แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 484

อานเข่อเยว่ มู่หรงยานเอ๋อร์ และแม้แต่ลูกเศรษฐีแห่งมณฑลเจียงหนานที่ไม่ชอบเฉินโม่ พวกเขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกตกใจ "เขาสามารถต้านการโจมตีที่ทรงพลังเช่นนี้ได้หรือไม่?"

เฉินโม่ยิ้มอย่างแผ่วเบา ยังคงนั่งนิ่งอยู่บนเก้าอี้ "มีความสามารถแค่นี้ ยังกล้ามาโอ้อวดเหรอ?"

"ฉันจะทำให้แกได้เห็นว่าอะไรที่เรียกว่าเคล็ดวิชาบู๊อย่างแท้จริง!"

หลังจากพูดจบ เฉินโม่ที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ก็โบกมือ และกล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า "ท่าที่หนึ่งหมัดเทพเทียนเสวียน สยบภูเขา!"

ไม่มีพลังใด ๆ ราวกับคนธรรมดาทั่วไปโบกมือ เมื่อเทียบกับพลังการโจมตีของเหรินเทียนหยู่แล้ว ไม่มีค่าเพียงพอให้เอ่ยถึง

อย่างไรก็ตาม สีหน้าของเหรินเทียนหยู่ที่อยู่กลางอากาศเปลี่ยนอย่างมาก เขารู้สึกถึงพลังมหาศาลพุ่งโจมตีมาที่เขา และพลังนั้นทำให้เขามีความรู้สึกที่ไม่อาจต้านได้

ปัง!

เสียงดังสนั่น ฝ่ามือสีแดงขนาดใหญ่นั้นถูกหมัดของเฉินโม่โจมตีจนมลายหายไป และแม้แต่เหรินเทียนหยู่ก็ถูกแรงสะเทือนจากหมัดนี้จนกระเด็นออกไป

เฉินโม่ยังคงไม่หยุด ปล่อยพลังหมัดออกมาอีกครั้งเหมือนดาบ "ท่าที่สองหมัดเทพเทียนเสวียน แยกน้ำ!"

เหรินเทียนหยู่ที่เพิ่งจะยืนมั่นคง คำรามอยู่ในใจ "แย่แล้ว!"

ถึงแม้ว่าหมัดของเฉินโม่จะไม่มีพลังใด ๆ แต่เขานั้นรู้สึกถึงพลังแห่งความตาย

"หนี!"

นี่เป็นความคิดเดียวในใจของเหรินเทียนหยู่

เหรินเทียนหยู่ถอยทันที และรีบวิ่งเข้าไปในฝูงชน พยายามใช้ฝูงชนเป็นเกราะกำบังการหลบหนีของตนเอง