ทาสรัก นิยาย บท 22

EP21

ทิศเหนือปรายตามองเด็กสาวก่อนจะเดินออกมานอกห้องน้ำ มือหนาคว้าบุหรี่ออกมาแล้วเดินไปสูบนอกระเบียง เขากระตุกยิ้มอย่างเหี้ยมเกรียมแล้วงับมวลสีขาวเข้าปากพร้อมกับจุดสูบรอเวลาดูว่านิวาจะทำยังไงต่อถ้าไม่มาขอร้องอ้อนวอนแทบเท้าเขา…

“อื้อ!” เสียงหวานครางงึมงำออกมาอย่างสุดจะทน มือเล็กลูบไล้ตามเรือนร่างตัวเองจนมาหยุดอยู่ตรงจุดกลางกาย ร่างกายดิ้นพล่านพยายามต่อต้านความปวดหน่วงตรงน้องสาวเอาไว้

นิวารวบรวมแรงที่มีทั้งหมดรีบพาตัวเองลุกจากอ่างด้วยความทุลักทุเล เธอต้องออกไปจากห้องของคนป่าเถื่อนให้เร็วที่สุดก่อนที่ตัวเองจะแสดงเรื่องน่าอายออกมาให้ทิศเหนือเห็นและสมเพชเธอ พอเปิดประตูห้องน้ำออกมาก็ไม่ปรากฏร่างของเขา นิวาใช้โอกาสนั้นก้าวขาที่สั่นเทาลงมาชั้นล่าง

สมองเธอคิดอะไรไม่ออกมันรุนแรงกว่าที่คิดจนต้องทิ้งตัวนอนลงบนพื้นใกล้โซฟา มือบางกำลังไล่ถอดกระดุมตัวเอง ริมฝีปากเม้มแน่นกลั้นเท่าไหร่ก็เก็บความอยากเอาไว้ไม่อยู่…

ครืด~ ครืด~

ในขณะที่เด็กสาวกำลังดันทุรังถอดเสื้อผ้าตัวเองออก เสียงมือถือของเธอที่อยู่วางอยู่บนโต๊ะเมื่อคืนก็ดังขึ้น นิวาไม่แม้แต่คิดจะรับมันแต่พอคิดว่าหากเป็นใครบางคนโทรมาแล้วพอจะช่วยได้โทรมาล่ะ นึกได้ดังนั้นเรียวแขนอ่อนแรงก็ควานหยิบมันขึ้นมาแล้วกดรับสาย โดยไม่ทันสังเกตรายชื่อ…

ตี้ด!

(ฮัลโหลนิ นี้ฉันเองนะลูกพีช ตอนนี้ว่างเปล่าจะชวนไปกินไอติมหน่ะ ฉันขับรถมารอหน้าบ้านของพี่เหนือแล้วนะ) พอได้ยินเสียงของเพื่อนคนแรกนิวาก็แอบมีความหวังขึ้นมาบ้าง ถึงแม้จะแอบงงว่าลูกพีชรู้ได้ยังไงที่เธออยู่ที่นี้ แต่ตอนนี้ก็ไม่มีเวลาให้คิด…

“อื้อ…ดะ…เดี๋ยวออกไป” นิวาเค้นเสียงที่มีทั้งหมดตอบออกไป เธอพยุงร่างลุกขึ้น พร้อมกับหันไปมองชั้นบนด้วยความหวาดระแวง ก่อนจะเดินโซซัดโซเซออกมาจากบ้านด้วยสภาพร่างกายเปียกโชก…

(นิไหวป้าว…เป็นอะไรอ่ะ) ลูกพีชที่มองจากนอกรถเห็นนิวากุมโทรศัพท์เดินออกมาท่าทางไม่ค่อยดีนักเอ่ยถามออกไปด้วยความตกใจ นิวาไม่ได้ตอบอะไรเธอเดินมาถึงรถของลูกพีชที่จอดรออยู่หน้าบ้านพอดี…

ลูกพีชจึงเอื้อมมือไปเปิดประตูให้เป็นจังหวะเดียวกันกับที่นิวาเข้ามาในรถพอดี เธอทิ้งมือถือลงหน้ารถแล้วแนบร่างกายไปกับเบาะหายใจหนักๆ ออกมา ใบหน้าเหยเกด้วยความทรมาน…

“นิ…โดนพี่เหนือแกล้งหรอ” ลูกพีชถามออกไปด้วยแววตาตื่นตระหนก เธอเห็นอาการของคนข้างกายจึงรู้ดีว่านิวาต้องโดนวางยากระตุ้นเซ็กส์ที่เธอเคยโดนก่อนจะคบกับไฟนอล

“…” นิวาพยักหน้าตอบช้าๆ เธอยกเข่าขึ้นมาขดตัวเข้าหากันอย่างน่าสงสาร ใบหน้าหวานเบือนออกไปมองนอกกระจกไม่อยากให้ลูกพีชเห็นความอับอายของตัวเอง

“ไม่ต้องกลั้นนะนิเราเป็นผู้หญิงด้วยกัน…” ลูกพีชเอ่ยบอกแล้วหยิบเสื้อแขนยาวของตัวเองที่อยู่หลังรถออกมา “กัดไว้นะ…มันช่วยได้ ฉันจะพาเธอกลับห้องที่นั่นมายาแก้อาการแบบนี้อยู่”

