ชีวิตบ้านนาของแม่นางลู่ม่าน นิยาย บท 344

“ข้าเอง!” ลู่ม่านพยักหน้า

“เป็นเจ้าก็ถูกแล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะเจ้า คุณหนูของข้าตอนนี้คงมีฐานะตำแหน่งไปนานแล้ว ทุกวันนี้นางร้องไห้จนตาบวมช้ำไปหมด ข้าดูแลคุณหนูตั้งแต่เล็กจนโต ถึงแม้ตอนนี้บ้านนางจะล้มละลาย แต่ไม่ได้หมายความว่าพวกเจ้าจะมารังแกนางได้ ยังมีข้า ข้าจะปกป้องคุณหนูของข้าเอง!”

ผู้หญิงคนนั้นพูดอย่างโกรธแค้น

ลู่ม่านจับประเด็นได้สักที “คุณหนูเจ้าเป็นใคร?”

ป้าคนนั้นได้ยินแล้วก็แสยะยิ้มเย็นชา “คนชั่วอย่างพวกเจ้า ทำเรื่องชั่วเยอะจนจำชื่อคนไม่ได้แล้วเหรอ? พวกเจ้าคงอยากให้คนที่พวกเจ้าเคยทำร้ายสาบสูญไปจากโลกนี้สินะ”

ลู่ม่านหมดคำจะพูด “ถ้าเจ้ายังจะพูดแบบนี้อยู่อีก ข้าก็ไม่มีอะไรจะพูดแล้ว ในเมื่อเจ้ามาแล้ว คงอยากจะทวงความยุติธรรมให้คุณหนูเจ้า ตอนนี้เจ้าก็ทำร้ายข้าได้แล้ว ถ้าข้าส่งเจ้าไปที่ศาล เจ้าก็คงจะรู้ผลดี หรือว่า เจ้าอยากเสียสละโดยไม่ได้อะไรกลับไปงั้นเหรอ?”

ลู่ม่านพูดจบ ป้าคนนั้นก็ดูจะหวั่นไหวขึ้นมา นางมองลู่ม่านอย่างไม่อยากจะเชื่อ “เจ้าไม่ส่งของไปที่ศาลเหรอ?”

“ถ้าข้าส่งเจ้าไปเลย ยังจะพูดไร้สาระกับเจ้าอีกทำไม?”

ได้ยินดังนั้น ป้าคนนั้นก็ถึงมองลู่ม่านแล้วพูดว่า “ก็ถูก ถึงต้องตาย ข้าก็จะทิ้งหนามไว้ในใจพวกเจ้า และไม่เสียแรงกับความรู้สึกหลายปีมานี้ของข้ากับคุณหนู”

ลู่ม่าน “……”

สูดหายใจเข้าลึกๆ ป้าคนนั้นก็ถึงพูดว่า “คุณหนูของข้านามสกุลชุย เคยเป็นลูกสาวสุดหวงของเศรษฐีชุยชง ข้าเป็นข้ารับใช้ตระกูลชุย อายุเยอะว่าคุณหนู ข้าดูแลคุณหนูมาตั้งแต่เด็กจนโต……”

ยายชุยดูจะรักคุณหนูมากจริงๆ ตอนที่พูดถึงคุณหนู แววตาก็เต็มไปด้วยความอ่อนโยน ลู่ม่านจึงหาเก้าอี้นั่งลงแล้วฟังช้าๆ

“พอคุณหนูอายุสิบหกปี คุณหนูงดงามดั่งดอกไม้บานสะพรั่ง บวกกับที่ฐานะทางบ้านดี คนที่จะมาขอนางแต่งงานก็ต่อแถวยาวไปถึงหน้าประตูเมือง!” ยายชุยพูดต่อ “นายท่านไม่รู้ว่าควรจะเลือกใครดี จนกระทั่งวันหนึ่ง คุณหนูออกจากบ้านก็โดนพวกนักเลงขวางทางไว้ มีคุณชายท่านหนึ่งช่วยนางเอาไว้ คุณชายท่านนั้นหล่อเหลามาก สวมชุดขาว ดูสง่างามและภูมิฐานดี คุณหนูรักเขาตั้งแต่แรกพบ”

จิ๊! ที่แท้ก็เป็นเรื่องเจ้าชายขี่ม้าขาวมาช่วยเจ้าหญิงนี่เอง ลู่ม่านไม่ได้ฟังนิทานแบบนี้มานานแล้ว คิดเสียว่าเป็นนิทานเรื่องหนึ่งแล้วกัน

เหอเย่วส่งหมอกลับมา ก็ฟังจนเคลิ้มไปเหมือนกัน

“คุณหนูมีคนที่ชอบแล้ว ข้าก็ดีใจแทนคุณหนูมาก แต่ตอนนี้นายท่านกลับชอบคุณชายอีกตระกูลหนึ่งมากกว่า พอคุณหนูได้รู้แล้ว ก็เสียใจมาก ข้าไม่อยากเห็นคุณหนูเสียใจแบบนี้ทุกวัน จึงรวบรวมความกล้าไปพูดเรื่องนี้กับนายท่าน ข้าคิดว่าจะช่วยคุณหนูได้ แต่ใครจะรู้ว่า ข้ากลับดันคุณหนูเข้าไปในกองเพลิง”

ยายชุยคนนั้นเสียใจมาก สีหน้าเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด

“หลังจากนั้นล่ะ?” เหอเย่วรีบถาม “หรือว่าคุณชายคนนั้นไม่ดีเหรอ?”

ยายชุยแสยะยิ้มเย็นชา “ถ้าตระกูลชุยไม่ล้มละลายเสียก่อน อาจจะยังดีหน่อย แต่น่าเสียดาย ในวันที่สองที่คุณหนูกับคุณชายคนนั้นกำหนดวันหมั้นหมายกันเสร็จแล้ว เฉียนจวงในบ้านที่อยู่ในเมืองกลับถูกขโมย นั่นเป็นเฉียนจวงที่นายท่านสร้างขึ้นมาใหม่ ตอนแรกว่าจะพัฒนาในเมืองหลวง ดังนั้นจึงฝากความหวังไว้ที่นั่นทั้งหมด พอเรื่องนี้ออกมา ตระกูลชุยแทบจะแตกหัก ไปไหนก็มีแต่คนขอเงินคืน นายท่านหัวร้อนเป็นไฟ ระหว่างทางที่ไปเมืองหลวงนั้น ก็หัวใจวายตายจากไปเสียก่อน!”