แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 593

ปัง!

เสียงดังสนั่น เหมือนดั่งว่าทั้งเนินเขาวิหคจอดสั่นสะเทือน

จุดกลางที่ทั้งสองต่อสู้กัน ผลกระทบอย่างรุนแรงขยายไปทั่วรอบข้างเหมือนดั่งระลอกคลื่น ระยะขอบเขตร้อยเมตรถูกกวาดล้างจนโล่ง

พวกลูกศิษย์สำนักโยวหลานที่มีพลังบำเพ็ญไม่ถึงระดับแดนใน ต่างก็ถูกกระทบจนเซถอยหลังไปหลายก้าว ถึงขั้นไม่สามารถลืมตาขึ้นมาได้

"ท่านอาจารย์ไม่เคยแพ้การต่อสู้ เฉินไต้ซือต้องตายแน่นอน!"

ถึงแม้จะมองไม่เห็นผลลัพธ์ แต่พวกลูกศิษย์ก็ยังไม่ลืมที่จะพูดเยินยอ

แต่ว่า เมื่อระลอกคลื่นแรงกระทบหายไป ทุกคนลืมตาขึ้น ชั่วขณะนั้นต่างก็อึ้งตะลึงกันหมด

ฉินกวนไห่ล้มลงกับพื้นโดยมีเลือดเต็มตัว ส่วนเฉินโม่นั้นยืนอยู่กับที่ด้วยสีหน้าเรียบเฉย เห็นถึงผลการแพ้ชนะ!

"นี่มัน....."

พวกลูกศิษย์มองดูเฉินโม่ด้วยสีหน้าหวาดกลัว รู้สึกใบหน้าร้อนผ่าว ละอายใจอย่างที่สุด และพูดอะไรไม่ออกอีก

ฉินกวนไห่แข็งแกร่งมากเพียงใด ทุกคนต่างก็รับรู้ ถึงแม้พลังของระดับปรมาจารย์ขึ้นไป พวกลูกศิษย์ส่วนมากจะไม่รู้อะไรมาก แต่ท่านจินผู้อยู่ระดับใกล้แดนแปรภาพ ก็สามารถสู้ไหวเพียงสามกระบวนท่าเท่านั้น

แต่ตอนนี้ฉินกวนไห่กลับแพ้ราบคาบในกระบวนท่าเดียว เฉินไต้ซืออายุน้อยตรงหน้าคนนี้ แข็งแกร่งมากถึงเพียงไหนกัน?

หยวนชิงซานสีหน้าตกตะลึง เขาสัมผัสรับรู้ได้อย่างชัดเจนว่าพลังของเฉินโม่แข็งกว่าตอนที่ฆ่างูเกล็ดแดงทิพย์ในพระราชวังใต้ดินเป็นอย่างมาก ดูแล้วที่ช่วงนี้เฉินโม่ไม่ปรากฏตัวออกมา คงจะปลีกวิเวกฝึกฝนอยู่ในทะเลทรายตะวันตกเฉียงเหนืออย่างแน่นอน

ท่านจิน เอียนชิงเฉิงและซังซัง แววตาที่มองไปยังเฉินโม่เองก็เต็มไปด้วยความตะลึงอย่างซ่อนไม่อยู่

สองมืองามดั่งหยกของเอียนชิงเฉิงแอบกำแน่นขึ้น ภายในใจมีความรู้สึกพ่ายแพ้ "เดิมทีคิดว่าการที่ฉันฝึกฝนอย่างหนักเช่นนี้ ใกล้จะเทียบเคียงกับเขาได้แล้ว แต่ไม่คิดเลยว่าระยะห่างระหว่างฉันกับเขา จะห่างไกลกันมากเช่นนี้!"