สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 1028

เย้นโม่หลินเครื่องมือดึงเธอกลับเข้ามาในอกเขาเหมือนเดิม นิ้วมือเขาและลงเบาๆบนหน้าของเธอ เมียตาของเขาลึกล้ำเหมือนน้ำวน

"ยังเจ็บอยู่ไหม"

แววตาของเขาร้อนระอุ ลึกซึ้ง ไร้เดียงสาไม่มีแววของความรู้สึกรังเกียจอยู่ในนั้นแม้แต่นิด มีเพียงความรู้สึกสงสารและรักใคร่อย่างไม่มีจบสิ้น

แววตานั้น บอกว่าเธออยู่ในก้นบึ้งของหัวใจเขา

กู้จื่อเฟยมองไปที่เขา น้ำท่วมตา แล้วน้ำตาไหลพล่าออกมาอีกครั้ง

เธอรู้สึกตื้นตันใจ

ถึงแม้ว่าเธอจะเปลี่ยนไปเป็นสภาพแบบนี้ แต่เย้นโม่หลินก็ยังไม่รังเกียจเธอ

เธอรับรู้ชัดเจน การรับรู้ได้ถึงความรักที่เขามีต่อเธอ มันไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้

"ฉันโชคดีจริงๆที่ได้พบกับพี่"

ไม่ว่าจะเปลี่ยนเป็นสภาพแบบไหน เขาก็จะไม่ผลักไสเธอ

เย้นโม่หลินรูปผมของเธอด้วยความสงสารจับใจ มองไปที่บาดแผลบนหน้าเธอ เขากลับแสดงความอ่อนโยนออกมาแบบที่ไม่มีอะไรเปรียบได้

และยังมีความละอายใจ

ถ้าหากว่าเขาพบเธอเร็วกว่านี้ เธอคงไม่ต้องทนรับทรมานขนาดนี้ จะมีสภาพเป็นแบบนี้

เมื่อคิดถึงสิ่งที่กู้จื่อเฟยต้องเผชิญมาทั้งหมด เย้นโม่หลินเขาเกลียดชังจนอยากจะเอาคนที่ลงมือกับเธอทั้งหมดมาตัดเป็นแปดท่อน บีบคอเจียงเป้ยนีให้ตายกับมือ

"คนที่โชคดีคือฉัน ในที่สุดก็หาเธอพบสักที"

เขาจับมือเธอแน่น เอามาวางไว้ที่อกตรงหัวใจ

"มาถึงตอนนี้ฉันถึงรู้สึกว่าฉันยังมีชีวิตอยู่"

เป็นเธอที่ช่วยชีวิตเขา

ในหลายเดือนผ่านมา เย้นโม่หลินไม่เคยคิดว่า ถ้าหากหาตัวกู้จื่อเฟยไม่พบ เขาจะมีชีวิตอยู่ต่อยังไง

ชีวิตของเขาไม่เคยขาดแสงสว่างเช่นนี้ ไม่เคยไร้จุดหมายเช่นนี้

เขามีชีวิตอยู่อย่างกับศพเดินได้

และในตอนนี้เวลานี้ เธอเอาแสงสว่างทั้งหมดของเขากลับมา

น้ำตาของเธอไหลรินลงอีกครั้ง แอบอิงลงบนอกของเขาอีกครั้ง

พูดด้วยเสียงสะอึกว่า "พี่สัญญากับฉัน ว่าจะไม่แยกจากฉันอีก จะอยู่กับฉันตลอดไป ได้ไหม?"

"ได้สิ"

เย้นโม่หลินตอบอย่างไม่ลังเล

จำเป็นที่เธอต้องพูดเหรอ? ชีวิตนี้ของเขาก็ขาดเธอไม่ได้เหมือนกัน

ถึงแม้ว่าหน้าตาเดิมจะไม่เหลือแล้วจะทำไม เขาต้องการใช้ชีวิตที่เหลือในการทดแทนให้เธอ

คนบนรถคันนั้นมีคนขับรถ 1 คนกับผู้หญิงอีก 1 คน ได้รับบาดเจ็บจากการที่รถชน พวกเขาถูกจับไป

เย้นโม่หลินพากู้จื่อเฟยไปที่โรงแรม

การที่รถชนทำให้เธอบาดเจ็บเล็กน้อยเหมือนกัน

เย้นโม่หลินได้สั่งการให้ป่ายฉีเตรียมอุปกรณ์การแพทย์เพื่อดำเนินการรักษาพยาบาลอยู่ที่โรงแรมไว้แต่เนิ่นแล้ว เหลือเพียงแต่รอกู้จื่อเฟยกลับมาเพื่อรักษาให้เธอ

แต่เมื่อกู้จื่อเฟยมองเห็นป่ายฉีเธอกลับเหมือนกับแมวตกใจขนตั้ง เธอไปหลบอยู่ข้างหลังของเย้นโม่หลิน ไม่ยอมให้ป่ายฉีเข้าใกล้แม้แต่ก้าวเดียว

"คุณอย่าเข้ามานะ ฉันไม่ให้คุณรักษาพยาบาลให้ ฉันไม่รักษา ใครก็อย่าเข้ามานะ"

เธอระวังตัว อย่างกับนกที่ตกใจ

เย้นโม่หลินขมวดคิ้ว เขาทำได้เพียงจับมือเล็กๆของเธอไว้ และปลอบใจว่า

"เขาคือป่ายฉี เป็นเพื่อนของเธอ เขาจะไม่ทำร้ายเธอ ให้เขารักษาพยาบาลเธอก่อน"

"ไม่ ฉันไม่ต้องการ"

กู้จื่อเฟยกรีดร้องไม่ความตระหนก อารมณ์บ้าคลั่ง เหมือนกำลังตกอยู่ในฝันร้ายอย่างไรอย่างนั้น

"พวกเขากำลังจะทารุณฉันอีกแล้ว จะทรมานฉันอีกแล้ว บอกว่าจะรักษาพยาบาลให้ฉัน แต่กลับทำบาดแผลของฉันฉีกขาด ทำให้ฉันดีและทำให้ฉันเจ็บอีกซ้ำแล้วซ้ำเล่า"

"ปีศาจ เป็นปีศาจนั้นเลย"

"อย่าเข้าใกล้ฉัน ฉันยอมตายซะดีกว่าจะให้พวกเธอรักษา อย่าเข้าใกล้ฉัน"

คำพูดพวกนี้ แต่ละคำเหมือนดั่งเข็มทิ่มแทงลงบนหัวใจของเย้นโม่หลิน

แม้กระทั่งป่ายฉีก็หน้าถอดสีตามไปด้วย

เจียงเป้ยนีทำการทรมานกู้จื่อเฟยด้วยวิธีการแบบนี้เหรอ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน