เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1661

เงาสะท้อนหายไปอย่างรวดเร็ว ทุกอย่างกลับมาเป็นเหมือนเดิม

ลู่ฝานใช้ฝ่ามือกดลงบนประตูอยากเบียดเข้าไปข้างใน แต่เหมือนประตูทองสัมฤทธิ์จะเป็นศัตรูกับเขา ไม่ให้เขาเข้าไปสักนิดเดียว

ลู่ฝานโดนกั้นเอาไว้ข้างนอก พลังชี่ทั้งตัวพลุ่งพล่านขึ้นมา ลู่ฝานสีหน้าโมโห ใช้ฝ่ามือตบลงบนประตูทองสัมฤทธิ์อย่างแรง

พลังชี่แข็งแกร่งรวมตัวเป็นเปลวเพลิงดุดัน พุ่งไปทางประตูทองสัมฤทธิ์อย่างบ้าคลั่ง

มองจากไกลๆ เห็นเปลวเพลิงพุ่งขึ้นจากบนภูเขา

ที่ตีนเขา หั่วยู่เฉินกับผู้อาวุโสอีกสองคนหัวเราะจนตัวโยน

“โมโหจนบ้าไปแล้วเหรอ”

“สภาพจิตใจของคนอายุน้อยยังไม่เพียงพอจริงๆ เรื่องแค่นี้ยังระงับอารมณ์เอาไว้ไม่ได้!”

“ยิ่งเขาทำแบบนี้ จะยิ่งเพิ่มความแข็งแกร่งให้ม่านเทพในใจตัวเอง ฉันว่าเขาเข้าไปไม่ได้แล้วล่ะ!”

ผู้อาวุโสทั้งสามคนพูดคุยกัน

ขณะกำลังคุยกัน จู่ๆ เสียงหนึ่งดังขึ้นด้านหลัง

“ไม่ใช่แค่เข้าไปไม่ได้ ถ้าเขาทำแบบนี้ต่อไป เกรงว่าจะทำให้เกิดความเสียหายทางจิตใจ หึ แค่เด็กใจร้อน กล้าอวดดีเอาชนะสุ่ยหมิงคงอย่างนั้นเหรอ ตาเฒ่าหั่ว นายแน่ใจเหรอว่าถูกต้องแล้ว”

ผู้อาวุโสหั่วยู่เฉินไม่ต้องหันมาดูก็รู้ว่าเป็นใคร

ผู้อาวุโสหั่วยู่เฉินพูดอย่างราบเรียบว่า “ตาเฒ่าสุ่ยเหมี่ยว ฉันสอบถามมาอย่างชัดเจนแล้ว ไม่ว่านายจะไม่เชื่อยังไงลู่ฝานก็ชนะแล้ว รอให้การเปลี่ยนกะสิ้นสุดลง หลังจากนายกลับไปสวรรค์ชั้นห้านายก็รู้เอง ดึงดันปฏิเสธอยู่ที่นี่มีประโยชน์อะไร นายย้อนเวลาได้หรือไง!”

ผู้อาวุโสสุ่ยเหมี่ยวพูดว่า “ชนะเพราะโชคดี ไม่แน่อาการบาดเจ็บสาหัสของสุ่ยหมิงคงยังไม่หายดีเลยโดนเขาเอาเปรียบก็ได้”

จากนั้นผู้อาวุโสตระกูลถู่ที่มากับผู้อาวุโสสุ่ยเหมี่ยวพูดเสียงเบาว่า “พอแล้วๆ เลิกทะเลาะกันได้แล้ว แก่จนจะลงโลงอยู่แล้วยังทะเลาะกันเป็นเด็ก การฝึกฝนเป็นร้อยปีหายไปไหนหมดแล้ว”

ผู้อาวุโสสุ่ยเหมี่ยวพูดว่า “หั่วยู่เฉิน ฉันไม่ได้ทะเลาะกับนาย ฉันแค่บอกความจริงกับนาย เด็กคนนี้เทียบสุ่ยหมิงคงไม่ได้เลย”

ผู้อาวุโสหั่วยู่เฉินขมวดคิ้ว ส่ายหน้าไม่พูดอะไร ขี้เกียจเถียงกับเขาจริงๆ

ผู้อาวุโสสุ่ยเหมี่ยวยังพูดแบบไม่ยอมอ่อนข้อ “ไม่ต้องพูดเรื่องอื่น เรามาดูกันว่าเขาจะเข้าไปได้หรือเปล่า ม่านเทพแบบนี้ อย่าว่าแต่เข้าไปเลย ไม่โดนผลกระทบก็ดีเท่าไรแล้ว อย่างน้อยสุ่ยหมิงคงก็ยังนั่งทำความเข้าใจอยู่นอกม่านเทพด้านระยะหนึ่ง อย่าว่าอย่างนั้นอย่างนี้เลย ยังไงเขาก็ทำความเข้าใจวิถีได้นิดหน่อย ถือว่าได้รับอะไรมาบ้าง ส่วนลู่ฝาน ฉันว่าไม่เพียงแต่เขาจะไม่ได้อะไร ตัวเขาเองอาจตายอยู่ที่นี่ด้วย”

หั่วยู่เฉินพูดช้าๆ ว่า “ไอ้เฒ่าสุ่ย แม้ว่าจะเลือกอสูรวิเศษสักตัวยังต้องตรวจดูสายเลือด จิตวิญญาณและสภาวะการเจริญเติบโตอย่างละเอียด นายตัดสินคนจากการมองแค่ไม่กี่ครั้งเนี่ยนะ นายพูดคำไหนคำนั้น นายจะเป็นเทพแล้วมั้ง!”