สามีพันล้าน รักฉันให้มีสติหน่อย นิยาย บท 66

บทที่ 66 เธอคนที่ขับรถสปอร์ตช่างเป็นคนร้อนแรงและเปิดเผย

กู้เย่จิ่นมองไปที่หนังสือทำเล็บอย่างตั้งใจ

เซี่ยซีหวั่นมองไปที่ใบหน้าหล่อของกู้เย่จิ่น ความหล่อของเขาไม่น้อยไปกว่าลู่หานถิง ชุดสูทชั้นดีห่อหุ้มร่างกายยาวของเขา ทำให้ดูอ่อนโยนและหล่อ จากบนลงล่างเผยให้เห็นความสงบนิ่งและความเหินห่าง

ผู้ชายคนนี้ทำให้คนอยากเข้าหาแต่ไม่กล้าเข้าใกล้

เซี่ยซีหวั่นไม่คิดเชื่อในสิ่งที่เย่หลิงพูด เขาชอบผู้หญิงที่สวยและเล็บก็จะเลือกสีแดงสด คุณชายกู้คนนี้คงไม่ใช่คนที่มองคนแค่ผิวเผิน ดังนั้นเซี่ยซีหวั่นจึงต้องการตรวจสอบ

ในเวลานี้กู้เย่จิ่นเหยียดนิ้วของเขา “สีนี้ไม่เลว”

เขาหมายถึง...สีแดง

เป็นสีที่เย่หลิงทำ

เซี่ยซีหวั่น “.................”

ตอนนั้นเอง เย่หลิงก็ออกมาจากด้านใน “พี่ พี่มาแล้วหรอ?”

กู้เย่จิ่นเงยหน้าขึ้นมองเธอ ดวงตาของเขามองไปเล็บที่เธอเพิ่งทำใหม่

“พี่ ฉันทำเล็บมาสวยไหม” เย่หลิงยื่นมือน้อย ๆ ออกมาและส่ายมันต่อหน้าเขา

สวย

มันจะไม่สวยได้ไง?

เย่หลิงมาจากครอบครัวฐานะดี มาจากตระกูลที่ร่ำรวย เธอเหมือนดอกกุหลาบแดงที่อยู่ในเรือนกระจก กลิ่มหอมไปทั่วร่างกายของเธอ

มือของเธอเหมือนดอกไม้อ่อนโยนไม่เคยสัมผัสกับแสงแดดจ้า สีแดงสดนี้ทำให้ผิวเธอขาวเธอแวววาว แวววาวเหมือนมีน้ำไหลออกมาจากริมฝีปากสีแดงและฟันขาว

ดวงตาของกู้เย่จิ่นอ่อนลง “สวย”

เย่หลิงถอยมือเล็ก ๆ ของเธอและคว้าเซี่ยซีหวั่น “หวั่นหวั่น ไปกันเถอะ พี่ พวกเราเพิ่งซื้อเสื้อผ้ามาลำบากพี่ช่วยถือแล้วล่ะ”

เซี่ยซีหวั่นรู้สึกเป็นเกียรติมากที่กู้เย่จิ่นถือกระเป๋าให้

.........................

ทั้งสามคนเดินออกจากห้าง รถMaybachสีเงินของกู้เย่จิ่นหยุดรออยู่แล้ว “ขึ้นรถ ฉันจะพาเธอกลับบ้าน”

เย่หลิงยกกุญแจรถในมือ “พี่ พวกเราขับรถมา ดังนั้นพี่ไม่จำเป็นต้องไปส่งแล้ว เซี่ยเหยียนเหยียนและฮั่วเสวียนไม่ใช่ว่ายังอยู่ข้างในหรือไง พี่ไปส่งพวกเขาเถอะ”

กู้เย่จิ่นเหลือบมองกุญแจรถที่อยู่ในมือ “เธอไปเรียนขับรถตั้งแต่เมื่อไหร่? เมื่อก่อนถ้าทิ้งเธอไว้บนถนนเธอต้องหลงทางเป็นแน่ แถมเหนือใต้ยังแยกไม่ออก” "

เย่หลิงยกมือขึ้นและเสยผมหยิกสีน้ำตาลไว้ข้างหู “พี่ ฉันโตแล้ว ฉันคงพึ่งพาพี่ไม่ได้ตลอดไป”

กู้เย่จิ่นมองเธอ พูดด้วยน้ำเสียงนิ่งโดยไม่มีอารมณ์ใด ๆ “รถจอดไว้นี้ ฉันจะพาเธอกลับบ้าน”

ในเวลานั้นเสียงโทรศัพท์ของกู้เย่จิ่นก็ดังขึ้น

“พี่ ทำไมไม่รับ ฉันเดาว่ามันต้องเป็นสายของเซี่ยเหยียนเหยียนขอให้พี่พาพวกเขากลับบ้านแน่ พี่ไม่เชื่อลองรับดู”

กู้เย่จิ่นหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาและกดรับ