รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 631

“โอเค ฉันใช้เวลาไม่นานหรอก”

กนกอรรู้ว่าพี่ชายมาทำอะไร

นฤเบศวร์ตบหน้าตัวเองเบาๆ

กนกอรเข้าใจในทันที เธอเอนตัวไปจูบที่แก้มของเขา และยังลูบสองครั้งแล้วพูดกับเขาว่า: “นับวันยิ่งตัวติดขึ้นนะ ทั้งติดแฟนและเย้ายวนใจ”

“ฉันชอบติดแค่เธอคนเดียว”

ถ้าเขาไม่ตัวติดแบบนี้ เขาจะเลื่อนขั้นเป็นพ่อคนเร็วขนาดนี้ได้อย่างไร

ทันทีที่เขาคิดว่าตัวเองจะได้เป็นพ่อ เพียงอีกเก้าเดือนต่อมา เขาจะมีลูกที่อาจเหมือนเขาหรือเหมือนกนกอร จนความคับข้องใจของนฤเบศวร์ที่คิดว่าจะต้องอดก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย

จะโทษเด็กก็ไม่ได้ ใครบอกให้เขาสนใจแต่การทำลูก และไม่สนใจสิ่งอื่นใด

สมควรที่เขาต้องอด

“พอได้แล้วๆรีบไปต้อนรับพี่เถอะ”

กนกอรเร่งรัดเขา

เพื่อป้องกันเขาขี้เกียจ และล่าช้าเป็นเวลานานก่อนที่จะลงไปชั้นล่าง

นฤเบศวร์พึมพำและลงไปชั้นล่าง

พี่กอล์ฟนั่งอยู่บนโซฟา สำหรับสิ่งของความร่ำร่วยของในห้อง เขาไม่แม้แต่จะเหลียวมองเลย

มีอาหารบำรุงสองถุงใหญ่วางอยู่บนโต๊ะ และไม่ต้องถามก็รู้ว่าเขาส่งให้กนกอรกิน

เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้า พี่กอล์ฟมองไปทางบันไดและเห็นนฤเบศวร์ลงมาข้างล่างคนเดียว เขาก็รู้ทันทีว่าเขามาเร็วเกินไป และน้องสาวของเขายังไม่ตื่น

“สวัสดีครับพี่”

หลังจากที่นฤเบศวร์ลงมาข้างล่าง เขาก็เดินมาด้วยรอยยิ้ม นั่งลงตรงข้ามพี่ของเขาและพูดว่า: “พี่ครับ เราไม่ขาดแคลนอะไรเลย พี่ไม่จำเป็นต้องซื้ออะไรมากมายมาหรอกครับ”

พี่กอล์ฟพูดอย่างเฉยเมยว่า: “นี่สำหรับกนกอร ไม่ใช่ให้นาย”

นฤเบศวร์สำลัก

“อรยังไม่ตื่นอีกเหรอ”

“ตื่นแล้วครับ แต่เดี๋ยวก็ลงมา พี่ทานข้าวมาแล้วหรือยังครับ เดี๋ยวมาทานข้าวด้วยกัน”

พี่กอล์ฟยังคงมีท่าทีเฉยเมย และเขาก็พูดว่า: “ถ้าฉันกินแล้ว นายก็จะไม่เรียกฉันงั้นเหรอ”

นฤเบศวร์สำลักอีกครั้ง

เขามองไปที่พี่ชายอย่างระมัดระวัง และรู้สึกเสมอว่าวันนี้พี่ชายกำลังโกรธอยู่ และความโกรธนี้ยังพุ่งเป้ามาที่เขา

นฤเบศวร์พยายามนึกถึงความสัมพันธ์ของเขากับพี่ชาย แม้ว่าทั้งสองครอบครัวจะกลายเป็นบ้านเดียวกัน แต่ตระกูลภูสิทธ์อุดมยังคงใช้ชีวิตเหมือนเดิม ไม่เคยใช้ชื่อเสียงของตระกูลเดชอุป และไม่เคยใช้นฤเบศวร์หาผลประโยชน์ให้ตัวเอง

ดั้งนั้นการติดต่อของเขากับพี่ชาย ก็มีแค่พูดคุยกับพี่ชายทุกครั้งที่เขาพาภรรยากลับบ้านแม่ จากนั้นก็ไม่มีอะไรแล้ว

เขาไม่เคยหาเรื่องพี่ชายเลยจริงๆ

นับตั้งแต่ที่เขาได้รู้จักกนกอร นฤเบศวร์พบว่าเขามักประจบประแจงคนตระกูลภูสิทธ์อุดมเสมอ

อาจเป็นเพราะเขาตกหลุมรักก่อน

ว่ากันว่าในเกมแห่งความรู้สึก ใครก็ตามที่หลงรักก่อน มักเป็นฝ่ายแพ้

เมื่อยืนยันว่าเขาไม่เคยทำเรื่องที่ให้พี่ชายขุ่นเคือง นฤเบศวร์ยืดเอวตรงและถามว่า: “พี่ครับ ผมทำอะไรผิดไปหรือเปล่า ผมรู้สึกเหมือนพี่ชายมักจะเพ่งเล็งมาที่ผมเสมอ”

พี่กอล์ฟมองเขาอย่างเย็นชา

นฤเบศวร์: “……”

เขาทำอะไรผิดไปจริงๆเหรอ