมา

มหาเศรษฐีน้ำมันรายนี้ว่ากันว่าเป็นคนดังของที่นี่ บริษัทเขาใหญ่โต คิดว่าคนพวกนี้คงจะรู้จักเขาดี

"ที่แท้ก็เป็นแขกของคุณเดิรก์ เชิญเข้ามา เขาอยู่ห้องวีไอพีชั้นบนเลขที่ 303"

พอเห็นนามบัตรนี้แล้ว คนเหล่านี้ก็ยิ้มทันที แล้วปล่อยให้ทั้งสองเข้าไปข้างใน

เส้นหมี่ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

แล้วคว้ามือเขาเดินเข้ามาอย่างรวดเร็ว

"ที่นี่นี่จริงๆเลย แค่จะเข้าประตูก็เข้มงวดมาก เช่อย่าไปไหนมั่วซั่วเข้าใจไหม ตามพี่มาติดๆ ถ้าหลงกันแล้ว พี่ก็ไม่รู้จะไปหานายที่ไหน"

เธอเดินเข้ามาพลางคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้

อย่างที่ทุกคนรู้ เด็กหนุ่มร่างสูงที่ถูกเธอจับมือเดินตามเธอมาข้างหลังติดๆ สายตามองไปที่มือที่ถูกจับอยู่ตลอด

ใช่ เมื่อเทียบกับมือของเขา นิ้วที่เรียวยาวของเธอสามารถพูดได้ว่าเป็นเพียงมือเล็กๆ