ผูกรักท่านประธานพันล้าน นิยาย บท 348

ฉากกลางคืนคืบคลานมาแล้ว ในห้องเปิดเพียงโคมไฟตั้งโต๊ะขนาดเล็กบนโต๊ะ แสงไฟสลัว เหมือนกำลังรองรับภาพการคุยนี้ ค่อยๆ เข้าสู่เรื่องในอดีต

อวี้เฟิ่งหยาเอาอัลบั้มรูปวางบนโต๊ะ ชี้ให้เซิ่งอันหรานเปิดรูปถ่ายขาวดำใบหนึ่งที่หน้าแรก

บนรูปถ่ายมีหนุ่มสาวยืนเคียงไหล่ ด้านหน้าผู้ชายมีเด็กที่สูงไม่ถึงเขา ผู้หญิงในอ้อมกอดมีทารกผู้หญิงคนหนึ่ง ดูเหมือนเพิ่งครบเดือน เล็กมากๆ

"ฉันเกิดมาก็ถูกพ่อแม่ถอดทิ้งแล้ว ตอนนั้นปู่ย่าของหนานเฉิงขึ้นเขามาแก้บน ช่วยฉันไว้ที่ปากทางขึ้นเขา หลังจากวันนั้น ฉันก็กลายเป็นคุณหนูรองตระกูลอวี้ เป็นน้องสาวของฉีฮวา ตอนนั้นฉีฮวาเพิ่งครบอายุโจวซุ่ย เขาแก่กว่าฉัน1ปี"

คุณท่านตระกูลอวี้ตอนนั้นก็ยิ่งใหญ่สง่างาม กับภรรยาเคารพรักซึ่งกันและกัน เรื่องเศร้าเพียงอย่างเดียวคือทั้งสองไม่มีลูกมาโดยตลอด โดยเฉพาะภรรยายังแก่กว่าเขา ต่อมาได้ลูกชายคนหนึ่งมาอย่างยากลำบาก สองสามีภรรยาดีใจสุดๆ ก็ไปแก้บนบนเขา คิดไม่ถึงระหว่างทางยังเก็บเด็กเล็กคนหนึ่ง

ลูกชายคือกิเลน ลูกสาวคือหงส์ ดังนั้นทั้งสองต่างมีชื่อว่า อวี้ฉีฮวา อวี้เฟิ่งหยา

"ฉันโตจนถึงอายุ17ปีก็ไม่รู้ว่าฉันไม่ใช่ลูกตระกูลอวี้ คนตระกูลอวี้ก็ไม่มีใครเคยบอกฉัน"

ดูรูปถ่ายทั้งสองเติบโตต่อไป เซิ่งอันหรานทำหน้าแปลกใจ

"ดูไม่ออก คุณป้ากับคุณลุงทั้งสองเหมือนกันมาก"

ตอนเห็นรูปถ่าย บนใบหน้าเย็นชาของอวี้เฟิ่งหยามีความอบอุ่นเล็กน้อย ปลายนิ้วซีดของเธอลูบมุมของรูปถ่าย เหมือนอยากสัมผัสอดีตอย่างนั้น

ไม่รู้ว่ากินข้าวหม้อเดียวกันหรือเปล่า ถูกเลี้ยงมาด้วยครอบครัวเดียวกัน แม้ว่าไม่ใช่พี่น้องกันจริงๆ อวี้เฟิ่งหยากลับหน้าตาคล้ายอวี้ฉีฮวา 5ปีต่อมาก็มีคนถามบ่อยๆ ว่าสองพี่น้องตระกูลอวี้นี้ใช่แฝดชายหญิง ทำไมถึงหน้าตาเหมือนกันขนาดนี้

คุณท่านตระกูลอวี้ สามีภรรยาสองคนก็เห็นเป็นเหมือนโชคชะตาแบบหนึ่ง ไม่เคยอธิบายอะไรกับคนนอก ดังนั้นจนกระทั่งอวี้เฟิ่งหยาใกล้จะบรรลุนิติภาวะแล้ว เธอไม่เคยรู้ภูมิหลังของตัวเอง

ตอนนั้นเธอก็เหมือนเด็กที่โตมาในกรง ไม่เคยมีเรื่องปวดหัวใดๆ และเพราะการเอ็นดูแบบนี้ทำให้เธอไม่ระวังโลกนี้ ตอนเรียนมหาวิทยาลัยมีความรัก ชีวิตหวานชื่น ตอนนั้นเป็นช่วงเวลาที่เธอมีความสุขที่สุด

ในบ้านมีพ่อแม่รักและเอ็นดู ข้างนอกมีพี่ดูแล ชีวิตปกติยังมีคนรัก ทำเซอร์ไพรส์มากมายตลอดเวลา

"ตอนนั้นยังเด็ก เอาแต่รู้สึกโลกใบนี้ไม่มีใครหลอกเธอ ฉันรู้สึกว่าตัวเองเจอก็คือความรัก ดังนั้นเลยไม่ลังเล เขาก็บอกเรียนจบ พวกเราก็แต่งงาน ฉันก็เชื่อจริงๆ หากไม่ใช่ต่อมา นานไปเขา......"

ตอนพูดถึงตรงนี้ อวี้เฟิ่งหยาเหมือนคิดถึงเรื่องเจ็บปวดอะไรขึ้นมา สีหน้ายิ่งซีดขาวขึ้น

"ต่อมา......ฉันท้องแล้ว"

ตอนได้ยินคำนี้ เซิ่งอันหรานหน้านิ่ง ใบหน้าเต็มไปด้วยความตะลึง

"เด็กคนนั้น……คือ....."

อวี้เฟิ่งหยามองเธอ สายตาหนักอึ้ง พยักหน้าลง

มีเพศสัมพันธ์ครั้งแรก ก็ท้องอย่างไม่ตั้งใจ เรื่องแบบนี้โดนตัวเอง แม้เธอเชื่อผู้ชายคนนี้จะแต่งงานกับตัวเอง ก็กลัวเหมือนกัน

ดังนั้นตอนนั้น อวี้เฟิ่งหยาเอาเรื่องนี้บอกพี่ชายอวี้ฉีฮวา

พี่ชายที่เป็นสุภาพบุรุษมาโดยตลอด คิดไม่ถึงว่าจะลงมือกับเผยหย่งจื้อ ทั้งสองตีกัน สุดท้ายอวี้เฟิ่งหยาร้องไห้ขวางอยู่หน้า