So Long ลารักร้ายผู้ชายสารเลว! นิยาย บท 19

“ถ้านายอยากให้ฉันอยู่กับนาย ก็ได้แอลฉันยอม”

“แต่ฉันจะอยู่กับนายแค่ตัวเพราะทั้งใจของฉันมันมีแค่พี่ธามแล้วฉันก็จะรักเขาแค่คนเดียว ได้ยินไหมแอลฟ่า ฉันรักพี่ธามมาก” ฉันบอกแอลฟ่าให้เขาฟังชัด ๆ จนแอลฟ่านิ่งไป

“เธอไม่ได้รักมัน” แอลฟ่าพูดออกมาเสียงเบาแล้วก็กำมือแน่น อย่าบอกนะว่ากำลังจะคลั่งอีกรอบ มาเถอะ จะทำอะไรทำเลยฉันกลัวจนเลิกกลัวแล้วสิ่งที่เจอมาเมื่อคืนมันหนักมากแล้วไม่มีอะไรให้ฉันต้องกลัวเขาแล้วมั้งนอกจากเขาจะฆ่าฉันให้ตาย

“เรารักกันมากแอลฟ่า ไม่มีใครรู้ดีเท่าฉันกับพี่ธาม” ฉันยืนยันคำเดิม ถึงแม้ความจริงฉันจะไม่ได้รักพี่ธามมากขนาดนั้นก็เถอะ ก็ฉันกับพี่ธามเพิ่งคบกันได้ไม่นานนี่คะจะให้รักสุดหัวใจก็คงจะเวอร์ไป แต่ก็มีความรักให้กันอยู่ไม่ใช่ไม่มีเลยแบบเขา

“ไปเลิกกับมันซะมิลานตอนนี้เธอเป็นเมียฉันแล้ว” แอลฟ่าพูดออกมาแล้วก็มองฉันด้วยสายตาวาวโรจน์

“นายชอบบังคับให้คนมารักตัวเองเหรอ นายมีความสุขเหรอ ทั้งที่รู้ว่าที่จริงแล้วคนคนนั้นรู้สึกยังไง” ฉันไม่ตอบตกลงหรือเถียงเขาในเรื่องที่เขาสั่ง แต่กลับถามเพื่อให้เขายอมรับความจริง

“ฉันไม่สน” แอลฟ่าตอบด้วยเสียงห้วนแต่ฉันเห็นว่าแววตาเขามันสั่นไหว หึ! คงโกรธสินะที่ฉันไม่เชื่องอย่างที่เขาต้องการ

“โอเค ฉันจะทำตามที่นายสั่งทุกอย่าง ขอให้มีความสุขแล้วกันแอล แต่อย่าลืมความจริงว่าฉันอยู่กับนายเพราะอะไรและการทำแบบนี้มันทำให้ฉันเกลียดนายมากขึ้นแค่ไหน” ฉันพูดพร้อมกับมองหน้าแอลฟ่า ฉันไม่รู้ว่าเขาเป็นอะไรนะคะถึงได้ทำแบบนี้ในเมื่อเราก็ต่างคนต่างอยู่มาเป็นปีแล้ว แล้วอยู่ดี ๆ เขาเกิดบ้าอะไรขึ้นมา

“แล้วฉันต้องทำยังไงวะ ฉันต้องทำยังไงถึงจะได้เธอคืนมา” แอลฟ่าพูดด้วยเสียงที่ฉันไม่แน่ใจว่าฉันหูฝาดรึเปล่าเพราะเสียงเขามันสั่นเหมือนคนที่กำลังจะร้องไห้ แต่ไม่หรอกคนอย่างเขาไม่รู้สึกอะไรแบบนั้นแน่ คงสั่นเพราะกำลังควบคุมความโกรธไว้ต่างหาก

“ต่อให้นายทำตัวดีขึ้นมากแค่ไหนมันก็ทดแทนสิ่งที่นายทำกับฉันไม่ได้หรอกแอล”

“ฉัน...” แอลฟ่าพูดแค่นั้นก็เงียบไป

“ไม่ใช่แค่เรื่องเมื่อคืนนะ แต่เรื่องตอนนั้นมันก็ทำให้ฉันฝังใจจนวันตายเหมือนกัน” ฉันบอกเขาแล้วก็เจ็บจี๊ดที่ใจ คิดถึงเรื่องนั้นเมื่อไหร่ฉันเป็นแบบนี้ทุกครั้ง มันเหมือนภาพฝังใจที่ฉันจำได้ทุกฉากทุกคำพูด

“ฉันบอกเหตุผลไปแล้ว โอเคมันอาจจะเห็นแก่ตัวมากแต่ฉันก็ย้อนเวลาไปแก้ไขไม่ได้” แอลฟ่าพูดขึ้นช้า ๆ เพิ่งได้ฟังครั้งแรกเลยค่ะว่าเขายอมรับว่ามันเห็นแก่ตัว เพิ่งรู้ตัวเหรอวะ ปกติเห็นร่ำร้องหาแต่ความแฟร์

“ถ้างั้นเอแบบนี้ไหมแอล เรากลับมาคบกันใหม่แล้วให้ฉันไปทำแบบนายบ้าง ฉันไม่พร้อมที่จะมีอะไรกับนายเพราะนายทำกับฉันไว้หนักเกินไปแต่ฉันติดใจการมีเซ็กส์แล้ว ฉันขอไปมีคนอื่นแก้ขัดแค่ขำ ๆ จนกว่าฉันจะลืมสิ่งที่นายทำไว้นายรอฉันได้ไหม” ฉันยื่นข้อเสนอไปพร้อมรอยยิ้มให้เขาเข้าใจความรู้สึกคนอื่นบ้าง

“ไม่มีทาง” แอลฟ่ามองฉันตาวาวแล้วก็พูดออกมาเสียงแข็งออกมาทันทีที่ฉันพูดจบ

“โอเค จะเอายังไงก็แล้วแต่นายแล้วกัน อยากได้แบบไหนก็บอกฉันมา” ฉันบอกเขาด้วยความเอือมระอา แล้วแต่มึงเลยค่ะกูจนแต้มอยู่แล้ว แล้วแต่มึงจะนำพาไปนรกขุมไหนเถอะ

“ฉันจะทำให้เธอกลับมารักฉันให้ได้มิลาน” แอลฟ่าเงียบไปพักหนึ่งก่อนจะพูดขึ้น แต่บอกเลยว่าคำพูดมันมั่นเกินไปค่ะ ถึงน้ำเสียงจะไม่เย่อหยิ่งแต่รูปประโยคมันชวนหมั่นไส้ มึงเห็นกูเป็นคนยังไงคะทำระยำกับกูขนาดนี้แล้วยังเอาความมั่นใจพวกนี้มาจากไหนว่ากูจะกลับไปรักมึงได้

“ตามสบายจ้า” ฉันตอบไปด้วยความรำคาญค่ะ ยอมใจมั่นหน้ามั่นโหนก โถ~ ไอ้เพอร์เฟ็ค ไอ้คนมีความมั่นใจ ตอนเกิดนี่เทวดาลืมฝังชิพความอาย ความกังวลให้เหรอวะ อ้อ! เทวดาไม่ได้ลืมหรอกเพราะเทวดาไม่ได้ส่งมันมาเกิด นรกต่างหากที่ส่งมันมาฉันลืมไป

“กวนตีน พักผ่อนไปเถอะ” แอลฟ่าบอกแล้วก็เดินห่างออกไป อะไรวะ อย่าบอกนะว่าบทจะไปก็ไปง่าย ๆ

ฉันมองเขาด้วยความงงจนกระทั่งเขาเดินออกไปจากห้อง ไปแล้วไปลับไม่ต้องกลับมานะคะแอลฟ่า มิลานขอสาปส่ง ไอ้ชั่ว!

ก๊อก ๆๆ

เสียงเคาะประตูดังขึ้นฉันเลยเดินไปที่ประตู ใครมาเวลานี้วะหรือไอ้บ้าแอล? ถ้าเป็นเขาจริงฉันไม่มีทางเปิดแน่นอน แต่พอส่องตาแมวว่าเป็นใครก็เลยโล่งใจก่อนที่จะเปิดประตูให้แขกของฉัน

“ฮาย~ กระเทยมาทำไมคะ” ฉันยิ้มทักทายมันอย่าบอกนะว่าจะชวนไปเที่ยวเพราะนี่เพิ่งบ่ายโมงเอง แต่อีแมนนี่ไม่ได้สนใจคำทักทายของฉันเลยค่ะ มันมองหน้าฉันนิ่ง

“มองทำไม อยากสวยเหมือนกูเหรอ" ฉันถามมันทันทีเพราะมันเอาแต่จ้องฉันเขม็ง

“อะ ธิ บาย มา” อีแมนพูดเสียงนิ่งก่อนจะเดินสะบัดหน้าเข้ามาในห้องฉันแล้วไปนั่งอยู่ที่โซฟา

“อธิบายอะไรคะ” ฉันเอียงคอถามด้วยวามสงสัย

“อย่าทำตอแหล มึงกินกันมานานแค่ไหน กูว่าแล้วเชียว” อีแมนนี่ชี้หน้าฉันแต่ฉันใจตกไปถึงตาตุ่ม อย่าบอกนะว่าอีแมนรู้เรื่องฉันกับแอลฟ่าแล้ว

“อะไรของมึง” ไม่จนมุมอย่ายอมรับค่ะ

“มึงจะเล่าดี ๆ หรือให้กูโทรไปเรียกอีผู้ชายที่เดินออกจากห้องมึงเมื่อกี้มาเล่า กูจะถามยันท่าเลยว่าเอากันท่าไหน” อีแมนแว๊ดเสียงใส่ทันที

“มึง...คือกู” ฉันจนมุมแล้วค่ะ อีแมนนี่มันฉลาดจะตาย อย่าไปพยายามโกหกมันเลย

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: So Long ลารักร้ายผู้ชายสารเลว!