อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 1096
“ผนึกวิทยายุทธของพวกเราฝีมือแปลกประหลาดอย่างยิ่ง เจ้าปลดได้หรือ?”
“ไม่มั่นใจ แต่ขอลองก่อน ยังไงก็ต้องมีวิธี”
“รบกวนด้วย”
กู้ชูหน่วนตรวจดูชีพจรของฝูกวง พร้อมทั้งตรวจดูตำแหน่งจุดฝังเข็มให้กับพวกเขา แล้วก็ขมวดคิ้วขึ้นมา
ผนึกจุดฝังเข็มได้อย่างแปลกประหลาดจริงๆ ดูเหมือนปกติ แต่พวกเขากลับไม่มีเรี่ยวแรง โดยเฉพาะกระดูกที่อ่อนแรง อ่อนจนเพียงแค่บิดก็หัก
“พวกเราก็ลองมาหลายวิธีก็ไม่ได้ผล ทุกครั้งที่ลองทั้งร่างกายราวกับถูกสับละเอียด เจ็บปวดอย่างตายทั้งเป็น แม้แต่หัวใจยังรู้สึกแสบร้อน”
“รู้สึกแสบร้อน?”
“ใช่ เหมือนถูกไฟแผดเผา”
กู้ชูหน่วนตรวจดูให้กับเขาอีกครั้ง ลองกดสามจุดเฉวียน จุดจวี้เชวี่ย
“ซี๊ด.....”
ฝูกวงเจ็บปวดจนเหงื่อแตก
“คนที่ผนึกวิทยายุทธของพวกเจ้า ความสามารถน่าจะอยู่ระดับห้า พวกเขาไม่เพียงผนึกจุดฝังเข็มของพวกเจ้า ยังเลี้ยงพิษกู่ไว้ในตัวพวกเจ้า ภายในใจที่แสบร้อนเพราะหนอนกู่กำเริบ พวกเจ้ายิ่งดิ้นรนรุนแรง หนอนกู่ก็ยิ่งกระฉับกระเฉง จึงทำให้ยิ่งเจ็บปวด”
“ไม่กำจัดหนอนกู่ วิทยายุทธของพวกเจ้าก็ไม่สามารถกลับมาเป็นเหมือนเดิม ข้าใช้วิธีฝังเข็มสะกดจิตหนอนกู่ก่อน แล้วค่อยๆปลดผนึกจุดฝังเข็มทั้งหก”
“สะกดจิตหนอนกู่ก็พอแล้วหรือ? ต้องหาคนวางพิษกู่ไหม”
“ดูไม่ออกว่าเจ้าอายุยังน้อย” รู้จักวิชาพิษกู่ว่าหรือ?
“พวกเราไม่รู้ แต่นายของพวกเรารู้ เมื่อก่อนเคยได้ยินนางพูด”
วิชาพิษกู่เห็นได้น้อย มีเพียงในหนานเจียง แต่ว่านาง อายุน้อยขนาดนี้ก็รู้จักด้วย
เห็นกู้ชูหน่วนล้วงเอาแหวนออกมาหนึ่งวง เปิดแหวนมิติ หยิบชุดฝังเข็มออกมา
ฝูกวงเลว่อิ่งหายใจถี่ ฝูกวงคว้าจับมือกู้ชูหน่วนไว้อย่างตื่นเต้น จ้องมองดูแหวนมิติ
“เจ้าเอาแหวนวงนี้มาจากไหน? รีบบอกมา”
เลว่อิ่งถึงจะไม่พูดอะไร แต่ก็ขวางทางนางไว้ สายตาที่เยือกเย็นนั้น ราวกับหากนางไม่พูด เขาพร้อมจะลงมือตลอด
กู้ชูหน่วนหัวเราะ
หัวเราะอย่างเยาะเย้ย
“โลกแคบจริงๆ เจอสองคนที่รู้จักแหวนวงนี้อีกแล้ว พวกเจ้าอย่าบอกข้าว่า เจ้าของแหวนวงนี้ เป็นของนายพวกเจ้ามั้ง?”
“แม่นาง แหวนวงนี้ได้มาจากไหนหรือ?”
“เอามาจากไหนสำคัญด้วยหรือ? ข้าบอกว่าแย่งมา ขโมยมา แล้วพวกเจ้าบาดเจ็บสาหัสขนาดนี้ จะทำอะไรข้าได้?”
“หากเจ้าไม่พูด ต่อให้ต้องแลกด้วยชีวิตของพวกเรา ก็จะ.....”
“ก็จะอะไร? ตายไปพร้อมกับข้าหรือ?”
กู้ชูหน่วนหยิบเข็มเงินเล่มเล็กๆ ออกมาจากในชุดอย่างไม่สนใจ
“หมอหลวงที่พวกเขาเชิญมาใกล้จะถึงแล้ว อยากกลับมามีวิทยายุทธแล้วไปจากที่นี่ ก็นั่งนิ่งๆ ส่วนแหวนวงนี้ ข้าก็แค่ได้มาจากการประมูล”
ฝูกวงเลว่อิ่งมองตากัน
ดูท่าทีของนางไม่เหมือนพูดโกหก
ฝูกวงนั่งลง จ้องมองดูนางอย่างระแวดระวัง ให้นางฝังเข็มไปด้วย พร้อมถามไปด้วยว่า
“แหวนวงนี้ปรากฏอยู่ในงานประมูลได้อย่างไร?”
“เจ้าถามข้า ข้าจะรู้ได้อย่างไร”
“แม่นาง แหวนวงนี้ ขายให้พวกเราได้ไหม?”
“ไม่ได้”
เพราะแหวนวงนี้ นางเกือบจะถูกเวินเส้าหยีฆ่าตาย แล้วจะขายให้พวกเขาได้อย่างไร
ตอนนี้นางเพียงอยากที่จะฝังเข็มให้พวกเขาเสร็จโดยเร็ว แล้วก็ไปสืบดูว่าคนที่ถูกกักขังไว้คนนั้นใช่เซียวหยู่เซวียนหรือไม่
เมื่อกู้ชูหน่วนแทงเข็มลงไป เจ็บปวดจนใบหน้าหล่อเหลาของฝูกวงย่นคดเป็นวงกลม เจ็บปวดจนเขาแทบจะขาดใจ
“ทรมานหน่อย อดทนไว้ ใช่ ในเมื่อพวกเจ้ารู้จักแหวนวงนี้ งั้นพวกเจ้ารู้ไหมว่าขลุ่ยกับขนมดอกไม้ที่ถูกผนึกอยู่ในนี้เป็นของใคร?”
“เป็นของนายของข้า”
“นายของเจ้าเป็นผู้ชาย?”
“ผู้หญิง”
ผู้หญิงหรือ?
ภาพที่นางมองเห็น เป็นผู้ชายสวมชุดสีเขียว อ่อนโยนสง่างาม
“แม่นาง เมื่อกี้เจ้าพูดว่า ยังมีคนรู้จักแหวนวงนี้? ไม่รู้ว่าใครที่รู้จักแหวนวงนี้ด้วย?” ที่นี่เป็นทวีปปิงหลิง คนที่รู้จักแหวนวงนี้ ยังไงก็ต้องเป็นคนรู้จัก
“ตั้งจิตสงบสติ พูดจาน้อยหน่อย”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม