ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 409

อรรตพลรีบเข้าไปในเมืองด้วยความเร่งรีบ

เรื่องเกี่ยวกับภรรยาเก่าของแสนรัก ตั้งแต่เธอกลับมาก่อปัญหาให้ตระกูลลัดดาวัลย์ของเขาครั้งก่อน เขาก็ได้บอกกับลูกสาวของเขาแล้วก็อย่าไปยุ่งกับเธออีก

เหตุผลหนึ่งก็เพราะไม่ว่ายังไงเธอก็ยังเป็นแม่ของเด็กสามคนในตระกูลหิรัญชา ถ้าทำอะไรเธอ คุณท่านอาจจะเอาเรื่องได้

และยังมีเรื่องนั้น ท้ายที่สุดแสนรักก็ถูกทิ้งให้อยู่เพียงลำพัง

ตั้งแต่นั้นทุกคนก็รู้ว่า เขาก็ไม่ได้อยากทำร้ายเธอ

ดังนั้นไม่แตะต้องเธอจะดีที่สุด

แต่เขาคิดไม่ถึงว่าลูกสาวของเขาจะทำเรื่องเดือดร้อนได้รวดเร็วขนาดนี้

“หัวหน้าดลธี คุณบอกสถานการณ์ตอนนี้ให้ผมรู้ได้ไหม ตอนนี้เส้นหมี่เป็นยังไงบ้างแล้ว”

“ไม่ได้สติ หมอบอกว่าเป็นการสะกดจิตขั้นสูง นี่ก็ผ่านมาห้าวันห้าคืนแล้ว สิ่งที่ท่านประธานกลัวก็คือ เมื่อเธอฟื้นขึ้นมาแล้ว เธอจะลืมลูกของตัวเอง เมื่อถึงเวลานั้นจะทำยังไง”

ดลธีหันมามองเขาอย่างเย็นชา

อรรตพลหน้าซีดอีกครั้ง

ทำยังไงดี

ลูกสาวของเธอสามารถเป็นลูกสะใภ้ของตระกูลหิรัญชาได้ แต่แม่ของเด็กสามคนยังไงก็ยังเป็นเส้นหมี่ ถ้าเกิดอะไรขึ้นจริงๆ คาดว่าการแต่งงานของพวกเขาคงจะจบลง

อรรตพลเข้าใจแล้วว่าทำไมแสนรักถึงไม่เรียกลูกสาวเขามา แต่เรียกเขามาแทน

อรรตพลรอมาถึงโรงพยาบาลอย่างใจจดใจจ่อ

แต่พวกเขาสองคนคาดไม่ถึงเลยว่า เมื่อมาถึง เส้นหมี่ที่นอนสลบอยู่บนเตียงจะฟื้นได้สติแล้ว

เป็นช่วงเวลาโพล้เพล้ แสงลอดเข้ามาทางหน้าต่างเล็กน้อย ผู้หญิงในห้องคนไข้ถูกพยุงให้ลุกขึ้นนั่ง จากนั้นเธอก็ไออย่างรุนแรงโดยมีชายหนุ่มพยุงเธออยู่ จากนั้นเธอก็โน้มตัวลง อ้วกออกมาเป็นสายเลือด

“คุณ…ไม่เป็นไรใช่ไหม”

ใบหน้าของแสนรักยังคงตึงเครียด และซีดขาวมากขึ้นไปอีก

ที่จริงสิ่งที่เขากลัวเป็นอีกเรื่องหนึ่ง แต่หลังจากที่เธอฟื้นขึ้นมา เธอก็ไม่พูดอะไรเลย เขาจึงทำได้เพียงแค่หรอ ราวกับเท้าข้างหนึ่งเหยียบอยู่บนขอบหน้าผา

เส้นหมี่รู้สึกสบายตัวขึ้นมากแล้ว จึงพยายามเอนหลังนอนอย่างยากลำบาก ขนตายาวของเธอสั่นเล็กน้อย หน้าผากซีดเต็มไปด้วยเหงื่อเม็ดเล็กๆ

“ไม่…เป็นไร แค่เข็มเล่มนี้มันอึดอัดอยู่ในปากของฉัน”

“เข็ม”

แสนรักตกตะลึง

เขาจึงหันไปมองกองเลือดที่เธอเพิ่งพ่นออกมาทันที