เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1091

เมืองชั้นในหรือเรียกอีกอย่างว่าวัง คือประมุขแห่งประเทศ

พลับพลายก กำแพงสีแดงพร้อมรั้วสูง หอสังเกตการณ์กระจายล้อมเป็นวง

ประตูยิ่งใหญ่ทรงพลังสูงเสียดฟ้า

มังกรทองฮึกเหิม ลอยอยู่ในพลับพลา

ลำแสงสว่างไสวเป็นแถบ ทางเดินในวังล้วนเป็นลายเมฆ

หอเอนข้างตำหนักมีสัตว์อสูรยืนอยู่หกตัว เปิดปิดรับการคุ้มครองจากฟ้าดิน

กระเบื้องเคลือบ เสาจากแร่ล้ำค่า สิ่งที่ปรากฏในสายตาเป็นอันดับแรกคือตัวอักษรขนาดใหญ่คำว่าอู่อานที่อยู่บนพื้น

ตัวอักษรคำว่าอู่ แข็งแกร่งองอาจ ราวกับมีดฟันขวานสับ เป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์

ตัวอักษรคำว่าอานดูเรียบง่าย ราวกับกระบี่สายลมกวาดไปเบาๆ แฝงด้วยฟ้าดิน

ตัวอักษรทั้งสองตัวเป็นหยินหยาง ปราณหนึ่งไหลเวียนอยู่บนพื้น

ขอแค่เป็นคนที่เคยเรียนเกี่ยวกับค่ายกล หรือเป็นคนที่รู้จักค่ายกล จะดูออกเลยว่านี่คือค่ายกลสองขั้วแบบดั้งเดิม หรือเรียกอีกอย่างว่าค่ายกลไท่จี๋

แม้ค่ายกลเรียบง่าย แต่กลับแข็งแกร่งจนน่ากลัว

มีคำกล่าวไว้ว่า ค่ายกลมืดอ่อนแอกว่าพลัง ค่ายกลสว่างแข็งแกร่งกว่าพลานุภาพ!

นี่คือค่ายกลใหญ่ค่ายกลแรกในวัง และเป็นค่ายกลสว่างอย่างสมบูรณ์แบบ

ทุกคนที่เข้ามา ล้วนรู้สึกถึงค่ายกลนี้ได้ สัมผัสกับความแข็งแกร่งที่กว้างใหญ่ไร้ขอบเขตเหมือนจักรวาลของค่ายกลนี้ อีกทั้งยังต่อเนื่องเหมือนสายน้ำที่ไหลไม่หยุด