ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้ นิยาย บท 408

ยังไม่จบ？！

หรือหนานหว่านเยียนเขียนมากกว่าหนึ่งบท ภายในเวลาหนึ่งก้านธูป？

มันจะเป็นไปได้อย่างไร! กวีบทนี้เป็นผลงานชิ้นเอกแล้ว ข้างหลังคงไม่ได้เอาของไม่ดีมาปนกับของดีใช่หรือไม่

คิดแล้วคิดอีก ทุกคนก็ให้ความสนใจทันที ฟังเซียงอวี้อ่านบทกวีบทหลังต่ออย่างตื่นเต้น

เมื่ออ่านบทกวีทั้งหมดจบลง ทุกคนต่างรู้สึกทึ่ง ไม่คาดคิดว่า บทที่สาม กับบทที่สี่...

กระทั่งอ่านถึงบทที่สิบ เซียงอวี้ถึงได้หยุดลงจริงๆ

ทุกคนต่างตกใจอ้าปากค้าง ตะลึงงัน

ทุกคนที่นี่ล้วนรู้บทกวีพอสังเขป บางคนก็รู้ลึกยิ่งกว่า

แต่ทุกคนก็รู้ว่า บทกวีทั้งสิบที่หนานหว่านเยียนเขียนนี่ไม่ใช่ผลงานธรรมดาสามัญ สุ่มหยิบมาสักบท ก็บันทึกลงประวัติศาสตร์ได้แล้ว!

มีบางคนถอนหายใจอย่างตกตะลึงว่า “แม้แต่ปราชญ์กวีของสมัยก่อน เขียนบทกวีเรียบเรียงถ้อยคำยังต้องใส่แรงบันดาลใจที่ผุดขึ้นอย่างฉับพลัน พวกเขาก็ไม่อาจเขียนลื่นเหมือนปอกกล้วยเข้าปาก แต่พระชายากลับทำได้+ ช่างเก่งกาจเกินไปจริงๆ!”

“ใช่แล้วๆ อย่าว่าแต่ปราชญ์กวีเลย แม้แต่เซียนกวี หรือเทพกวีมาเอง ก็ไม่อาจเขียนผลงานชิ้นเอกทั้งสิบบท ภายในระยะเวลาอันสั้นได้! นี่แค่ครึ่งก้านธูป ครึ่งก้านธูปเท่านั้น!”

หนานหว่านเยียนถูกชมจนรู้สึกเขินอายเล็กน้อย รู้สึกขอโทษเหล่าบุคคลสำคัญในใจไม่หยุด ที่ใช้บทกวีของพวกเขามาสวมรอย แต่นางก็ลงนามทั้งหมด ขอบคุณบุคคลสำคัญ

กู้โม่หลิงจ้องมองหนานหว่านเยียนที่สวมชุดสีแดงดุจเลือด ด้วยสายตาที่ยากหยั่งถึง

สตรีที่เก่งกาจเช่นนี้ เป็นแค่พระชายาอี้ก็เสียของเกินไปแล้ว...

ฮูหยินเฉิงเซี่ยงกับหนานชิงชิงโมโหจนตาแทบถลนเบ้าออกมา

โดยเฉพาะหนานชิงชิงกัดริมฝีปากอย่างรุนแรง ขยำบทกวีที่ตนเองบรรจงเขียนบนกระดาษในมือ จนยับยู่ยี่

นางใช้เวลาเขียนทั้งก้านธูปอย่างไม่ว่อกแว่ก เขียนออกมาได้สามบท ทั้งเป็นบทกวีที่นางเริ่มเตรียมตัวตั้งแต่ได้รับเทียบเชิญ!

แต่ในเวลาครึ่งก้านธูป หนานหว่านเยียนเขียนผลงานชิ้นเยี่ยมได้สิบบท!

และทุกบทล้วนบดขยี้นาง!

หนานหว่านเยียน!!!

นางจะมาตบหน้านาง แย่งทำตัวเด่นอย่างนี้ได้อย่างไร!

หนานชิงชิงโกรธจนจับตัวฮูหยินเฉิงเซี่ยงไว้ ฮูหยินเฉิงเซี่ยงก็โกรธจนกัดฟันกรอด ยังดีที่พวกนางเตรียมแผนสองรองรับไว้ ไม่ปล่อยให้หนานหว่านเยียนสมใจแน่!

สายตาฮูหยินเฉิงเซี่ยงมองทางคุณชายชุดม่วงที่ยืนอยู่ไม่ไกล แล้วขยิบตาให้

ฮูหยินกั๋วกงมองหนานหว่านเยียนด้วยความชื่นชม ไม่ทำให้นางผิดหวังจริงๆ!

หนานหว่านเยียนช่างอัดแน่นไปด้วยความประหลาดใจจริงๆ!