บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 554

ในช่วงเวลาวิกฤติ ฉินเทียนกระโดดขึ้นทันที จับปลายดาบไว้แน่นด้วยมือทั้งสองข้าง

เดิมทีดาบเล่มนี้เป็นงานฝีมือชิ้นหนึ่ง เนื่องจากเป็นดาบที่มีขนาดใหญ่ ดังนั้นแม้แต่ปลายดาบก็กว้างเท่าฝ่ามือและหนาหนึ่งนิ้ว

ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ ไม่ว่าจะใช้แรงจับไว้แค่ไหนก็ไม่สามารถแทงทะลุผิวหนังได้แน่

ลิเหลียงคิดว่าฉินเทียนกำลังจะต้องตาย ชั่วขณะหนึ่ง เขารู้สึกเศร้าโศกเล็กน้อย

กระทั่งเขาพบว่าฉินเทียนนั้นเป็นเสมือนจี้ประดับชิ้นหนึ่งอย่างไรอย่างนั้น ติดห้อยอยู่บนปลายดาบ จากนั้นเขาก็คำรามแผดเสียงด้วยความโกรธ

ขณะที่เขาคำรามด้วยความโกรธ เขาก็เหวี่ยงดาบด้วยความรุนแรงที่เพิ่มมากขึ้น

ด้วยลมกระโชก ฉินเทียนถูกเหวี่ยงไปในอากาศด้วยดาบขนาดใหญ่ ร่างกายของเขาเปรียบเสมือนพู่ที่ติดมากับดาบอย่างไรอย่างนั้น

ดูอันตรายและสามารถปลิวไปได้ทุกเมื่อ แต่ทว่าเหมือนกับการเกาะติดอยู่บริเวณปลายของดาบ ไม่ว่าลิเหลียงจะเหวี่ยงแรงแค่ไหนก็ไม่สามารถสลัดให้หลุดได้เลย

เปรียบเสมือนการแสดงกายกรรมชั้นยอดของโลก

ฝูงชนที่อยู่ด้านล่างเวที ดวงตาเบิกกว้าง

“ดี!”

“สมแล้วที่เป็นพี่เทียนของผม ยอดเยี่ยมมากจริงๆ!” จี้ซิงกระตือรือร้นและอดไม่ได้ที่จะส่งเสียงตะโกน

“เยี่ยม!”

“ทักษะที่น่าทึ่งของคุณฉิน!”

“คุณฉินแข็งแกร่ง!” คนอื่นต่างส่งเสียงเชียร์ราวกับน้ำที่กำลังเดือด

อย่างไรเสีย หลังจากที่ได้เห็นความโหดร้ายของลิเหลียง พวกเขาไม่ต้องการถูกปกครองโดยลิเหลียง เช่นนั้นแล้วยังพอจะมีทางมีชีวิตรอดอยู่บ้างไหม?

ไม่ว่าใครก็ตามต่างก็คาดหวังให้ฉินเทียนเอาชนะลิเหลียงได้

นอกจากนี้ เพื่อประโยชน์ของทุกคนและเจ็ดเมืองทางใต้ ฉินเทียนไม่ลังเลเลยที่จะต่อสู้กับปีศาจเพียงลำพัง ด้วยจิตวิญญาณและการแบกรับภาระนี้ เขาก็พิชิตใจของทุกคนได้แล้ว

“คุณฉินสู้เขา!”

“พวกเรายินดีที่จะให้คุณเป็นผู้นำ!”

“เจ็ดเมืองทางใต้เคารพคุณฉิน!” ภายใต้สถานการณ์ที่น่าตื่นเต้น หม่าจั๋วชุนน้ำตารินไหลและเอ่ยตะโกนคำพูดเช่นนั้นออกไป

หลังจากคำพูดของเขา คนอื่นต่างก็มีปฏิกิริยาตอบโต้จากนั้นก็ตะโกนกันอย่างพร้อมเพรียง

“พวกเรายินดีที่จะให้คุณฉินเป็นผู้นำ!”

“เจ็ดเมืองทางใต้เคารพคุณฉิน!”