“…” นิวาเพียงนอนรับฟังเฉยๆ ลูกพีชจึงรีบเคลื่อนรถออกจากบริเวณหน้าบ้านของทิศเหนือก่อนที่ชายหนุ่มจะมาหาเห็นซะก่อน นิวาจะซวยเอามากกว่านี้ และเธออาจจะพลอยซวยไปด้วยก็ได้…

…

X-box คอนโด…

ครืด~

“ถึงแล้วนิ…อดทนอีกนิดหน่อยนะ” ลูกพีชสอดคีย์การ์ดสำรองเข้ามาในห้องของตัวเองและแฟนหนุ่ม แต่ตอนนี้ไฟนอลมีเรียนจนถึงรอบดึกเธอจึงพานิวากลับมาเอายาที่นี้และให้เธอนอนพัก

พอมาถึงห้องลูกพีชที่กำลังพยุงร่างอ่อนปวกเปียกของนิวาอยู่ก็พาเธอเดินเข้ามาที่ห้องน้ำก่อนจะทิ้งตัวเธอนอนลงในอ่างแล้วเดินไปหยิบน้ำแข็งพร้อมกับหายาในลิ้นชักที่ดีไวน์เคยเอาทิ้งไว้ให้ไฟนอลออกมาพร้อมกับหยิบน้ำเดินเข้าไปหานิวา…

“สักสิบนาทีอาการจะดีขึ้นนอนแช่น้ำเย็นจัดไปก่อน…ส่วนนี้รีบกินยาระงับอาการก่อน” ลูกพีชพูดเธอแกะถุงน้ำแข็งที่หอบออกมาสองถุงเทใส่อ่างแล้วจัดการยื่นยาให้นิวากิน เด็กสาวไม่รอช้ารีบคว้ายาขึ้นมาตามด้วยน้ำ ทุกอย่างเสร็จสับเธอก็นอนแช่ในอ่างรอเวลาให้อาการดีขึ้นแม้มันจะหนาวสุดขั้วก็ตาม…

10 นาทีต่อมา…

-นิวา-

“ดีขึ้นไหมนิ…”

เสียงของลูกพีชสอดแทรกเข้ามาในโซนประสาทเป็นประโยคแรก ตอนนี้อาการแบบนั้นมันก็หายเป็นปลิดทิ้งเพราะลูกพีชช่วยเอาไว้ ถ้าเธอไม่มาหาฉันที่บ้านป่านนี้คนใจร้ายคงนั่งสมเพชฉันอยู่แน่ๆ …

“ดีขึ้นแล้ว…ขอบคุณนะ”

“ลุกขึ้นมาจากอ่างเถอะ…เดี๋ยวจับไข้ต่อพอดี” เมื่อเห็นฉันอาการดีขึ้นลูกพีชจึงคลี่ยิ้มออกมาบางๆ ด้วยความโล่งอก เธอยื่นมือมาให้จับพยุงขึ้น ฉันจึงไม่ปฏิเสธจับมือบางลุกขึ้นจากอ่าง ในวินาทีต่อมาลูกพีชก็หยิบผ้าเช็ดตัวให้

“ผืนนี้ฉันยังไม่ได้ใช้ อาบน้ำเสร็จก็มายืมชุดฉันใส่ก่อนนะ ตัวเราน่าจะเท่ากัน”

“อื้อ”

“โอเค~” ใบหน้าสวยพยักตอบแล้วเดินออกไปรอข้างนอก พอได้มาอยู่กับลูกพีชก็เหมือนความอึดอัดทั้งหมดมันจะเริ่มผ่อนเบาลงมาบ้าง ไม่เหมือนตอนอยู่กับคนใจร้าย…

ฉันรีบสะบัดหัวไล่ความคิดออกทันทีเมื่อมีเรื่องของคุณเหนือเข้ามาในความคิด ถึงขั้นเอายากระตุ้นเซ็กส์มามอมฉัน จะให้กันตายไปข้างเลยรึไง นึกแล้วก็อยากให้เวลามันผ่านไปเร็วๆ จังฉันเหนื่อยจนไม่อยากจะอยู่อีกแล้ว…

ผ่านไปไม่กี่นาทีฉันก็พาร่างตัวเองเดินออกมาจากห้องน้ำก็เจอเข้ากับลูกพีชที่เตรียมชุดเอาไว้รออยู่ เธอฉีกยิ้มให้ฉันอย่างเช่นเคย แล้วเดินมาจูงมือไปที่ปลายเตียง…

“นิใส่ชุดนี้ไปก่อนนะ…ฉันมีสองตัว”

“แล้วแฟนลูกพีชเขายังไม่กลับมาหรอ…”

“พี่ไฟนอลเรียนจนถึงสองทุ่มหน่ะ ไม่ต้องกลัวว่าพี่แกจะกลับมาเจอนิหรอก”

“ลูกพีชรู้ได้ยังไงว่านิอยู่บ้านคุณเหนือ” ฉันหยิบชุดขึ้นมาแล้วเดินเข้าไปเปลี่ยนในห้องน้ำก่อนจะเดินออกมาในเวลาไม่นาน ซึ่งชุดที่ลูกพีชให้ยืมเป็นชุดกางเกงต่อกับเสื้อสไตล์น่ารักสดใสขนาดพอดีตัว…

“ก็ฉันเหงาเลยกะว่าจะชวนนิไปกินไอติมแล้วไปดูหนังต่อ เลยลองถามพี่ไฟนอลว่าบ้านนิอยู่ไหน พี่ไฟเลยถามคุณพ่อให้ ฉันเลยรู้ว่านิย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านของพี่เหนือ”

“…อ่อ”