แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1097

เฉินโม่หันมามองเจี่ยงหยาว “เราไปกันเถอะ!”

เหตุผลที่เฉินโม่อยู่ต่อ เพราะจะจัดการอานหลิงหัว ต่อไปเจี่ยงหยาวจะได้ไม่โดนรบกวนในมหาวิทยาลัยซีเป่ย

ตอนนี้ทำสำเร็จตามเป้าหมายแล้ว จึงไม่มีความจำเป็นต้องอยู่ที่นี่ต่อ

ส่วนงานประชุมสุดยอดของมณฑลซีไห่......แม้งานนี้เป็นงานใหญ่สุดยอดสำหรับคนมากมาย แต่สำหรับเฉินโม่ มันธรรมดาจนไม่มีค่าให้พูดถึง

เจี่ยงหยาวก็ไม่ได้สนใจงานประชุมสุดยอดของมณฑลซีไห่ ถ้าหลินเหม่ยหลิงไม่เอาแต่พูดกล่อมให้เธอมา เธอก็ไม่มาที่นี่หรอก

เมื่อได้ยินว่าเฉินโม่จะกลับ เธอแทบอยากกลับจนทนไม่ไหว

“โอเค” เจี่ยงหยาวพยักหน้าแล้วยิ้มบางๆ

เมื่อได้ยินว่าทั้งสองคนจะกลับ หลินเหม่ยหลิงร้อนใจทันที “อย่าสิ พวกนายกลับแล้วฉันจะทำยังไง”

เจี่ยงหยาวมองบนใส่เธอ “ถ้าไม่ใช่เพราะเธอเอาแต่จะให้ฉันมา ก็คงไม่เกิดเรื่องมากมายขนาดนี้ ถ้าเธออยากดูก็อยู่ต่อ ถ้าไม่อยากดูก็กลับไปกับพวกเรา”

หลินเหม่ยหลิงกระอักกระอ่วน ถ้าพูดขึ้นมาจริงๆ เธอก็เป็นตัวต้นเหตุจริงๆ ถ้าเธอไม่เอาแต่พูดกล่อมให้เจี่ยงหยาวมา ก็คงไม่เกิดเรื่องมากมายขนาดนี้

ความลังเลผุดขึ้นบนใบหน้าหลินเหม่ยหลิง เมื่อชั่งน้ำหนักดูแล้ว เธอจึงตัดสินใจอยู่ต่อ

“โอเค พวกเธอกลับไปก่อนเถอะ! เดี๋ยวฉันกลับไปกับนักเรียนคนอื่น!” หลินเหม่ยหลิงพูดอย่างผิดหวัง

“อืม งั้นเธอดูแลตัวเองด้วย!” เจี่ยงหยาวพยักหน้า นักเรียนอยู่กันเยอะขนาดนี้ เธอจึงไม่ต้องกังวลความปลอดภัยของหลินเหม่ยหลิง

“พี่เฉินโม่ เราไปกันเถอะ!” เจี่ยงหยาวจูงมือเฉินโม่ พูดด้วยใบหน้าอ่อนโยน

“อืม”

เมื่อได้ยินว่าเฉินโม่จะไปแล้ว ผู้นำตระกูลจั่วคารวะเฉินโม่ แล้วพูดว่า “ผู้มีพระคุณเดินทางมาไกล พวกเรายังไม่ได้ทำหน้าที่เป็นเจ้าบ้านที่ดีต้อนรับแขกผู้มาเยือน อยู่ร่วมงานประชุมสุดยอดของมณฑลซีไห่แล้วค่อยกลับดีไหมครับ พวกเราจะได้แสดงน้ำใจของตัวเอง เพื่อตอบแทนพระคุณที่ผู้มีพระคุณช่วยไว้ในวันนั้น”

เฉินโม่พูดอย่างราบเรียบว่า “ไม่จำเป็นหรอก ฉันฆ่ากงซุนจั่วเสวียนในวันนั้น ไม่ใช่เพราะช่วยพวกนาย ดังนั้นพวกนายไม่จำเป็นต้องกังวลใจ”

ผู้นำตระกูลจั่วกระอักกระอ่วนเล็กน้อย จะพูดประจบแต่กลับประจบไม่ถูกทางซะอย่างนั้น

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แดนนิรมิตเทพ