เสียงตะโกนดังก้องไปทั่วทั้งหุบเขา ชั่วขณะหนึ่ง นัยน์ตาของลิเหลียงปรากฏเปลวไฟออกมา

เขาเหวี่ยงดาบขนาดใหญ่ขึ้นสูง จากนั้นกระแทกลงบนเวทีเซวียนหยวน

ถึงแม้ว่าฉินเทียนจะถูกเหวี่ยงมาสักพักหนึ่งแว เหมือนกับการเล่นเกมที่ไร้น้ำหนักอย่างไรอย่างนั้น แต่ทว่าด้วยความอุตสาหะและพลังวิชาที่ไม่ธรรมดาของเขา เขาก็ยังสามารถครองสติได้อยู่เสมอ

ภายในดวงตายังตัดสินทุกการเคลื่อนไหวของลิเหลียงได้อย่างแม่นยำ

เมื่อรู้สึกได้ว่าท่าไม่ดีแล้ว ทันทีที่ดาบขนาดใหญ่สัมผัสพื้นผิวของเวทีเซวียนหยวน เขาปล่อยมือและกลิ้งตัวจากนั้นก็หลบหลีก

กึก!

ดาบทองแดงขนาดใหญ่ ภายใต้แรงผลักดันมหาศาล ดาบสัมผัสกับพื้นหิน ทันใดนั้นประกายไฟก็ลอยขึ้นและเศษหินก็ปลิวว่อน

ในขณะที่พื้นผิวหินแตกเป็นร่องลึก ดาบยักษ์เซวียนหยวนก็แตกหักเช่นกัน

ด้วยวิธีนี้ ลิเหลียงสูญเสียอาวุธของเขาไปอีกครั้ง

ส่วนฉินเทียนหลังจากกลิ้งออกไปไม่กี่เมตร เขายืดร่างกายของเขาและลุกขึ้นในทันใด

ใบหน้าของเขาซีด จ้องมองลิเหลียงด้วยสายตาเย้ยหยัน

“คุณคิดว่าคุณจะยืนหยัดไปได้อีกนานแค่ไหน?”

ลิเหลียงกำหมัดแน่นโดยไม่รู้ตัว ภายใต้ความโกรธ จะต้องครุ่นคิดอย่างใจเย็น

สูญเสียดาบ สถานการณ์ก็พลิกกลับไปยังช่วงก่อนหน้านี้ เขาไม่สามารถจับฉินเทียนได้ ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงปล่อยให้เรี่ยวแรงของเขาหมดลง

เป็นไปได้หรือไม่ว่าวันนี้ตัวของเขานั้นจะต้องพ่ายแพ้?

ในสายตาเห็นเหยื่ออยู่ตรงหน้า ร่างกายก็มีพละกำลัง แต่กลับทำสิ่งใดไม่ได้เลย เขาไม่ยินยอมให้เป็นเช่นนี้!

นอกจากนี้ หลังจากผ่านการต่อสู้ที่ดุเดือด เขาสัมผัสได้ว่าพลังเน่ยจิ้งภายในร่างกายของเขานั้นหายไปอย่างรวดเร็ว

เลือดที่เดือดพล่านกลับค่อยๆเย็นลง

สำหรับสิ่งนี้ ฉินเทียนเห็นได้อย่างชัดเจนมากกว่าที่เขาเห็นเสียอีก

ฉินเทียนตัดสินชี้ขาด ลิเหลียงในตอนนี้ เริ่มหดตัวลงแล้วเมื่อเทียบกับช่วงยุคทองก่อนหน้านี้

นี่คือสัญญาณของสภาวะถดถอย!

ดังนั้นตอนนี้เขามั่นใจว่าชัยชนะเป็นของเขา เขาไม่มีท่าทีรีบร้อนเลย เขาต้องการใช้โอกาสนี้เพื่อสำรวจความลับบางอย่างของวิหารเทพสังหารจากร่างกายของลิเหลียง

ผู้คนด้านล่างเวทีต่างส่งเสียงโห่ร้อง

ในขณะที่พวกเขากำลังจะตกสู่ห้วงของความมืดมิด ฉินเทียนพยายามอย่างเต็มที่เพื่อพลิกสถานการณ์ ด้วยกำลังของเขาเอง เขาได้ช่วยเหลือพวกเขาไว้

ในสายตาของพวกเขาในขณะนี้ ฉินเทียนคือดวงอาทิตย์ที่ส่องแสงอยู่บนฟากฟ้า เป็นวีรบุรุษกอบกู้โลก！

จี้ซิงหัวเราะเสียงดังลั่น “ปีศาจยักษ์ลิ ทำไมแกไม่สู้แล้วล่ะ?”

“แกคิดว่าหลังจากที่แกเปลี่ยนร่างแล้วแกคิดจะทำอะไรก็ได้งั้นสิ? บอกแกไว้เลยนะ เมื่อแกอยู่ต่อหน้าพี่เทียนของฉัน แกมันก็เป็นได้แค่ลูกกระจ๊อก!”

“พี่เทียน แสดงให้เขาเห็นถึงพละกำลังของพี่เลย!”