สามีพันล้าน รักฉันให้มีสติหน่อย นิยาย บท 52

บทที่ 52 หนังสือสัญญาหย่า

คุณนายหลัวโกรธมาก เธอผลักหลัวฟู่ออกไป “นางจิ้งจอกที่ยั่วยวนคุณเป็นนังแพศยาตัวนี้ใช่ไหม”

คุณนายหลัวถือแส้และชี้ไปที่หลี่หยู้หลัน

หลัวฟู่กล้ายอมรับที่ไหนกัน จึงรีบปฏิเสธ “ไม่ใช่ เธอ... เธอเป็นแค่ลูกบุญธรรมของผม... ”

“ ห๊ะ!” คุณนายหลัวพูดขัดจังหวะ “ยังจะมาเป็นลูกสาวบุญธรรม น่ารังเกียจเกินไปหรือเปล่า”

คุณนายหลัวเดินตรงมาอยู่ต่อหน้าหลี่หยู้หลัน "นังแพศยา แกก็ไม่ไปสืบดูว่าฉันเป็นคนอย่างไง แกยังกล้าหว่านเสน่ห์ให้สามีของฉัน และดูซิว่าวันนี้ฉันจะฟาดแกจนตายหรือเปล่า"

คุณนายหลัวก็จะฟาดแส้อีกครั้ง

หลี่หยู้หลันเจ็บปวดจนมีเหงื่อเย็นออกมาจากหน้าผาก ตรงที่เธอถูกฟาดด้วยแส้นั้นก็ทิ่มแทงเหมือนถูกไฟเผา เธอจึงรีบคุกเข่าร้องขอความเมตตา “แม่คะ แม่เข้าใจผิดแล้วค่ะ หนูกับพ่อบุญธรรมไม่มีอะไรกันค่ะ วันนี้เป็นวันครบรอบแต่งงานของหนูกับสามี จึงได้เชิญคุณพ่อมาร่วมงานด้วยค่ะ"

ในใจของเซี่ยเจิ้นกั๋วโกรธเกลียดหลี่หยู้หลันอย่างมาก อยากปิดประตูแล้วตีเธอให้ตายยังได้ อย่างไรก็ตามบริษัทการแพทย์เซี่ยซื่อกำลังต้องการเงินทุน และในตอนนี้ยังได้มีปัญหากับคุณนายหลัวที่ดุร้ายอีก เขาไม่กล้าพอที่จะสร้างปัญหาใหญ่

เซี่ยเจิ้นกั๋วรีบลุกขึ้นยืน “คุณนายหลัว นี่เป็นเรื่องจริงครับ เธอเป็นภรรยาของผม วันนี้เป็นวันครบรอบแต่งงานของเราครับ”

แส้ในมือของคุณนายหลัววางลง เธอมองไปที่หลัวฟู่ หลัวฟู่เช็ดเหงื่อเย็นแล้วพยักหน้า เพื่อแสดงความบริสุทธิ์ของเขา

คุณนายหลัวพูดอย่างเย็นชา “หลัวฟู่ คุณกลายเป็นพ่อบุญธรรมของคนอื่นไปตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ฉันไม่ได้คลอดลูกสาวให้คุณเหรอ”

“ก็... ” หลัวฟู่พูดอะไรไม่ถูก

สายตาของทุกคนเริ่มเปลี่ยนไป และทุกคนต่างก็พูดถึงเรื่องนี้

หลัวฟู่รีบกอดคุณนายหลัว และปลอบเธอว่า "คุณนาย ถ้าคุณไม่ชอบผมก็ไม่นับเธอเป็นลูกบุญธรรม ต่อไปผมกับเธอจะไม่มีความเกี่ยวข้องอะไรกันอีก อย่าโกรธเลยนะครับ ใจเย็นๆ หากโกรธคนๆนี้จนสุขภาพร่างกายของตนเองย่ำแย่จะไม่ดีเอานะครับ พวกเราออกจากที่นี่ก่อนเถอะ”

หลังจากได้ยินคำพูดเหล่านี้ หัวใจของหลี่หยู้หลันก็เย็นชาไปหมด

มันจบแล้ว ที่พึ่งพิงของเธอหายไปแล้ว

คุณนายหลัวเก็บแส้ของตน "ถ้าอย่างนั้นเราก็ออกไปก่อนเถอะ พอฉันเห็นนังแพศยานี้ก็รู้สึกหงุดหงิด หลัวฟู่ ฉันจะกลับไปคิดบัญชีกับคุณอย่างช้าๆ"

คุณนายหลัวพาหลัวฟู่จากไป

แต่เดินจากไปเพียงไม่กี่ก้าว หน้าจอในห้องโถงก็เปิดออก เดิมทีนี่เป็นการแสดงช่วงเวลาแห่งความรักระหว่างเซี่ยเจิ้นกั๋วและหลี่หยู้หลันในช่วงหลายปีที่ผ่านมา แต่มันกลายเป็นวิดีโอตอนหนึ่ง

ในห้องที่มีแสงอบอุ่นคลุมเครือ หลี่หยู้หลันบิดตัวไปมาบนเตียงอย่างอึดอัด หลัวฟู่กับผู้กำกับหนึ่งคนที่มีชื่อเสียงและผู้อำนวยการสร้างหัวเราะอย่างหื่นกระหาย "เอาด้วยกันไหม"

หลี่หยู้หลัน ในวิดีโอยังเด็กมากและถูกถ่ายทำก่อนที่เธอจะแต่งงาน

ในไม่ช้าก็มีวิดีโออีกตอนหนึ่ง ก็อยู่ในห้องเช่นกัน หลัวฟู่ได้พาท่านประธานสองสามคนมา "นี่คือลูกสาวบุญธรรมของผม พวกท่านสามารถสนุกกับเธอได้อย่างเต็มที่ แต่อย่าลืมว่าหลังจากเสร็จธุระก็ไปร่วมลงทุนเงินให้กับบริษัทการแพทย์เซี่ยซื่อด้วยนะครับ ตอนนี้เธอได้ดิบได้ดีแล้ว เป็นภรรยาและแม่ที่ดีอีกด้วย ฮ่าฮ่า" นี่เป็นการถ่ายหลังจากที่หลี่หยู้หลันแต่งงานแล้ว

หลี่หยู้หลันนั่งอยู่บนพรม เธอดูวิดีโอเหล่านี้แล้วเธอก็รู้สึกเหมือนจะระเบิด มันถูกขูดมาจากไหนกัน ใครเป็นคนทำกันแน่

แม้ในห้องโถงมีเครื่องทำความร้อน แต่หลี่หยู้หลันรู้สึกว่าเธอเหมือนถูกมือใหญ่ผลักลงไปในเหวลึก มันทั้งมืดและเย็น

เธอไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน มันคล้ายกับ...สิ้นหวัง

ในเวลานี้หลัวฟู่ตื่นตระหนกพูดว่า “คุณนาย คุณฟังผมอธิบายก่อน”

คุณนายหลัวสะบัดหลัวฟู่ออกไปด้วยแส้ จากนั้นก็พุ่งไปข้างหน้า แส้ในมือก็ฟาดลงบนร่างของหลี่หยู้หลัน

"ฉันเคยเห็นนังแพศยามามากมาย แต่ฉันไม่เคยเห็นคนชั้นต่ำขนาดนี้เหมือนแกมาก่อน ตอนนี้ฉันจะกำจัดความชั่วให้ผู้เคราะห์ร้ายคนอื่นสักหน่อย โดยฟาดแกให้ตาย"

หลี่หยู้หลันถูกฟาดจนกรีดร้องครั้งแล้วครั้งเล่า เธออยากหลีกหนีจากแส้แห่งพายุนี้ แต่เทคนิคของคุณนายหลัวก็แม่นยำ มักจะฟาดโดนเธอได้ตลอดเวลา เธอกลิ้งไปบนพรมด้วยความเจ็บปวด ขอความเมตตาไม่หยุด